Το βήμα της Γνώμης

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ;

«Οι χαρταετοί ανεβαίνουν ψηλότερα
κόντρα στον άνεμο, όχι μαζί του»
Winston Churchill
Τελικά τι έχει αξία;
Αν δεν ασχοληθείς σε σχολιάζουν αρνητικά, αν πάλι ασχοληθείς κάτι κακό θα βρουν να σου προσάψουν. Πόση όρεξη να σου μείνει όταν τα μυαλά μένουν ίδια εδώ και χρόνια και οι ιδέες θάβονται για το εύκολο;
Πόση όρεξη να σου μείνει όταν τα μυαλά γίνονται ένα, μόνο και μόνο γιατί έτσι μας είπε κάποιος, που στην τελική το κάνει για το γόητρο;
Απογοητεύομαι να βλέπω ανθρώπους να θάβουν τις ιδέες του, γιατί απλά φοβούνται να διαφοροποιήσουν την άποψή τους, μόνο και μόνο για να μην τους διώξουν από τη μάζα. Η μάζα ενώνει, αλλά και αποχαυνώνει και είναι αποδεδειγμένο.
Δείτε στον εαυτό σας και σκεφτείτε πότε είπατε κάτι και έγινε, χωρίς πρώτα να περάσει από την «κριτική επιτροπή» κάποιου «αξιώματος»…
Θάβοντας τις ιδέες μας, θάβουμε την προσωπικότητά μας και τη δημιουργική μας διάθεση.
Ζούμε για να δημιουργούμε και να ικανοποιούμε τα συναισθήματά μας – τα καλά συναισθήματά μας – αυτά που μας γεμίζουν και μας κάνουν να είμαστε ζωντανοί μπροστά στη βαρεμάρα και τη μιζέρια που περιβάλει τη ζωή μας.
Άλλο συναίσθημα, κι άλλο σκοπός.
Τι; Να φανώ καλύτερος από τον άλλο; Αυτό είναι για μυαλά με βλέψεις και με φιλοδοξίες, μακριά από την αγάπη για το όμορφο και το δημιουργικό. Αν νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από τον άλλο κάνεις λάθος.
Όταν τοποθετούμε τον εαυτό μας σε θέση σπουδαιότητας, αναπόφευκτα προετοιμαζόμαστε για πτώση.
Όλοι για έναν κι ένας για όλους, δε λέμε (;)

Βασιλογιαννάκη Ευγενία

ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

Από το ΚΑΠΗ ΣΤΡΑΤΩΝΙΟΥ

Στιγμιότυπα από την κοπή της πίτας του ΚΑΠΗ Στρατωνίου

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ Σ.Π.Σ.

Ανδριανούπολη

Το αρχαιότερο ελληνικό δημοτικό τραγούδι κατά τον Ν. Πολίτη, εκτιμάται πως είναι αυτό που επιγράφεται: «Το κρούσος της Αντριανούπολης» και που αναφέρεται στην άλωση και τη λεηλασία της Ανδριανουπόλεως από τους Τούρκους το 1361 από τον Σουλτάνο Μουράτ Α’:

Τ΄ αηδόνια της Ανατολής και τα πουλιά της Δύσης
κλαίγουν αργά, κλαίγουν ταχιά, κλαίγουν το μεσημέρι
κλαίγουν την Αντριανούπολη την πολυκρουσεμένη
όπου τηνε κρουσέψανε τις τρεις γιορτές του χρόνου
του Χριστουγέννου για κηρί και του Βαγιού για βάγια
και της Λαμπρής την Κυριακή για το Χριστός Ανέστη.

Η Ανδριανούπολη (τουρκικά Edirne), εάν και είχε κατοικηθεί από τους Θράκες, στη ρωμαϊκή περίοδο έγινε κέντρο συγκοινωνιών και εμπορίου, ρόλους που κράτησε σε όλη την διάρκεια των αιώνων. Την ίδια εποχή ανακαινίστηκε και εξωραΐστηκε (υδραγωγεία, λουτρά, αγορά κλπ.) με δαπάνες του αυτοκράτορα Αδριανού, που της έδωσε το όνομά του και το οποίο διατήρησε κατά την κατοπινή εποχή, παρόλο που κατά τα βυζαντινά χρόνια ξαναπήρε το όνομα Ορεστιάδα. Η πόλη ύστερα από πολλές ταλαιπωρίες και επιδρομές που γνώρισε την εποχή των σταυροφοριών έπεσε τελικά στα χέρια του Τούρκου Σουλτάνου Μουράτ Α' το 1361. Μέχρι το 1453 ήταν πρωτεύουσα του Οθωμανικού κράτους. Από την εποχή αυτή σώζονται διάφορα κτίρια, όπως τεμένη, λουτρά, ανάκτορα, ιδρύματα κ.α. που κτίστηκαν με το υλικό των γκρεμισμένων ρωμαϊκών και βυζαντινών κτιρίων. Οι Τούρκοι ονόμασαν την Αδριανούπολη κατά παραφθορά Εντρινέ ή Εντρνέ.

ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ
Έχοντας υπάρξει η πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για 92 χρόνια και διατηρώντας πάντα την αίγλη της και μετά το 1453, η πόλη έχει να επιδείξει πάρα πολλά αξιοθέατα, αρκετά από τα οποία αποτελούν αριστουργήματα της Οθωμανικής Αρχιτεκτονικής

ΤΕΜΕΝΟΣ SELIMIYE
Το «έμβλημα» της πόλης. Πρόκειται για τέμενος που χτίστηκε από το 1568 έως το 1574 και που λειτουργεί ακόμα. Χτίστηκε κατ’ εντολή του Σουλτάνου Selim II από τον αρχιτέκτονα Sinan. Θεωρείται το κορυφαίο αριστούργημα του αρχιτέκτονα και αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς της Οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Το τέμενος βρίσκεται στο κέντρο ενός kulliye, δηλ. ενός συγκροτήματος που ενσωμάτωνε με αυτό νοσοκομείο, σχολείο, βιβλιοθήκη, λουτρά, μικρή κλειστή αγορά, medrese (διδακτήριο της ισλαμικής πίστης), imaret (πτωχοκομείο) και κοιμητήριο ιερέων. Ο Sinan χρησιμοποίησε οκταγωνικό σύστημα στήριξης για τον τρούλο του τεμένους, που στηρίζεται σε 8 αντίστοιχα κίονες. Ο εσωτερικός διάκοσμος του τεμένους με ισλαμικά μοτίβα και σε συνδυασμό με τα καθαρά γεωμετρικά χαρακτηριστικά του, το καθιστούν μοναδικό σε όλο τον ισλαμικό κόσμο.

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ BEYAZIT COMPLEX
Αρχικά επρόκειτο για τέμενος που χτίστηκε κατ’ εντολή του Σουλτάνου Beyazit το 1488, προγενέστερο του τεμένους Selimiye. Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι υπήρξε ταυτόχρονα το πρώτο πανεπιστήμιο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Οθωμανοί έθεσαν εδώ τις βάσεις της σύγχρονης ψυχιατρικής. Στους χώρους του συγκροτήματος (που βρίσκεται 2 χιλιόμετρα ΒΔ του κέντρου της πόλης), σήμερα λειτουργεί πέραν του τεμένους και το μουσείο «Υγείας». Τα κέρινα ομοιώματα, ο τρόπος που παρουσιάζονται οι τεχνικές θεραπείας διάφορων ψυχικών νοσημάτων και το οπτικοαουστικό υλικό σε κάθε αίθουσα, δίνει μια πλήρη εικόνα της εξέλιξης της ψυχιατρικής μέχρι και σήμερα. Στους χώρους του συγκροτήματος υπάρχει επίσης και έκθεση και πωλητήριο έργων βασισμένων στην τεχνική ebru των Οθωμανών. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν και ένα σύντομο μάθημα αυτής της τεχνικής που βασίζεται στην αποτύπωση σε χαρτί ή ύφασμα σχεδίων που δημιουργούνται μέσα σε ορθογώνια δοχεία νερού.

ΑΛΛΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
Κατευθυνόμενοι προς την πόλη αμέσως μετά την ελληνοτουρκική μεθόριο, περνάμε τη γέφυρα του ποταμού Έβρου (Meric στην τουρκική), έργο του αρχιτέκτονα Sinan, (περίπου το 1565). Στην πόλη ξεχωρίζουν επίσης το Τέμενος με τους τρεις διαφορετικούς μιναρέδες, το Eski Cami (Παλιό Τζαμί) που είναι και το πρώτο τέμενος των Οθωμανών επί Ευρωπαϊκού εδάφους και το παλαιότερο στην πόλη, ο «Πύργος της Δικαιοσύνης» (κατοικία των Σουλτάνων πριν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης), το τέμενος Muradiye και ένα πλήθος από γέφυρες κυρίως στον ποταμό Tunca (παράλληλος παραπόταμος του Έβρου) που διαρρέει την πόλη.

ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ

Η Ανριανούπολη απέχει 405 χιλιόμετρα από το Στρατώνι και μόλις 6 χιλιόμετρα από το μεθοριακό φυλάκιο των Καστανιών Έβρου. Οδικώς η πόλη προσεγγίζεται σε 4 περίπου ώρες. Πριν φτάσετε στην πόλη και καθώς προσεγγίζετε τη γέφυρα του ποταμού Έβρου, ένα τσάι στις όχθες του ποταμού με θέα τη γέφυρα θα σας τονώσει από το ταξίδι και θα σας προετοιμάσει για τα όσα θα δείτε

ΤΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΤΕ
Κάθε πόλη της Τουρκίας έχει και τη δική της χαρακτηριστική σπεσιαλιτέ στο φαγητό και στα γλυκά. Αυτή της Ανδριανούπολης αναφέρεται στο πιάτο «tava cigeri» (ταβά τζιγιερί = τζιγέρια στο ταβά ή τηγάνι). Πολύ (μα πάρα πολύ) λεπτές φέτες παναρισμένου μοσχαρίσιου συκωτιού που σερβίρονται με αποξηραμένες πικάντικες κόκκινες πιπεριές ελαφρά σοταρισμένες σε βούτυρο. Δοκιμάσαμε στην ταβέρνα του Aydin στο ιστορικό κέντρο της πόλης και από όσα λέγονται θεωρείται ο καλύτερος. Ένα πλήρες γεύμα, στου Aydin δεν κοστίζει πάνω από 12 YTL (= 6 €) κατά άτομο.
Εξαιρετικό γλύκισμα είναι και η αμυγδαλόπαστα Ανδριανουπόλεως, που πωλείται σε κάθε γωνιά της πόλης. Η συσκευασία του κιλού, πωλείται προς 24 YTL (= 12 €)
Αν και η περιοχή της Θράκης στην Τουρκία, δεν έχει παράδοση στην κουζίνα της Ανατολής, εντούτοις, το καλύτερο εστιατόριο για κάθε είδους kebeb, θα το βρείτε πίσω από την ψαραγορά της πόλης. Ονομάζεται Kebabi (Κεμπαμπί). Μην παραλείψετε για επιδόρπιο έναν ζεστό kunefe (τηγανητό κανταίφι γεμιστό με υφάλμυρο τυρί, σιροπιασμένο). Ένα χορταστικό γεύμα που επιτρέπει τη δοκιμή από τα περισσότερα είδη, κοστίζει το πολύ 20 YTL (= 10 €) κατά άτομο.

ΑΓΟΡΕΣ
Η αγορά της Ανδριανούπολης, δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτε την αντίστοιχη της Κωνσταντινούπολης. Αν και πιο μικρής κλίμακας, βολεύει για τον εύκολο προσανατολισμό της.
Στο ιστορικό κέντρο υπάρχει η κλειστή αγορά, μικρή, με στεγασμένα καταστήματα που πουλάνε διάφορα τοπικά είδη λαϊκής τέχνης και όχι μόνο. Χαρακτηριστικά είναι τα σαπούνια σε σχήματα και χρώματα διαφόρων φρούτων καθώς και οι διακοσμητικές χορτάρινες σκούπες, σήματα κατατεθέντα της πόλης. Στα περισσότερα καταστήματα που στεγάζονται στην κλειστή αγορά, οι πωλητές γνωρίζουν Ελληνικά και οι συναλλαγές γίνονται και σε Ευρώ.
Στο σύγχρονο τμήμα της πόλης, εντύπωση προκαλεί το εμπορικό κέντρο «ΚΙΡΑ», όπου μπορείτε να αγοράσετε ρούχα, παπούτσια και κοσμήματα (made in Turkey) σε πολύ χαμηλές τιμές. Λάβετε υπόψη ότι οι αγορές στο εμπορικό κέντρο γίνονται μόνο με Τουρκικές λίρες.
Ανταλλακτήρια συναλλάγματος υπάρχουν παντού στην πόλη. Την περίοδο της επισκέψεως μας, ένα ευρώ αντιστοιχούσε σε δύο τουρκικές λίρες. Προσοχή στους επιτήδειους που στήνονται έξω από την κλειστή αγορά ή τα εμπορικά κέντρα και «ανταλλάσουν» συνάλλαγμα.

A. X. Ισμέτ

Ο Συμπέθερος

Μια φορά κι έναν καιρό Συμπέθερε,
σε μια χώρα μακρινή,
υπήρχε ο ναός της Δολομίτηδος Ήρας.
Αν και αφιερωμένος ο ναός σε γυναικεία θεότητα, στο Ηραίο αυτό, ζούσαν 100 περίπου ιερείς, με άμφια που απεικόνιζαν φτέρωμα παγωνιού[1]. Ο αρχιερέας του Ναού, ο Εγκόλπιος, καταγόμενος από το Κούριον2 της Κύπρου, είχε φροντίσει να έχει τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με τους άρχοντες πολλών πόλεων, ώστε να διασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή λειτουργία του Ηραίου. Οι άρχοντες της Σάμου, του Άργους, των Αβδήρων και της Ολύνθου, μπαινοέβγαιναν στο Ηραίο για να συναντηθούν με τον Εγκόλπιο, και να αποδώσουν στο Ναό τις δωρεές τους. Λίγο πριν τον Αρχειδάμειο Πόλεμο3, το Ηραίο βρέθηκε να έχει στην κατοχή του τεράστιες εκτάσεις στην Αττική, στη Θήβα, στον Κρότωνα, στη Μίλητο και στη Ζεύσνια4. Οι ιερείς του Ναού, μετέβαιναν τακτικά στις εκτάσεις αυτές, με πολυτελέστατες τριήρεις, ενώ είχαν φτάσει σε σημείο να επηρεάζουν τους τοπικούς άρχοντες στη λήψη πολιτικών αποφάσεων, προς όφελος πάντα του Ηραίου.
Όλα κυλούσαν ομαλά και γαλήνια. Ο Ναός ευημερούσε… οι Ιερείς ζούσαν πολυτελέστατα… ο Αρχιερέας θυσίαζε καθημερινά στην Ήρα και στην Αφθονία… και οι άρχοντες των περιοχών κτήσεων του Ναού πλούτιζαν μέρα με τη μέρα διαχειριζόμενοι τα έσοδα του Ηραίου.
Ώσπου μια μέρα ξέσπασε το σκάνδαλο. Ο Αρχίδαμος, ο βασιλιάς της Σπάρτης, ενοχλημένος από τη συμπεριφορά πολλών συμμάχων του, που ήταν και δωρητές του Ηραίου, έβλεπε τα έσοδα του Κοινού Ταμείου της Σπαρτιατικής Συμμαχίας να μειώνονται.
Ιδιαίτερα ενοχλήθηκε, από τη συμπεριφορά των αρχόντων της Εφύρας, όταν έμαθε ότι είχαν παραχωρήσει (εν αγνοία του και προ τριετίας) τα δικαιώματα από τη διαχείριση της Αχερουσίας λίμνης
στο Ηραίο και ότι παζαρεύανε την πώληση των δικαιωμάτων αυτών στον Εχθρό… στην Αθήνα… Αν είναι δυνατόν… Η μετάβαση στονΆδη, κινδύνευε να γίνει υπόθεση των μεγαλύτερων εχθρών της Σπάρτης. Και δεν ήταν και λίγα τα έσοδα Συμπέθερε… το θανατικό «θέριζε» τότε… Ένα χρυσό ή ασημένιο νόμισμα ήταν το αντίτιμο για τη μετάβαση στον Κάτω Κόσμο. Κι από τα έσοδα το 30% πήγαινε στο Ηραίο και το 20% στο … προσωπικό ταμείο του Εγκόλπιου… Συνολικά, 50% των εσόδων έχανε η Σπάρτη από την υπόθεση αυτή.
Σε συνδυασμό και με την πτώση της μετοχής της εταιρίας διαχείρισης στο Χρηματιστήριο Αξιών της Δήλου, η υπόθεση άναψε φωτιές.
Αποφάσισε να στείλει ο Αρχίδαμος στην Εφύρα, ελεγκτές από τη Σπάρτη για να διαπιστώσουν το μέγεθος της διαφθοράς. Προτού φύγουν, θυσιάσανε στην Ήρα 45 βόδια και 60 πρόβατα (η αναλογία Συμπέθερε είναι διαχρονική), για να κατευνάσουν την πιθανή οργή της θεάς, μιας και η υπόθεση αφορούσε άμεσα τους ιερείς της. Θεά φυλάξοι!!! Άλλη δουλειά δεν είχε η Ήρα από το να ασχολείται από τα καμώματα των ιερέων της… Τρεις μήνες τους πήρε τους ελεγκτές για να βγάλουνε πόρισμα για την υπόθεση της λίμνης Αχερουσίας. Είχαν δε να αντιμετωπίσουν και τις μεθοδεύσεις τοπικών αρχόντων για την παραποίηση κάποιων δεδομένων… τι θυσίες στον Πλούτωνα, τι αφορισμοί από τοπικούς ιερείς της Περσεφόνης, τι μάντεις που προέλεγαν τα χειρότερα για τη Σπάρτη… Αλλά οι ελεγκτές δεν είχαν να φοβηθούν τίποτε…
Ο τοπικός άρχοντας και κάποιοι σύμβουλοί του, προσπάθησαν να έρθουν κρυφά σε επαφή με τον Εγκόλπιο, προκειμένου να χαράξουν τη στρατηγική που θα ακολουθούσαν, ώστε να βγουν «αλάβωτοι» από το σκάνδαλο… Κι εκεί ήταν το λάθος τους Συμπέθερε… Ενώ τα πάντα ήταν εναντίον τους, αυτοί … το χαβά τους… Καταλάβανε ότι δεν έπρεπε να συνεχίσουν… τα παράτησαν…
Ο Εγκόλπιος καθαιρέθηκε από το Πανελλήνιο Συμβούλιο Αρχιερέων της Ήρας, το Ηραίο στιγματίστηκε, η θεά εξοργίστηκε… Βέβαια και ο Αρχίδαμος δεν έβαλε το μαχαίρι σε πολύ μεγάλο βάθος… Δεν μετέφερε κανέναν από του υπεύθυνους του σκανδάλου στη Σπάρτη για να τους πετάξει από τον Καιάδα… Με σπονδές και θυσίες στις Ερινύες, φρόντισε οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο του Ηραίου και της λίμνης Αχερουσίας να τύχουν του ανάλογου κυνηγητού από τις θεότητες αυτές…
Θα μου πεις Συμπέθερε ότι κάτι σου θυμίζει αυτός ο μύθος… Μη μένεις στη θύμηση… αλλά στο αποτέλεσμα… η ρετσινιά μένει συμπέθερε!!!
----------------------------------------------------------------------------------------------
1 Το παγώνι Συμπέθερε ήταν το σύμβολο της θεάς, στο φτέρωμα του οποίου θεωρούνταν πως απεικονίζονταν τα μάτια του Άργου που φρουρούσε την Ιώ.
2 Το Κούριον Συμπέθερε, ήταν αποικία των Αργιτών στην Νότια Κύπρο.
3 Ο Αρχειδάμιος Πόλεμος Συμπέθερε, αποτέλεσε την πρώτη φάση του Πελοποννησιακού Πολέμου, από το 431 ως το 421 π.Χ
4 Η Ζεύσνια συμπέθερε, ήταν μεσόγεια πόλη της Κρήτης… σήμερα ονομάζεται Ζωνιανά!!!