Στρατωνίσια, ποιητική γωνιά !

Το παιδί των φαναριών

Ε! σενιόρ με τα λεφτά
που πολλά παίζεις στα ζάρια
δύο μάτια παιδικά
σε κοιτούν μπρός στα φανάρια.

Δεν το ήθελα ποτέ
αλητάκι να με λένε
και στης πείνας τον καημό
τα ματάκια μου να κλαίνε.

Κάποιοι από πολύ καιρό
στο μεράκι το’ χαν βάλει
και από πολύ μικρός
να ριχτώ στη βιοπάλη.

Τα παιδιά των φαναριών
έχουνε κι αυτά μανάδες,
μα ακόμη απορούν
πού έχουν πάει οι πατεράδες.

Δεν τολμήσαμε ποτέ
να σκεφτούμε μεγαλεία
σας σεβόμαστε πολύ
κι ας μας βλέπατε σαν λεία.

Ήθελα από μικρός
στο σχολείο να πηγαίνω
μα στων φαναριών το φως
την ζωή μου την μικραίνω.

Ε! σενιόρ με τα λεφτά
σου προσφέρω μια τσατσάρα
κι εσύ πέτα με αν θες
μια ασήμαντη πεντάρα.

Το παιδί των φαναριών
στα αμάξια βλέπει μόδες
μα δεν νοιάζεται ποτέ,
αν χαθεί μέσα στις ρόδες.





Κουτενίσιος


_______________________________


Το Άγιο Όρος

Το Άγιο Όρος, Θεέ μου, όταν το κοιτώ
τι νοιώθω αυτήν την ώρα
ποτέ δεν θα μπορέσω,
με λόγια να το πω!

Μοιάζει με θεϊκή, πανώρια ζωγραφιά,
που δεσπόζει στα ψηλά.
Θαρρώ το πήραν άγγελοι από τον ουρανό
και το έφεραν στη γη εδώ.

Δέος, συγκίνηση πολλή
το είναι μου κυριαρχεί
και πλημμυρίζει η ψυχή
από γαλήνη θεϊκή.

Η Πλατυτέρα η Παναγιά
είναι η οικοδέσποινα
σ’ όλα τα μοναστήρια αυτά
και δέχεται τους Χριστιανούς
που παν’ να προσκυνήσουν
με πίστη και ευλάβεια
κι έλεος να ζητήσουν.

Και θαυμάζουν από κοντά
το μεγαλείο το μοναστηριακό,
που είναι μοναδικό
σ’ όλο τον κόσμο το θρησκευτικό.

Και τον αμύθητο το θησαυρό
που κρύβει στις αγκάλες του
ο Υπέρλαμπρος Άθως, ο ιερός,
που στέκει σαν φάρος φωτεινός
και μας οδηγεί στης Ορθοδοξίας
το ανέσπερο φως.

Μακάριοι και ευτυχείς,
αξιοσέβαστοι και ευλαβείς
είναι αυτοί που ασκητεύουν
στον τόπο αυτόν τον ιερό
και τη ζωή τους μοιράζονται
με την Παναγιά και το Χριστό.

Ευαγγελία Χρυσομάλλη.