Στις 4 Ιανουαρίου 2008 παρουσιάστηκε από τον Σ.Π.Σ. η πρώτη εκδήλωση της καινούργιας χρονιάς, η θεατρική παράσταση «Τση κακομοίρας» από το θίασο του Μανώλη Αγγελιδάκη.
Δύο οι παρουσιαστές, ο Μανώλης και η γυναίκα του, κράτησαν μόνοι όλη την παράσταση που αποτελούνταν από δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν κάποια θεατρικά νούμερα επηρεασμένα από την επικαιρότητα και τον ελληνικό κινηματογράφο.
Στο δεύτερο μέρος – σαφώς καλύτερο από το πρώτο- ο Μανώλης Αγγελιδάκης ντυμένος με την παραδοσιακή στολή του Κρητικού βρακοφόρου μας ταξίδεψε στις παραδόσεις και τη μουσική κουλτούρα της Κρήτης με κέφι και αγάπη για το νησί του.
Μετά την παράσταση του εκφράσαμε την άποψη πως και το πρώτο μέρος θα ήταν πιο ενδιαφέρον, αν σχετιζόταν κι αυτό με κάποιο σπουδαίο λογοτεχνικό έργο της Κρήτης όπως «Ο Ερωτόκριτος», για παράδειγμα.
Αρκετοί συγχωριανοί μας παρακολούθησαν την παράσταση.
Κλείνω με την παρατήρηση πως μπορεί να μην έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε στο χωριό μας μεγάλους θεατρικούς θιάσους, αλλά δεν θα έβλαπτε κανένα να παρακολουθήσει μία ζωντανή θεατρική παράσταση, έστω και μικρού επιπέδου, παρά να αποχαυνώνεται στον καναπέ του σπιτιού του βυθισμένος – τις περισσότερες φορές – στην υποκουλτούρα των τηλεοπτικών εκπομπών.
Ιδιαίτερα απευθύνομαι στους μαθητές, που όλο και «κάτι» μπορούν να πάρουν από μία παράσταση που διαδραματίζεται ζωντανά μπροστά τους και στη συγκεκριμένη, αυτό το κάτι ήταν η επαφή με τη μουσική, τη ντοπιολαλιά και τα έθιμα της λεβεντογέννας Κρήτης.
Περιμένουμε περισσότερους την επόμενη φορά.
Δύο οι παρουσιαστές, ο Μανώλης και η γυναίκα του, κράτησαν μόνοι όλη την παράσταση που αποτελούνταν από δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος παρουσιάστηκαν κάποια θεατρικά νούμερα επηρεασμένα από την επικαιρότητα και τον ελληνικό κινηματογράφο.
Στο δεύτερο μέρος – σαφώς καλύτερο από το πρώτο- ο Μανώλης Αγγελιδάκης ντυμένος με την παραδοσιακή στολή του Κρητικού βρακοφόρου μας ταξίδεψε στις παραδόσεις και τη μουσική κουλτούρα της Κρήτης με κέφι και αγάπη για το νησί του.
Μετά την παράσταση του εκφράσαμε την άποψη πως και το πρώτο μέρος θα ήταν πιο ενδιαφέρον, αν σχετιζόταν κι αυτό με κάποιο σπουδαίο λογοτεχνικό έργο της Κρήτης όπως «Ο Ερωτόκριτος», για παράδειγμα.
Αρκετοί συγχωριανοί μας παρακολούθησαν την παράσταση.
Κλείνω με την παρατήρηση πως μπορεί να μην έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε στο χωριό μας μεγάλους θεατρικούς θιάσους, αλλά δεν θα έβλαπτε κανένα να παρακολουθήσει μία ζωντανή θεατρική παράσταση, έστω και μικρού επιπέδου, παρά να αποχαυνώνεται στον καναπέ του σπιτιού του βυθισμένος – τις περισσότερες φορές – στην υποκουλτούρα των τηλεοπτικών εκπομπών.
Ιδιαίτερα απευθύνομαι στους μαθητές, που όλο και «κάτι» μπορούν να πάρουν από μία παράσταση που διαδραματίζεται ζωντανά μπροστά τους και στη συγκεκριμένη, αυτό το κάτι ήταν η επαφή με τη μουσική, τη ντοπιολαλιά και τα έθιμα της λεβεντογέννας Κρήτης.
Περιμένουμε περισσότερους την επόμενη φορά.
Δ. Στυλιανίδου- Φιλόλογος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου