ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΡΑΤΩΝΙΟΥ
Τόμος 3ος Φύλλο 25 Ιανουάριος 2009
Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009
Η ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ
Στις 7 Ιανουαρίου 2009 έκλεισε τις πύλες της η ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ ύστερα από μία σύντομη τελετή όπου ο Αι Βασίλης, αφού έκοψε την πίτα και η γιορτή τονίστηκε με την ρίψη πυροτεχνημάτων, μοίρασε δώρα στα παιδιά και αναχώρησε για την χώρα του με το τρενάκι που τον περίμενε, όπως όταν ήρθε, ανανεώνοντας το ραντεβού για του χρόνου.
Ο Σύλλογος Πολιτισμού που ανέλαβε την διεκπεραίωση του διοικητικού μέρους της ΠΑΡΑΜΑΥΘΟΧΩΡΑΣ ευχαριστεί θερμά τους άλλους Συλλόγους του Στρατωνίου για την αγαστή συνεργασία και τον συντονισμό των εθελοντών στις διάφορες εργασίες και ανάγκες που απαίτησε η οργάνωση .
Ραντεβού το Δεκέμβριο για μια νέα και τέλεια ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ 2009-2010
Ο Σύλλογος Πολιτισμού που ανέλαβε την διεκπεραίωση του διοικητικού μέρους της ΠΑΡΑΜΑΥΘΟΧΩΡΑΣ ευχαριστεί θερμά τους άλλους Συλλόγους του Στρατωνίου για την αγαστή συνεργασία και τον συντονισμό των εθελοντών στις διάφορες εργασίες και ανάγκες που απαίτησε η οργάνωση .
Ραντεβού το Δεκέμβριο για μια νέα και τέλεια ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ 2009-2010
«Και με το φως του λύκου επανέρχονται…»
«Τι θα γίνω όταν μεγαλώσω» (Δεύτερο Μέρος)
Το δεύτερο επάγγελμα που έκανε θραύση στις εκθέσεις των κοριτσιών, ήταν αυτό της κομμωτικής τέχνης! Αν γίνονταν όλες, όσες το έγραψαν, κομμώτριες, δε θα χτένιζαν παρά μόνο το δικό τους κεφάλι, τόσο πολλές ήταν… Εγώ όμως, είχα ένα πρόσθετο λόγο, για να το γράφω. Η εξαδέρφη μου, η Ελενίτσα του Λιούρα, ήταν κομμώτρια και είχε πάρει μάλιστα το πτυχίο της στον Πειραιά. Ένα δωμάτιο, του σπιτιού μας ήταν το κομμωτήριο της, οπότε στις διακοπές τη βοηθούσα δίνοντας της στο χέρι τα ρόλλεϋ και τα τσιμπιδάκια. Την παρακολουθούσα με τις ώρες να διαμορφώνει τα μαλλιά των γυναικών σε μπανάνες, κότσους και περίτεχνες περικεφαλαίες. Α ήταν, αλήθεια, πολύ γοητευτικό το επάγγελμα αυτό για μένα!
Το παράδοξο είναι πως κανένας συμμαθητής μου, απ’ όσο θυμάμαι, δεν έγραψε σ’ αυτές τις καθιερωμένες εκθέσεις πως θα γίνει τσαγκάρης. Και όμως, πόσο συμπαθές μου φαινόταν κι αυτό το επάγγελμα! Τι γοητεία ασκούσαν επάνω μου τα άπειρα καρφάκια που υπήρχαν μέσα σε σιδερένια κουτάκια στον πάγκο και οι κόλλες με την υπέροχη μυρουδιά τους. Οι τσαγκάρηδες, μάλιστα, είναι και καλλιτέχνες οι περισσότεροι.
Σαν παράδειγμα φέρνω το δικό μας, τον κυρ – Μήτσο τον Ρέντζιο, που έπαιζε βιολί και μάθαινε και σε άλλους. Αν περνούσες τα απογεύματα από το τσαγκάρικό του πηγαίνοντας προς το Τσαΐρι, τον έβλεπες με το βιολί να παίζει και δυο –τρεις μαθητευόμενους να τον ακούνε περιπαθώς. Ανάμεσά τους και ξάδερφος μου, ο Γιώργος Φάβας, που μάθαινε βιολί.
Στα παιδικά μου όμως χρόνια τα παπουτσάκια μας τα έκανε κατόπιν παραγγελίας ο κυρ Νίκος ο Ιωαννίδης, που είχε το μαγαζάκι του στην πίσω αυλή του σπιτιού του, κάτω από το σπίτι του θείου Παντελή. Θυμάμαι που πήγαμε με την αδερφή μου να μας πάρει μέτρα για παπούτσια. Μας έβαλε να πατήσουμε πάνω σε χαρτόνι και σχεδίασε προσεκτικά την πατούσα. Ύστερα πήγαμε και ξαναπήγαμε για πρόβα και τέλος μας τα παρέδωσε, πανέμορφα και αθάνατα. Με το λουράκι τους, καλοβαμένα. Γιατί οι παλιοί ήξεραν καλά την τέχνη τους.
Κι αυτό το ήξερα καλά στην οικογένειά μου. Όλοι εξαιρετικοί μάστοροι και εφευρέτες. Ακόμη σήμερα όμως θα αναφερθώ στο θείο μου Χρήστο Σακαλή, που ήταν άριστος σιδηρουργός και οπλουργός. Το εκπληκτικό ήταν πως ήταν αυτοδίδακτος. Σ’ αυτόν έφερναν τα κυνηγετικά τους όπλα όλοι οι κυνηγοί της περιοχής. Έρχονταν όμως κι από μακρινές πόλεις, τόση φήμη είχε αποκτήσει. Από κοντά και η θεία Μαργαρίτα, που είχε εξειδικευτεί στο να τρίβει και να γυαλίζει τα ξύλινα κοντάκια. Ο θείος Χρήστος έπαιζε με το «δέκατο του χιλιοστού». Τον θαύμαζα, όταν έκλεινε το ένα του μάτι και με το άλλο – μάτι αετού – ευθυγράμμιζε την κάνη. Τέτοιοι μάστοροι δεν υπάρχουν πια. Κάνα – δυο μόνο έμειναν για να θυμίζουν πως στην τέχνη ο καλός μάστορας ουσιαστικά είναι αυτοδίδακτος.
«Η τέχνη δε διδάσκεται, κλέφτεται» άκουσα ένα παλιό τεχνίτη να λέει. Οι παλιοί μαστόροι δε μιλούσαν πολύ. Έπρεπε να μαθητεύσει κανείς από τα μικράτα του σαν τσιράκι δίπλα τους και να «κλέψει» με το μάτι, αυτό που δεν λεγόταν με τα χείλη. Κι ύστερα με ατέλειωτη υπομονή και μεράκι να το εφαρμόσει στη δουλειά του και να αξιωθεί κάποτε να πάρει το μεγάλο τίτλο της μαστορικής τέχνης, να γίνει «μάστρο».
Ο, μαστρο – Χρήστος, ο μαστρο – Παντελής έλεγαν κι η φωνή χαμήλωνε από σεβασμό, γιατί αυτός ο τίτλος δεν ήταν δοτός, δεν κερδιζόταν με τα γράμματα, αλλά με τον ιδρώτα και το αίμα. Τον κέρδιζε ο μάστορας με τη δουλειά του, που δεν αμειβόταν όσο της άξιζε. Αυτά για τους νεότερους, που νομίζουν πως βγάζοντας, μια σχολή, γίνονται και μάστορες. Αν είναι καλοί και δουλεύουν με μεράκι, θα γίνουν, με τα χρόνια…
Η Καρβουνοσκαλίτισσα
Το δεύτερο επάγγελμα που έκανε θραύση στις εκθέσεις των κοριτσιών, ήταν αυτό της κομμωτικής τέχνης! Αν γίνονταν όλες, όσες το έγραψαν, κομμώτριες, δε θα χτένιζαν παρά μόνο το δικό τους κεφάλι, τόσο πολλές ήταν… Εγώ όμως, είχα ένα πρόσθετο λόγο, για να το γράφω. Η εξαδέρφη μου, η Ελενίτσα του Λιούρα, ήταν κομμώτρια και είχε πάρει μάλιστα το πτυχίο της στον Πειραιά. Ένα δωμάτιο, του σπιτιού μας ήταν το κομμωτήριο της, οπότε στις διακοπές τη βοηθούσα δίνοντας της στο χέρι τα ρόλλεϋ και τα τσιμπιδάκια. Την παρακολουθούσα με τις ώρες να διαμορφώνει τα μαλλιά των γυναικών σε μπανάνες, κότσους και περίτεχνες περικεφαλαίες. Α ήταν, αλήθεια, πολύ γοητευτικό το επάγγελμα αυτό για μένα!
Το παράδοξο είναι πως κανένας συμμαθητής μου, απ’ όσο θυμάμαι, δεν έγραψε σ’ αυτές τις καθιερωμένες εκθέσεις πως θα γίνει τσαγκάρης. Και όμως, πόσο συμπαθές μου φαινόταν κι αυτό το επάγγελμα! Τι γοητεία ασκούσαν επάνω μου τα άπειρα καρφάκια που υπήρχαν μέσα σε σιδερένια κουτάκια στον πάγκο και οι κόλλες με την υπέροχη μυρουδιά τους. Οι τσαγκάρηδες, μάλιστα, είναι και καλλιτέχνες οι περισσότεροι.
Σαν παράδειγμα φέρνω το δικό μας, τον κυρ – Μήτσο τον Ρέντζιο, που έπαιζε βιολί και μάθαινε και σε άλλους. Αν περνούσες τα απογεύματα από το τσαγκάρικό του πηγαίνοντας προς το Τσαΐρι, τον έβλεπες με το βιολί να παίζει και δυο –τρεις μαθητευόμενους να τον ακούνε περιπαθώς. Ανάμεσά τους και ξάδερφος μου, ο Γιώργος Φάβας, που μάθαινε βιολί.
Στα παιδικά μου όμως χρόνια τα παπουτσάκια μας τα έκανε κατόπιν παραγγελίας ο κυρ Νίκος ο Ιωαννίδης, που είχε το μαγαζάκι του στην πίσω αυλή του σπιτιού του, κάτω από το σπίτι του θείου Παντελή. Θυμάμαι που πήγαμε με την αδερφή μου να μας πάρει μέτρα για παπούτσια. Μας έβαλε να πατήσουμε πάνω σε χαρτόνι και σχεδίασε προσεκτικά την πατούσα. Ύστερα πήγαμε και ξαναπήγαμε για πρόβα και τέλος μας τα παρέδωσε, πανέμορφα και αθάνατα. Με το λουράκι τους, καλοβαμένα. Γιατί οι παλιοί ήξεραν καλά την τέχνη τους.
Κι αυτό το ήξερα καλά στην οικογένειά μου. Όλοι εξαιρετικοί μάστοροι και εφευρέτες. Ακόμη σήμερα όμως θα αναφερθώ στο θείο μου Χρήστο Σακαλή, που ήταν άριστος σιδηρουργός και οπλουργός. Το εκπληκτικό ήταν πως ήταν αυτοδίδακτος. Σ’ αυτόν έφερναν τα κυνηγετικά τους όπλα όλοι οι κυνηγοί της περιοχής. Έρχονταν όμως κι από μακρινές πόλεις, τόση φήμη είχε αποκτήσει. Από κοντά και η θεία Μαργαρίτα, που είχε εξειδικευτεί στο να τρίβει και να γυαλίζει τα ξύλινα κοντάκια. Ο θείος Χρήστος έπαιζε με το «δέκατο του χιλιοστού». Τον θαύμαζα, όταν έκλεινε το ένα του μάτι και με το άλλο – μάτι αετού – ευθυγράμμιζε την κάνη. Τέτοιοι μάστοροι δεν υπάρχουν πια. Κάνα – δυο μόνο έμειναν για να θυμίζουν πως στην τέχνη ο καλός μάστορας ουσιαστικά είναι αυτοδίδακτος.
«Η τέχνη δε διδάσκεται, κλέφτεται» άκουσα ένα παλιό τεχνίτη να λέει. Οι παλιοί μαστόροι δε μιλούσαν πολύ. Έπρεπε να μαθητεύσει κανείς από τα μικράτα του σαν τσιράκι δίπλα τους και να «κλέψει» με το μάτι, αυτό που δεν λεγόταν με τα χείλη. Κι ύστερα με ατέλειωτη υπομονή και μεράκι να το εφαρμόσει στη δουλειά του και να αξιωθεί κάποτε να πάρει το μεγάλο τίτλο της μαστορικής τέχνης, να γίνει «μάστρο».
Ο, μαστρο – Χρήστος, ο μαστρο – Παντελής έλεγαν κι η φωνή χαμήλωνε από σεβασμό, γιατί αυτός ο τίτλος δεν ήταν δοτός, δεν κερδιζόταν με τα γράμματα, αλλά με τον ιδρώτα και το αίμα. Τον κέρδιζε ο μάστορας με τη δουλειά του, που δεν αμειβόταν όσο της άξιζε. Αυτά για τους νεότερους, που νομίζουν πως βγάζοντας, μια σχολή, γίνονται και μάστορες. Αν είναι καλοί και δουλεύουν με μεράκι, θα γίνουν, με τα χρόνια…
Η Καρβουνοσκαλίτισσα
ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΝΕΩΝ
Το εργαστήριο ψηφιδωτού για μικρά παιδιά άρχισε να λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 2008. Στο εργαστήριο φοιτούν 12 παιδιά από την Α’ έως και την ΣΤ’ τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Τα μαθήματα γίνονται κάθε Τρίτη 6~8 μμ με προοπτική για ένα ακόμη 2ωρο εντός της εβδομάδας . Ήδη οι μαθητές άρχισαν να τελειώνουν τα πρώτα έργα τους και ευελπιστούν ως το καλοκαίρι που θα πραγματοποιηθεί η πρώτη έκθεσή τους να έχουν τελειώσει ο καθένας από 3 έργα.
Τα μαθήματα παραδίδει ο Α. Τσανανάς και ο ενθουσιασμός των μαθητών είναι ακόμη έντονος. Υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής και άλλων παιδιών καθώς και η δημιουργία δεύτερου τμήματος .
Τα μαθήματα παραδίδει ο Α. Τσανανάς και ο ενθουσιασμός των μαθητών είναι ακόμη έντονος. Υπάρχει δυνατότητα συμμετοχής και άλλων παιδιών καθώς και η δημιουργία δεύτερου τμήματος .
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΒΙΤΡΩ
Τα μαθήματα συνεχίζονται κανονικά κάθε Τρίτη και Παρασκευή 6 με 7 το απόγευμα με δάσκαλο τον κ. Γαβριήλ Κινικλή . Θυμίζουμε ότι η αίθουσα κλιματίζεται
Οι κόμπρες οι βασιλικές Κωστής Ανδριώτης
Πόλη θεριό, με δυο Ελλάδες κοσμουριά η Βομβάη. Κι εγώ μεσ’ τα σοκάκια, με σαγιονάρες κι ένα κοντοπαντέλονο - ίδιος να φαίνομαι – ασήμια και μετάξια, κοχύλια και μπασμίνες ψαχουλεύω. Όσα είχα κατά νου, αλλά και άλλα χίλια να τα ιδώ, να τα οσμιστώ, να τα χαϊδέψω. Με μια χαρά παιδιάστικη, απλώνεις μια αγκαλιά, να τα χωρέσεις όλα.
Ζούσα ένα όνειρο. Αν είχα τρείς ζωές, τη μία θένα τη ξούριαζα εδωνά. Πήγαινα ερχόμουν. Πήρα και σήμερα φτερά των παγωνιών δυο πενηντάδες. Πήρα και χτές – Τελείωνε η βόλτα μου λέει ακλούθα και το κάνω, στρίβει και στρίβω, χωνόμαστε σένα τσαρδί, κλείνει μπερντές ξωπίσω. Μοστράρει ένα δέρμα κόμπρας, βλέπει ότι τσιμπώ κι’ αρχίζει το παζάρι. Κι είναι οι βασιλικές κι είναι prohibit και you become rich, ε πολύ θέλει; Πες – πες ο Βομβαϊτης μέχρι τα μπούνια μ’ έψησε – Και παίρνω μία πενηντάδα, την άλλη μέρα ακόμα δυο. Ολοβραδύς το σκέφτηκα, δεν τ’ άντεχα πλούσιος να γίνω μοναχός, τα λέω στον καπετάνιο, τσιμπάει, βγαίνουμε αντάμα και παίρνουμε άλλα τόσα. Φισκάραμε, τρακόσια λέμε, φτάνει. Δεν τόπαμε αλλού να μη πλουτίσει κι’ άλλος.
Φύγαμε, πάμε για South Africa. Kρατήσαμε δυο για δείγματα τ’ άλλα μια τούμπα, καμιά γερή κουβέντα ψάχναμε να κρυφτούνε. Έσύ το λές; Μέρες είπαμε ξείπαμε τέλος, δώδεκα βίδες έλυσα που κράταγαν μια τάβλα στο μπουλμέ του ασύρματου, τάχωσα, βίδωσα πάλι, νέτα, - Σ’ όλο τον πηγαιμό πλούτος μετρούσαμε. Κι αν ήταν μπορετό, να πουληθούν είκοσι τριάντα φορές πιο πάνω απ’ τη τιμή της αγοράς, όπως θα πούλαγαν παλιοί κονταμπατζήδες.
Κι η μπίζνα δεν σταμάταγε εδώ. Κάτω από χίλια δώσαμε εδώ. Στο απάνω άμα τα δώσουμε καλά, να τα κάνουμε είκοσι μπορεί και παραπάνω. Τα δίνουμε όλα εκεί γιομίζουμε αρώματα κασόνια δύο, πάμε για κάτω. Πουλάμε κι έχουμε τρίδιπλα, όλα τα δίνουμε αβλεπί, παίρνουμε ελεφαντόδοντα, φίνα και ολοσκάλιστα για επάνω, που ο Σπανιόλος ο Ατζέντης, τα σκάει τα δολάρια αχνιστά πέντε φορές απάνω. Και κοίτα με πως μένα πεντακοσάρικο αγοράζεις στη Καλαμαριά μια μεζονέτα!!
Κοιμούνται οι άλλοι; Και ας ξέραμε πως τα φιδίσια δέρματα, ελεφαντόδοντα κι άλλα τινά, τάχαν προστατευμένα αυστηρά, κι άμα σε πιάνανε θα σού κοβαν τον κώλο. Αλλά, ίσα καημένε!!! Οι Λάτσηδες πως γινήκανε;
Φτάσαμε Durban, κι ανάλαβα εγώ να βρω τον μουστερή, μέσα κι όξω απ’ το πλοίο, θορώντας όλους γύρω
μου, για μπάτσους και ρουφιάνους. Είχε το πράμα ζήτηση έκανε γκέλ στο μάτι, βρήκα δυο τρείς, αλλά δεν έκλεισα δουλειά. Φύγαμε, πιάσαμε κι άλλα πέντε λιμάνια. Αραπιά είπαμε τ’ αφήσαμε για επάνω. Ευρώπη αποφασίσαμε θα κάνουμε το μπάμ. Αφού εδώ κάτω ορέγονταν, φαντάσου απάνω θα γινότανε χαμός. Και φτάσαμε σε μικρολίμανο, παρέκει, Μασαλία. Εργάτες γεμίσανε τα αμπάρια κι οι αλουέδες φίσκα πραματευτάδες.
Πήγαινα ερχόμουν περάσαν μέρες τρείς. Τσεκάρησα έναν μαυριδερό, πουλούσε τράπουλες, κραγιόν κι αρώματα μαϊμούδες. Λόγια του γύριζα μια ώρα δυο, τέλος το δείγμα τούδειξα και πήδηξαν τα μάτια του δυο σάλτα από τη κόχη. Ρώτησε πόσα έχω, του είπα μονάχα επτά μπορεί κομάτι παραπάνω και θα εδούμε, με μπέρδεψε κι υστερότερα του ξέρασα πως είχα τριακόσια. Τούρθε νταμπλάς. Ne pa problem είπε, πήρε το δείγμα μ’ άφησε απαζάρευτα δολάρια πενήντα-
Φεύγω είπε, πάω Μασαλία να δείξω στον μεγάλο κι έρχομαι ταχυά τα παίρνω όλα – Βγάλτα εσύ κι’ έχετα εδώ να γίνει γρήγορα η δουλειά. Έτσι είπε κι έφυγε.
Κι έτρεξα στον καπετάνιο εγώ, τα ιστόρισα, γελούσαν τα μουστάκια μας- Κάτω από χίλια δώσαμε ταχειά θα βάλουμε τσέπη 15.000 και πούσαι; Ακόμη ήταν η αρχή!!!
Έξω βγήκαμε να πιούμε ένα καφέ. Φυλόχωμα στο γυρισμό φορτώθηκα ένα τσουβάλι ζητούσαν οι βασιλικοί και τα γεράνια.
Κοιμήθηκα άσχημα, κοφτά, κ’ ήμουνα μια ακρογιαλιές εξωτικές, την άλλη στη Καλαμαριά να ψάχνω για μεσίτες.
Πρωί τα κατσαβίδια πήρανε φωτιά. Ξέθαψα τη πραμάτεια, είχε έναν καναπέ τάχωσα εκεί. Πήγαινα ερχόμουν, η ώρα πέρναγε στέρεψε η κούπα, κι ο καπετάνιος άφαντος. Κι ήρθε πάνω στο τσάκ, τα πλάγια μου είδα και διπλομπάρωσα. Τρε μπιέν μου είπε!!! Κι απίθωσε ένα πράσινο σάκο γεμάτο φερμουάρια – Έξω τα έβγαλα κι άρχισε να τα μετράει. Έξι δεμάτια, ίσα που χώρεσαν, έγινε ο σάκος τούμπανο. Λέει wait μια στιγμή για να νεβάσω τον παρά και να τα πάρω. Είδε ένα γύρω κι έφυγε.
Να πέρασε στιγμή; Ρίγησα κάγκελο και σβίίίν – την πάτησες μεγάλε, τρέχατο – τόνιωσα, χίλια σαν να μου το φωνάζουν και μούρθε κατακέφαλα ένα αίμα, δυο ποτάμια.
Ρίχνω τα δέματα σε μια σακούλα σκουπιδιών, σφεντόνα τρέχω, στου καπετάνιου μέσα στα πόδια τα πετώ, κρύφτα φωνάζω, φουντάρισέτα χανόμαστε και τρέχω πίσω σίφουνας. Έχασκε ο σάκος, γυρνώ τριγύρω, πάω να σκεφτώ, πέφτει το μάτι μου στο χτεσινό το χώμα ταρπάζω με τη μια, το ρίχνω μέσα και τραβώ μ’ ορμή, πετάριζε η ψυχή μου, να βγει να πάει. Φίδια με ζώσανε κι οι Τελώνιδες πάνω στο τσάκ, είκοσι μπορεί περισσότεροι απ’ όλες τις γωνίες. Γέμισε ο ασύρματος γαλόνια κι ο αλουές απ’ όξω φίσκα, πιάσαν τα πόστα όλα – Χέστηκα εγώ, κακάρωσα.
Τόπαιζε ο Αλγερινός ρέμπελος, μα ήτανε χαφιές, μ’ έδωσε στους τελώνηδες εχτές, νύχτα στήσαν το σχέδιο, ήρθε τόβαλε μπρός μπουκάρησαν να πιάσουν τον Γιανκούλα. Τραβούσε η κάμερα.
Λεμόνι εγώ κι αυτοί να συνορίζουνε ποιος θα’μπει μεσ’ το πλάνο- Σκύβουν οι δυο ανοίγουνε αργά και ο φακός ζουμάρει, σκύψανε κι άλλοι τα μούτρα ξίνισαν,
γίνηκε ταραχή, τ’ αδειάσαν, σκίσανε κι άρχισαν κάτι Γαλλικά και λέγαν, λέγαν, λέγαν. Σπαθιά μου ρίχνανε ματιές να με λυγίσουν – Σκίσανε το σακί γιόμισε ο τόπος χώματα, ζουρλάντισαν και το σάκο του ρίχνουνε κλωτσίδι.
Πήραν να ψάχνουν ένα γύρω. Πήρα ανάσες, η πρώτη μπόρα πέρασε, έστεκα – Μ’ είχαν σε μια γωνιά, δεν ήξερα πιο κει πως παν τα πράγματα. Φέραν και τον καπετάνιο, μας είχαν τρεις κι οι άλλοι τους ξαμολυθήκανε να ψάχνουν – Γύρευα εγώ τα μάτια του να κλέψω μια ελπίδα μα οι τρεις, μας είχαν στα στενά. Περνούσε η ώρα. Κι ήτανε Κυριακή, έπεσ’ απάνω στο ρεπό. Το σχέδιο στήθηκε καλά, κι ήταν για μια στιγμούλα μοναχά, ίσα να τράβαγε η κάμερα ένα πλάνο –
Μπροστά ο αρχηγός ολόγιομος καμάρι, ξωπίσω εγώ σκυφτός με χειροπέδες κι ύστερα πιο πέρα εκεί, ένας σκασμός κόμπρες βασιλικές σαν στοιχισμένες που πιάνανε ολόκληρη πλατεία -
Είχαν ρεπό, το σχέδιο φίνο κι ήρθαν ξαρμάτωτοι χωρίς τα σένια τους, χωρίς σκυλιά και τέτοια, μονάχα για ένα ντου, ένα πλάνο και φύγαμε – Τώρα έγινε μπάχαλο κι εγώ αναθάρρησα, έφτασε μεσημέρι, αυτοί μπαφιάσανε κουραστήκαν, βρίσανε είπανε κι άλλα φύγανε. –
Πήραμε ανάσες, πέρασε λίγο κι αρχινήσαμε χορό μεγάλο κι είπε πως ας μην έκανε εκείνος τάματα προσευχές στη Παναγιά κι’ απέ θα’βλεπα εγώ – Κι είπα, πως ας μη ζητούσαν χώμα τα γεράνια κι’ απέ θα’ βλεπε εκείνος – Ας είναι.Τά’δωσε αυτός στο καμαρότο κι εκείνος τα καταχώνιασε στη ψύξη ανάμεσα στα μπούτια. – Περάσαν κι από κει. Ανοίξαν τη πορτάρα, μπουκάρησε μια πάχνη η Παναγιά τους τύφλωσε, δεν είδαν. Γι αυτό και κει απομείνανε και στ’ άλλα τα λιμάνια.
Τον Αλγερινό είχα κατά νου. Στα σίδερα να τον έχουν οι Τελώνηδες , να τον σουγκλούν και να τον βασανίζουν. Και κείνος να τους ορκίζεται πως όλα γίναν κατά το σχέδιο, τα μέτρησε τα χάιδεψε, τα’ βαλε μέσα στο σάκο που του δώσανε, τ’ άφησε εκεί τους σφύριξε τι άλλο; Και φάπ πέφτανε οι σφαλιάρες σύννεφο. Γελούσα εγώ!!! Ήρθαμε Ελλάδα τα κόψαμε στα δυο, τα’ φερα σπίτι μέσα στον ίδιο σάκο. Μοίρασα σ’ αδερφές, σε νύφες, σε φίλους και στη γειτονιά. Μείνανε μπόλικα –
Κάτι καΐκια που σκαρώνω τελευταία με γυαλόξυλα, βάζω από δαύτα για πανιά, να πιάσουν λίγο τόπο.
Μεζονέτα πήρα στη Καλαμαριά κι από γινάτι τον ένα τοίχο τον εγέμισα καΐκια να θυμούμαι εγώ μονάχα- Μιας και μου κόστισε τριάντα χρόνια παλευτιό μεσ’ τα πελάγη!!
Ζούσα ένα όνειρο. Αν είχα τρείς ζωές, τη μία θένα τη ξούριαζα εδωνά. Πήγαινα ερχόμουν. Πήρα και σήμερα φτερά των παγωνιών δυο πενηντάδες. Πήρα και χτές – Τελείωνε η βόλτα μου λέει ακλούθα και το κάνω, στρίβει και στρίβω, χωνόμαστε σένα τσαρδί, κλείνει μπερντές ξωπίσω. Μοστράρει ένα δέρμα κόμπρας, βλέπει ότι τσιμπώ κι’ αρχίζει το παζάρι. Κι είναι οι βασιλικές κι είναι prohibit και you become rich, ε πολύ θέλει; Πες – πες ο Βομβαϊτης μέχρι τα μπούνια μ’ έψησε – Και παίρνω μία πενηντάδα, την άλλη μέρα ακόμα δυο. Ολοβραδύς το σκέφτηκα, δεν τ’ άντεχα πλούσιος να γίνω μοναχός, τα λέω στον καπετάνιο, τσιμπάει, βγαίνουμε αντάμα και παίρνουμε άλλα τόσα. Φισκάραμε, τρακόσια λέμε, φτάνει. Δεν τόπαμε αλλού να μη πλουτίσει κι’ άλλος.
Φύγαμε, πάμε για South Africa. Kρατήσαμε δυο για δείγματα τ’ άλλα μια τούμπα, καμιά γερή κουβέντα ψάχναμε να κρυφτούνε. Έσύ το λές; Μέρες είπαμε ξείπαμε τέλος, δώδεκα βίδες έλυσα που κράταγαν μια τάβλα στο μπουλμέ του ασύρματου, τάχωσα, βίδωσα πάλι, νέτα, - Σ’ όλο τον πηγαιμό πλούτος μετρούσαμε. Κι αν ήταν μπορετό, να πουληθούν είκοσι τριάντα φορές πιο πάνω απ’ τη τιμή της αγοράς, όπως θα πούλαγαν παλιοί κονταμπατζήδες.
Κι η μπίζνα δεν σταμάταγε εδώ. Κάτω από χίλια δώσαμε εδώ. Στο απάνω άμα τα δώσουμε καλά, να τα κάνουμε είκοσι μπορεί και παραπάνω. Τα δίνουμε όλα εκεί γιομίζουμε αρώματα κασόνια δύο, πάμε για κάτω. Πουλάμε κι έχουμε τρίδιπλα, όλα τα δίνουμε αβλεπί, παίρνουμε ελεφαντόδοντα, φίνα και ολοσκάλιστα για επάνω, που ο Σπανιόλος ο Ατζέντης, τα σκάει τα δολάρια αχνιστά πέντε φορές απάνω. Και κοίτα με πως μένα πεντακοσάρικο αγοράζεις στη Καλαμαριά μια μεζονέτα!!
Κοιμούνται οι άλλοι; Και ας ξέραμε πως τα φιδίσια δέρματα, ελεφαντόδοντα κι άλλα τινά, τάχαν προστατευμένα αυστηρά, κι άμα σε πιάνανε θα σού κοβαν τον κώλο. Αλλά, ίσα καημένε!!! Οι Λάτσηδες πως γινήκανε;
Φτάσαμε Durban, κι ανάλαβα εγώ να βρω τον μουστερή, μέσα κι όξω απ’ το πλοίο, θορώντας όλους γύρω
μου, για μπάτσους και ρουφιάνους. Είχε το πράμα ζήτηση έκανε γκέλ στο μάτι, βρήκα δυο τρείς, αλλά δεν έκλεισα δουλειά. Φύγαμε, πιάσαμε κι άλλα πέντε λιμάνια. Αραπιά είπαμε τ’ αφήσαμε για επάνω. Ευρώπη αποφασίσαμε θα κάνουμε το μπάμ. Αφού εδώ κάτω ορέγονταν, φαντάσου απάνω θα γινότανε χαμός. Και φτάσαμε σε μικρολίμανο, παρέκει, Μασαλία. Εργάτες γεμίσανε τα αμπάρια κι οι αλουέδες φίσκα πραματευτάδες.
Πήγαινα ερχόμουν περάσαν μέρες τρείς. Τσεκάρησα έναν μαυριδερό, πουλούσε τράπουλες, κραγιόν κι αρώματα μαϊμούδες. Λόγια του γύριζα μια ώρα δυο, τέλος το δείγμα τούδειξα και πήδηξαν τα μάτια του δυο σάλτα από τη κόχη. Ρώτησε πόσα έχω, του είπα μονάχα επτά μπορεί κομάτι παραπάνω και θα εδούμε, με μπέρδεψε κι υστερότερα του ξέρασα πως είχα τριακόσια. Τούρθε νταμπλάς. Ne pa problem είπε, πήρε το δείγμα μ’ άφησε απαζάρευτα δολάρια πενήντα-
Φεύγω είπε, πάω Μασαλία να δείξω στον μεγάλο κι έρχομαι ταχυά τα παίρνω όλα – Βγάλτα εσύ κι’ έχετα εδώ να γίνει γρήγορα η δουλειά. Έτσι είπε κι έφυγε.
Κι έτρεξα στον καπετάνιο εγώ, τα ιστόρισα, γελούσαν τα μουστάκια μας- Κάτω από χίλια δώσαμε ταχειά θα βάλουμε τσέπη 15.000 και πούσαι; Ακόμη ήταν η αρχή!!!
Έξω βγήκαμε να πιούμε ένα καφέ. Φυλόχωμα στο γυρισμό φορτώθηκα ένα τσουβάλι ζητούσαν οι βασιλικοί και τα γεράνια.
Κοιμήθηκα άσχημα, κοφτά, κ’ ήμουνα μια ακρογιαλιές εξωτικές, την άλλη στη Καλαμαριά να ψάχνω για μεσίτες.
Πρωί τα κατσαβίδια πήρανε φωτιά. Ξέθαψα τη πραμάτεια, είχε έναν καναπέ τάχωσα εκεί. Πήγαινα ερχόμουν, η ώρα πέρναγε στέρεψε η κούπα, κι ο καπετάνιος άφαντος. Κι ήρθε πάνω στο τσάκ, τα πλάγια μου είδα και διπλομπάρωσα. Τρε μπιέν μου είπε!!! Κι απίθωσε ένα πράσινο σάκο γεμάτο φερμουάρια – Έξω τα έβγαλα κι άρχισε να τα μετράει. Έξι δεμάτια, ίσα που χώρεσαν, έγινε ο σάκος τούμπανο. Λέει wait μια στιγμή για να νεβάσω τον παρά και να τα πάρω. Είδε ένα γύρω κι έφυγε.
Να πέρασε στιγμή; Ρίγησα κάγκελο και σβίίίν – την πάτησες μεγάλε, τρέχατο – τόνιωσα, χίλια σαν να μου το φωνάζουν και μούρθε κατακέφαλα ένα αίμα, δυο ποτάμια.
Ρίχνω τα δέματα σε μια σακούλα σκουπιδιών, σφεντόνα τρέχω, στου καπετάνιου μέσα στα πόδια τα πετώ, κρύφτα φωνάζω, φουντάρισέτα χανόμαστε και τρέχω πίσω σίφουνας. Έχασκε ο σάκος, γυρνώ τριγύρω, πάω να σκεφτώ, πέφτει το μάτι μου στο χτεσινό το χώμα ταρπάζω με τη μια, το ρίχνω μέσα και τραβώ μ’ ορμή, πετάριζε η ψυχή μου, να βγει να πάει. Φίδια με ζώσανε κι οι Τελώνιδες πάνω στο τσάκ, είκοσι μπορεί περισσότεροι απ’ όλες τις γωνίες. Γέμισε ο ασύρματος γαλόνια κι ο αλουές απ’ όξω φίσκα, πιάσαν τα πόστα όλα – Χέστηκα εγώ, κακάρωσα.
Τόπαιζε ο Αλγερινός ρέμπελος, μα ήτανε χαφιές, μ’ έδωσε στους τελώνηδες εχτές, νύχτα στήσαν το σχέδιο, ήρθε τόβαλε μπρός μπουκάρησαν να πιάσουν τον Γιανκούλα. Τραβούσε η κάμερα.
Λεμόνι εγώ κι αυτοί να συνορίζουνε ποιος θα’μπει μεσ’ το πλάνο- Σκύβουν οι δυο ανοίγουνε αργά και ο φακός ζουμάρει, σκύψανε κι άλλοι τα μούτρα ξίνισαν,
γίνηκε ταραχή, τ’ αδειάσαν, σκίσανε κι άρχισαν κάτι Γαλλικά και λέγαν, λέγαν, λέγαν. Σπαθιά μου ρίχνανε ματιές να με λυγίσουν – Σκίσανε το σακί γιόμισε ο τόπος χώματα, ζουρλάντισαν και το σάκο του ρίχνουνε κλωτσίδι.
Πήραν να ψάχνουν ένα γύρω. Πήρα ανάσες, η πρώτη μπόρα πέρασε, έστεκα – Μ’ είχαν σε μια γωνιά, δεν ήξερα πιο κει πως παν τα πράγματα. Φέραν και τον καπετάνιο, μας είχαν τρεις κι οι άλλοι τους ξαμολυθήκανε να ψάχνουν – Γύρευα εγώ τα μάτια του να κλέψω μια ελπίδα μα οι τρεις, μας είχαν στα στενά. Περνούσε η ώρα. Κι ήτανε Κυριακή, έπεσ’ απάνω στο ρεπό. Το σχέδιο στήθηκε καλά, κι ήταν για μια στιγμούλα μοναχά, ίσα να τράβαγε η κάμερα ένα πλάνο –
Μπροστά ο αρχηγός ολόγιομος καμάρι, ξωπίσω εγώ σκυφτός με χειροπέδες κι ύστερα πιο πέρα εκεί, ένας σκασμός κόμπρες βασιλικές σαν στοιχισμένες που πιάνανε ολόκληρη πλατεία -
Είχαν ρεπό, το σχέδιο φίνο κι ήρθαν ξαρμάτωτοι χωρίς τα σένια τους, χωρίς σκυλιά και τέτοια, μονάχα για ένα ντου, ένα πλάνο και φύγαμε – Τώρα έγινε μπάχαλο κι εγώ αναθάρρησα, έφτασε μεσημέρι, αυτοί μπαφιάσανε κουραστήκαν, βρίσανε είπανε κι άλλα φύγανε. –
Πήραμε ανάσες, πέρασε λίγο κι αρχινήσαμε χορό μεγάλο κι είπε πως ας μην έκανε εκείνος τάματα προσευχές στη Παναγιά κι’ απέ θα’βλεπα εγώ – Κι είπα, πως ας μη ζητούσαν χώμα τα γεράνια κι’ απέ θα’ βλεπε εκείνος – Ας είναι.Τά’δωσε αυτός στο καμαρότο κι εκείνος τα καταχώνιασε στη ψύξη ανάμεσα στα μπούτια. – Περάσαν κι από κει. Ανοίξαν τη πορτάρα, μπουκάρησε μια πάχνη η Παναγιά τους τύφλωσε, δεν είδαν. Γι αυτό και κει απομείνανε και στ’ άλλα τα λιμάνια.
Τον Αλγερινό είχα κατά νου. Στα σίδερα να τον έχουν οι Τελώνηδες , να τον σουγκλούν και να τον βασανίζουν. Και κείνος να τους ορκίζεται πως όλα γίναν κατά το σχέδιο, τα μέτρησε τα χάιδεψε, τα’ βαλε μέσα στο σάκο που του δώσανε, τ’ άφησε εκεί τους σφύριξε τι άλλο; Και φάπ πέφτανε οι σφαλιάρες σύννεφο. Γελούσα εγώ!!! Ήρθαμε Ελλάδα τα κόψαμε στα δυο, τα’ φερα σπίτι μέσα στον ίδιο σάκο. Μοίρασα σ’ αδερφές, σε νύφες, σε φίλους και στη γειτονιά. Μείνανε μπόλικα –
Κάτι καΐκια που σκαρώνω τελευταία με γυαλόξυλα, βάζω από δαύτα για πανιά, να πιάσουν λίγο τόπο.
Μεζονέτα πήρα στη Καλαμαριά κι από γινάτι τον ένα τοίχο τον εγέμισα καΐκια να θυμούμαι εγώ μονάχα- Μιας και μου κόστισε τριάντα χρόνια παλευτιό μεσ’ τα πελάγη!!
Περίπατος στα χρόνια της μάθησης.
Αυτή τη στιγμή που γλιστράει η πένα μου πάνω στο λευκό χαρτί, έχω ήδη «καβατζάρει», (έτσι όπως θα εκφραζότανε μια προσφιλεστάτη μου φίλη εκπαιδευτικός), τα …όντα…
Θα κάνω μια προσπάθεια να ζωντανέψω την περίοδο των μαθητικών μου χρόνων και να περιγράψω τις συνθήκες κανονισμών και σπουδών, που ίσχυαν την εποχή εκείνη, σε αντιπαραβολή με τη σημερινή.
Εισαγωγή:
Εποχή μεσοπολέμου: Το κτήριο της παλαιάς σχολής του Α΄ Γυμνασίου – Λυκείου Καβάλας, είναι διώροφο, σε στυλ δόμησης ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου. Είναι κτισμένο πάνω σε ύψωμα, νοτιοανατολικά της πόλεως και διακρίνεται σχεδόν από παντού. Για να φτάσει κάποιος εκεί, τερματίζει το τελευταίο τμήμα της κεντρικής οδού Ομονοίας και στρίβει στο τέλος αυτής της οδού αριστερά, σε μια ανηφοριά παράλληλη με το αρχαίο υδραγωγείο.
Στο πρόσθιο μέρος του κτηρίου, μια μεγάλη αυλή, κάλυπτε τις ανάγκες των σπουδαστών για δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα, ανά μία ώρα κάθε τέλος παράδοσης ενός μαθήματος. Γύρω – γύρω περιφραγμένη από πέτρινους τοίχους, όπου το υψηλότερο μέρος της βρίσκεται νοτιανατολικά, σε ύψος γύρω στα πέντε μέτρα.
Βορειότερα περιορισμένη με σιδερένια κάγκελα και με μια επίσης σιδερένια αυλόπορτα, αποθάρρυναν τον οποιονδήποτε μαθητή ή κάποιον άλλον να σκαρφαλώσει και να εισέλθει μέσα στην αυλή.
Ανατολικά δεσπόζει το κτήριο και τα γραφεία της Μεραρχίας, και ακόμη υψηλότερα, διακρίνονται οι φυλακές.
Οι τάξεις παράδοσης των μαθημάτων ήταν κατανεμημένες ως εξής:
Στο ισόγειο: προοδευτικά η Πρώτη και η Δευτέρα. Στον Πρώτο όροφο που επικοινωνεί με μια μεγάλη πλατιά μαρμάρινη κυκλοφορεί, χωρίς σοβαρή δικαιολογία και χωρίς συνοδεία από κάποιον κηδεμόνα του, την ώρα της παράδοσης των μαθημάτων και εκτός αυτής.
-Για έλα εδώ σκάλα, από το εμπρόσθιο μέρος της αυλής, η Τρίτη και η Τετάρτη. Τέλος στο δεύτερο όροφο, η Πέμπτη και η Έκτη
Τα γραφεία, η αίθουσα τάξη του εξαταξίου Λυκείου.συμβουλίου και το γραφείο του λυκειάρχη, όλα στον πρώτο όροφο. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται και το νεόδμητο κτήριο του Α΄ Λυκείου βρίσκεται σε άλλη περιοχή της πόλης.
Επειδή μεγάλωσα και σπούδασα εκεί, αφήστε με να πιστεύω ότι είμαι ένας από τους αρμόδιους να περιγράψω τις συνθήκες μάθησης – διδασκαλίας, καλές ή κακές, που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο. Ας αρχίσω από τα απαράδεκτα:
Πρώτον: Κάθε τριμηνία οι γονείς μας ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν δίδακτρα: Η τριμηνιαία καταβολή των απαραίτητη. Εάν την καθυστερούσαν, δεν μας δέχονταν στη σχολή, με συνέπεια να έχουμε χάσει τις ημερήσιες σειρές των διδασκομένων
Σήμερα τέτοιο πρόβλημα ευτυχώς δεν υφίσταται μαθημάτων, ώστε να μην δυνάμεθα, να παρακολουθήσουμε τη συνέχεια, μετά από την καταβολή των διδάκτρων.. Μόνο στα ιδιωτικά λύκεια υπάρχει αυτός ο κανονισμός.
Δεύτερον: Όταν ένας σπουδαστής, έκανε από πρόθεση ή μη, μια «σοβαρή» παράβαση, κατά την κρίση του εκπαιδευτικού, το πρωί και πριν εισέλθουμε στις αίθουσες διδασκαλίας, τον έπαιρναν βιαίως θα έλεγα, τον τοποθετούσαν σ’ ένα εμφανές βάθρο, και τον διαπομπεύανε, για να τον βλέπουν όλοι, συνοδεία ταπεινωτικών φράσεων προς «γνώσι και συμμόρφωση», κατακουρελιάζοντας την ψυχική ισορροπία και, αξιοπρέπεια του χαρακτήρα του, με την υποχρέωση και ρητή εντολή, την επομένη να προσέλθει στο γραφείο του λυκειάρχη (αυτός έδινε τέτοιες εντολές), με τον κηδεμόνα του. Τότε ο μαθητής αντιμετώπιζε δύο άσχημες καταστάσεις: Μετά την προσβολή της διαπόμπευσης και την τιμωρία από τους γονείς του. Ευτυχώς σήμερα τέτοιες απαράδεκτες πρακτικές που προσβάλλουν την προσωπικότητα του μαθητή και που του δημιουργούν ψυχικά τραύματα, ίσως και για όλη του την ύπαρξη, δεν υπάρχουν.
Τρίτον: Την αυστηρότητα ολίγων καθηγητών, που πολλές φορές έφθανε στα όρια της υπερβολής. Σήμερα θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει.
Τέταρτον: Την υποχρεωτική συστράτευση στις φασιστικές οργανώσεις της μαθητιώσας νεολαίας Ε.Ο.Ν. λόγω μεταξικής δικτατορίας, με αποβολή από τα σχολεία, λόγω μη συμμετοχής, με στιγματισμένο χαρακτηρισμό ως μη «εθνικόφρονες» του μαθητή και των γονέων του. Οι συνέπειες δραματικές: Αποβολή και οριστικό αποκλεισμό, από όλες τις σχολές. Σήμερα η συμπεριφορά των εκπαιδευτικών είναι αρκετά δημοκρατική.
Πέμπτον: Το κούρεμα των μαθητών με την ψιλή κουρευτική μηχανή. Εάν μεγάλωναν τα μαλλιά μας μισό πόντο περισσότερο, κατόπιν επισταμένου ελέγχου, δεν μας δεχότανε στην παράδοση των μαθημάτων, αν προηγουμένως δεν είμαστε κουρεμένοι σαν τους …γλόμπους. Όπως και οι μαθήτριες έπρεπε να φορούν ομοιόμορφες γαλάζιες ποδιές, με άσπρο γιακά στο λαιμό, σαν στρατιωτίνες.
Κι αυτά τα φασιστικά μέτρα εξέλιπαν δια παντός.
Έκτον: Οι επιβεβλημένοι κανονισμοί, που είχαν θεσπισθεί για την κυκλοφορία και συμπεριφορά των σπουδαστών, έξω από την σχολή. Εκτός από τις ημερήσιες ώρες παράδοσης των μαθημάτων, έπρεπε να κυκλοφορούμε στους δημόσιους χώρους και δρόμους, με πηλήκιο χρώματος γαλάζιου, στρατιωτικού τύπου με σιρίτια γύρω – γύρω, όπου το καθένα απ’ αυτά, συμβόλιζε σε ποια τάξη μαθητεύομαστε. Π.χ. Πρώτη τάξη: ένα άσπρο σιρίτι Δευτέρα τάξη: Δύο άσπρα σιρίτια κ.ο.κ.
Αλίμονο στον μαθητή που θα εντοπιζόταν από τον παιδονόμο να παιδί μου! Τον σταματούσε ο παιδονόμος! Γιατί τώρα που θα έπρεπε να βρίσκεται στο σχολείο ή στο σπίτι σου, να διαβάζεις, κυκλοφορείς στους δρόμους;
-Μμμμ!!! Αμηχανία!
-Πως λέγεσαι παιδί μου; Είσαι μαθητής; Κι αν είσαι γιατί δεν φοράς καπέλο; (Τον έβλεπε κουρεμένο). Σημάδι ότι ήταν ξεσκούφωτος μαθητής.
-Τάδε και τάδε! Απαντούσε αμήχανα ο μαθητής.
-Αύριο που θα έρθεις στο σχολείο, να φέρεις και τον κηδεμόνα σου στο γραφείο.
-Μμμμάλιστα κύριε!!! Απαντούσε πελιδνός ο μαθητής.
Από τα καλά δεχούμενα:
Πρώτον: Με τις επικρατούσες σπουδαστικές συνθήκες, εκείνης της μακρινής εποχής, οι πρωινές ώρες διδασκαλίας, σύμφωνα με το ωρολόγιο πρόγραμμα, ήταν έξι
ώρες το πρωί και τρεις το απόγευμα. Σύνολο εννέα ώρες ημερησίως. Σε αντίθεση με τις σημερινές που ήταν σχεδόν οι μισές, άρα διπλάσια μαθήματα, διπλάσια και η γνώση. Έτσι μας έμενε λίγος χρόνος να τον αξιοποιήσουμε για τη μελέτη (των πολλών μαθημάτων που μας παρέδιδαν οι καθηγητές), στο σπίτι, για να είμαστε έτοιμοι καλοδιαβασμένοι την επόμενη μέρα. Κι όμως παρ’ όλο το υπερφορτωμένο πρόγραμμα, τα καταφέρναμε χωρίς την παρέμβαση των σημερινών φροντιστηρίων, βοηθώντας στα σπίτια μας ο ένας μαθητής τον άλλον. Γινότανε δηλαδή ανταλλαγή γνώσεων εναλλάξ. Προσωπική μου άλλωστε εκτίμηση είναι ότι, η τότε διδακτέα ύλη εξισωνότανε με μιας τριτοβάθμιας σημερινής πανεπιστημιακής το τονίζω, εκπαίδευσης.
Δεύτερον: «Απεργίες» μαθητών – εκπαιδευτικών ούτε να το διανοηθεί κανείς. Ανύπαρκτες. Δεν μας περίσσευε πολύτιμος χρόνος για τέτοιου είδους …πολυτέλειες. Ούτε στα πιο απίθανα όνειρά μας θα μπορούσαμε να φαντασθούμε, έστω και υστερόβουλα σκεπτόμενοι, να απαλλαγούμε από το άγχος των μαθημάτων μας, (έστω και προσωρινά), για να το ρίξουμε στην αναρχία.
Τρίτον: Απουσίες: κάθε μια από αυτές ισοδυναμούσε με μιας ολόκληρης μέρας ωρολογίου προγράμματος 6 το πρωί, 3 το απόγευμα, σε αντίθεση με το σημερινό ισχύοντα κανονισμό της μιας ώρας.
Τέταρτον: Που να διανοηθεί μαθητής να συμπεριφερθεί απρεπώς, τούτο σήμαινε για την σοβαρότητα της απρέπειας ή του παραπτώματος, κατά τη σωστή πάντα κρίση των καθηγητών, την αποβολή ή μη του μαθητού. Οι εκπαιδευτικοί μας αυστηροί μεν, δεν έδιναν δικαίωμα στους οποιουσδήποτε να τους επικρίνουν, διότι ήταν πάντα άψογοι και με υψηλό φρόνημα ευθύνης και κύρους.
Πέμπτον και το σπουδαιότερο: Ναρκωτικά: αυτή η λέξη δεν υπήρχε τότε στο ελληνικό λεξιλόγιο. Αυτές οι καταστροφικές για την υγεία των ανθρώπων ουσίες, που κυκλοφορούν δυστυχώς σήμερα, από ένα μικρό ευτυχώς τμήμα του ελληνικού πληθυσμού, ούτε στα πιο φρικτά όνειρα τους μπορούσαν τότε να φαντασθούν, τη χρήση τους οι πολίτες της εποχής εκείνης, πολλώ δε μάλλον να εισαχθούν και μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Αυτά εν περιλήψει για τις δημόσιες σχολές. Όσο για τις ιδιωτικές; Εκεί τα καθεστώτα ήταν εκ προοιμίου εντελώς διαφορετικά. Σπούδαζαν ως συνήθως μαθητές προερχόμενοι από οικογένειες με υψηλή οικονομική επιφάνεια, όπου τα … χατιράκια… έπαιρναν και … έδιναν. Άρα δεν μαθαίνανε σωστά γράμματα.
Δεν ξεχνώ να κάνω μερικές επισημάνσεις, που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στη μνήμη μου! Τους καθηγητές: Στρατάκο – Μαθηματικών, Πολύκαρπο –Λειτουργικής και Θρησκευτικών, Μήσια – Νέων και Αρχαίων Ελληνικών, Στυλιανίδη –Ζωγραφικής και Τεχνικών, Κισδαβίδη –Φιλόλογο, Μαυρομάτη – Λυκειάρχη και γενικών άλλων μαθημάτων.
Όλοι τους σοβαροί και με κύρος επαναλαμβάνω, προς τους διδασκομένους σπουδαστές, αλλά και σεβασμός των σπουδαστών, προς τους διδάσκοντες εκπαιδευτικούς.Σήμερα ας προβληματιστούμε όλοι! Υπάρχουν τέτοιες άψογες συμπεριφορές! Δεν ξεχνώ: Σε προσχολικές συγκεντρώσεις και λίγες μέρες πριν αρχίσει η νέα σχολική περίοδος, όσοι από εμάς προβιβαζότανε, (γιατί οι στάσιμοι δεν τα είχαν ανάγκη, πορευόταν με τα ίδια βιβλία που είχαν), μαζευόμαστε, έξω από το προαύλιο της σχολής και …παζαρεύαμε τα παλιά μας βιβλία της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, που δεν τα χρειαζόμαστε πλέον και τα πουλάγαμε στις μικρότερες τάξεις, των μαθητών που είχαν προβιβαστεί (κι αυτοί έκαναν το ίδιο) και αγοράζαμε τα βιβλία των άλλων μαθητών των αμέσως μεγαλυτέρων από εμάς τάξεων, έστω παλαιά ίσχυαν όμως για τη νέα μας τάξη. Φτηνά, γιατί τα καινούργια ήταν απλησίαστα.
Δεν ξεχνώ, τις μαθητικές θεατρικές παραστάσεις, στο τέλος της σχολικής περιόδου, εν όψει θερινών διακοπών, τη χορωδία, τα ποιήματα, τις απαγγελίες το στίβο, τις γυμναστικές επιδείξεις, τις εκθέσεις ζωγραφικής- τεχνικών, με τα θεσπέσια βραβεία. Για καλή μου τύχη, η εποχή των σπουδών μου συνέπεσε να έχω δύο συμμαθητές μου στην ίδια τάξη, τον Λαμπίρη και τον Παπαπασχάλη, οι οποίοι ξεχώριζαν από όλους εμάς για τις γνώσεις και την ευστροφία τους, αφού ουκ ολίγες φορές, ξεπερνούσαν, χωρίς υπερβολή, και τους καθηγητές μας, κατά την παράδοση των μαθημάτων.
Όμως για να λέμε και του … στραβού το δίκαιο, η μόνη τους ψυχαγωγία και διασκέδαση δεν ήταν τίποτε άλλο, εκτός από τα μαθήματα και το κυνήγι των υψηλών βαθμών, σε σχέση με μένα και την παρέα μου, που δεν είμαστε «σχολαρχεία», που εκτός των μαθημάτων μας, είχαμε κι άλλες ασχολίες: τα παιχνίδια και τον αθλητισμό. Επομένως δεν υστερούσαμε από πνεύμα και εξυπνάδα, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων.
Το δικό μου στενό περιβάλλον, αποτελείτο από φίλους και συμμαθητές της ίδιας με τα μέτρα μου … ζωηράδας. Τον Γιάννη τον Γιορπαλίδη, τον Γιώργο τον Πελτέκη, το Μιχάλη το Θεοδωρίδη, το Φωτειάδη και το Δημήτρη Παπαδόπουλο. Παρόλη όμως την τρέλα μας και τα προβλήματα που δημιουργούσαμε στους καθηγητές μας καταφέρναμε πάντοτε, πότε ευθέως και πότε μετεξεταστέοι, να προβιβαζόμαστε και να περνάμε στην επόμενη τάξη με σχετικά καλούς βαθμούς, αφού απ’ αυτά τα παιδιά βγήκαν αργότερα σπουδαίοι επιστήμονες.
Όσο για μένα! Ε! … Είχα κι εγώ ένα… υψηλό όνειρο! Να εισαχθώ στην σχολή Ικάρων. Έβαλα λοιπόν τα δυνατά μου, περιόρισα λίγο τις… αταξίες μου. αφοσιώθηκα αποκλειστικά και μόνο στα μαθήματά μου, με στόχο να πάρω το απολυτήριό μου με καλό βαθμό και τα κατάφερα με 18 και 5/9.
Όμως τώρα φίλε αναγνώστη θα σε κινεί την περιέργεια να μάθεις, πως εσύ ένας σπουδαστής με τόσο καλό αποτέλεσμα, δεν κατάφερες να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου, να προχωρήσεις με σταθερά βήματα, πάνω στο φωτεινό μονοπάτι που ανοιγότανε μπροστά σου, (και που χάραξες στη ζωή σου), να συνεχίσεις τις σπουδές σου σε τριτοβάθμιες στρατιωτικές σχολές και κατέληξες σε τερματικό σταθμό, άσχετο με τις επιδιώξεις σου;
Κακές συγκυρίες. Πρώτον: Η έναρξη στο μεταξύ (Μεταξά Ιωάννου πρωθυπουργού) του ελληνο-ιταλικού πολέμου 1940.
Δεύτερον: ορφανός από πατέρα και μάνα, που τους έχασα δυστυχώς πολύ νωρίς. Έχασα τα στηρίγματα μου, ηθικά και οικονομικά, αναγκαζόμενος υποχρεωτικά να βγω στη βιοπάλη. Που σκέψη για …υψηλά όνειρα. Αυτά τα εγκατέλειψα.
Διάλεξα ως μέσον επιβίωσης τον αυτοκινητιστικό τομέα, έγινα μέλος της (κληρονομικό …χάρισμα άλλωστε), που ήταν το πιο προσοδοφόρο επάγγελμα εκείνης της εποχής και το πιο αρεστό, λόγω της ελεύθερης και ανεξάρτητης ιδιοσυγκρασίας μου, για να ταξιδεύω σε όλη την ελληνική επικράτεια και έξω από αυτήν.
«Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει»
Θα κάνω μια προσπάθεια να ζωντανέψω την περίοδο των μαθητικών μου χρόνων και να περιγράψω τις συνθήκες κανονισμών και σπουδών, που ίσχυαν την εποχή εκείνη, σε αντιπαραβολή με τη σημερινή.
Εισαγωγή:
Εποχή μεσοπολέμου: Το κτήριο της παλαιάς σχολής του Α΄ Γυμνασίου – Λυκείου Καβάλας, είναι διώροφο, σε στυλ δόμησης ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου. Είναι κτισμένο πάνω σε ύψωμα, νοτιοανατολικά της πόλεως και διακρίνεται σχεδόν από παντού. Για να φτάσει κάποιος εκεί, τερματίζει το τελευταίο τμήμα της κεντρικής οδού Ομονοίας και στρίβει στο τέλος αυτής της οδού αριστερά, σε μια ανηφοριά παράλληλη με το αρχαίο υδραγωγείο.
Στο πρόσθιο μέρος του κτηρίου, μια μεγάλη αυλή, κάλυπτε τις ανάγκες των σπουδαστών για δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα, ανά μία ώρα κάθε τέλος παράδοσης ενός μαθήματος. Γύρω – γύρω περιφραγμένη από πέτρινους τοίχους, όπου το υψηλότερο μέρος της βρίσκεται νοτιανατολικά, σε ύψος γύρω στα πέντε μέτρα.
Βορειότερα περιορισμένη με σιδερένια κάγκελα και με μια επίσης σιδερένια αυλόπορτα, αποθάρρυναν τον οποιονδήποτε μαθητή ή κάποιον άλλον να σκαρφαλώσει και να εισέλθει μέσα στην αυλή.
Ανατολικά δεσπόζει το κτήριο και τα γραφεία της Μεραρχίας, και ακόμη υψηλότερα, διακρίνονται οι φυλακές.
Οι τάξεις παράδοσης των μαθημάτων ήταν κατανεμημένες ως εξής:
Στο ισόγειο: προοδευτικά η Πρώτη και η Δευτέρα. Στον Πρώτο όροφο που επικοινωνεί με μια μεγάλη πλατιά μαρμάρινη κυκλοφορεί, χωρίς σοβαρή δικαιολογία και χωρίς συνοδεία από κάποιον κηδεμόνα του, την ώρα της παράδοσης των μαθημάτων και εκτός αυτής.
-Για έλα εδώ σκάλα, από το εμπρόσθιο μέρος της αυλής, η Τρίτη και η Τετάρτη. Τέλος στο δεύτερο όροφο, η Πέμπτη και η Έκτη
Τα γραφεία, η αίθουσα τάξη του εξαταξίου Λυκείου.συμβουλίου και το γραφείο του λυκειάρχη, όλα στον πρώτο όροφο. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται και το νεόδμητο κτήριο του Α΄ Λυκείου βρίσκεται σε άλλη περιοχή της πόλης.
Επειδή μεγάλωσα και σπούδασα εκεί, αφήστε με να πιστεύω ότι είμαι ένας από τους αρμόδιους να περιγράψω τις συνθήκες μάθησης – διδασκαλίας, καλές ή κακές, που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο. Ας αρχίσω από τα απαράδεκτα:
Πρώτον: Κάθε τριμηνία οι γονείς μας ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν δίδακτρα: Η τριμηνιαία καταβολή των απαραίτητη. Εάν την καθυστερούσαν, δεν μας δέχονταν στη σχολή, με συνέπεια να έχουμε χάσει τις ημερήσιες σειρές των διδασκομένων
Σήμερα τέτοιο πρόβλημα ευτυχώς δεν υφίσταται μαθημάτων, ώστε να μην δυνάμεθα, να παρακολουθήσουμε τη συνέχεια, μετά από την καταβολή των διδάκτρων.. Μόνο στα ιδιωτικά λύκεια υπάρχει αυτός ο κανονισμός.
Δεύτερον: Όταν ένας σπουδαστής, έκανε από πρόθεση ή μη, μια «σοβαρή» παράβαση, κατά την κρίση του εκπαιδευτικού, το πρωί και πριν εισέλθουμε στις αίθουσες διδασκαλίας, τον έπαιρναν βιαίως θα έλεγα, τον τοποθετούσαν σ’ ένα εμφανές βάθρο, και τον διαπομπεύανε, για να τον βλέπουν όλοι, συνοδεία ταπεινωτικών φράσεων προς «γνώσι και συμμόρφωση», κατακουρελιάζοντας την ψυχική ισορροπία και, αξιοπρέπεια του χαρακτήρα του, με την υποχρέωση και ρητή εντολή, την επομένη να προσέλθει στο γραφείο του λυκειάρχη (αυτός έδινε τέτοιες εντολές), με τον κηδεμόνα του. Τότε ο μαθητής αντιμετώπιζε δύο άσχημες καταστάσεις: Μετά την προσβολή της διαπόμπευσης και την τιμωρία από τους γονείς του. Ευτυχώς σήμερα τέτοιες απαράδεκτες πρακτικές που προσβάλλουν την προσωπικότητα του μαθητή και που του δημιουργούν ψυχικά τραύματα, ίσως και για όλη του την ύπαρξη, δεν υπάρχουν.
Τρίτον: Την αυστηρότητα ολίγων καθηγητών, που πολλές φορές έφθανε στα όρια της υπερβολής. Σήμερα θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει.
Τέταρτον: Την υποχρεωτική συστράτευση στις φασιστικές οργανώσεις της μαθητιώσας νεολαίας Ε.Ο.Ν. λόγω μεταξικής δικτατορίας, με αποβολή από τα σχολεία, λόγω μη συμμετοχής, με στιγματισμένο χαρακτηρισμό ως μη «εθνικόφρονες» του μαθητή και των γονέων του. Οι συνέπειες δραματικές: Αποβολή και οριστικό αποκλεισμό, από όλες τις σχολές. Σήμερα η συμπεριφορά των εκπαιδευτικών είναι αρκετά δημοκρατική.
Πέμπτον: Το κούρεμα των μαθητών με την ψιλή κουρευτική μηχανή. Εάν μεγάλωναν τα μαλλιά μας μισό πόντο περισσότερο, κατόπιν επισταμένου ελέγχου, δεν μας δεχότανε στην παράδοση των μαθημάτων, αν προηγουμένως δεν είμαστε κουρεμένοι σαν τους …γλόμπους. Όπως και οι μαθήτριες έπρεπε να φορούν ομοιόμορφες γαλάζιες ποδιές, με άσπρο γιακά στο λαιμό, σαν στρατιωτίνες.
Κι αυτά τα φασιστικά μέτρα εξέλιπαν δια παντός.
Έκτον: Οι επιβεβλημένοι κανονισμοί, που είχαν θεσπισθεί για την κυκλοφορία και συμπεριφορά των σπουδαστών, έξω από την σχολή. Εκτός από τις ημερήσιες ώρες παράδοσης των μαθημάτων, έπρεπε να κυκλοφορούμε στους δημόσιους χώρους και δρόμους, με πηλήκιο χρώματος γαλάζιου, στρατιωτικού τύπου με σιρίτια γύρω – γύρω, όπου το καθένα απ’ αυτά, συμβόλιζε σε ποια τάξη μαθητεύομαστε. Π.χ. Πρώτη τάξη: ένα άσπρο σιρίτι Δευτέρα τάξη: Δύο άσπρα σιρίτια κ.ο.κ.
Αλίμονο στον μαθητή που θα εντοπιζόταν από τον παιδονόμο να παιδί μου! Τον σταματούσε ο παιδονόμος! Γιατί τώρα που θα έπρεπε να βρίσκεται στο σχολείο ή στο σπίτι σου, να διαβάζεις, κυκλοφορείς στους δρόμους;
-Μμμμ!!! Αμηχανία!
-Πως λέγεσαι παιδί μου; Είσαι μαθητής; Κι αν είσαι γιατί δεν φοράς καπέλο; (Τον έβλεπε κουρεμένο). Σημάδι ότι ήταν ξεσκούφωτος μαθητής.
-Τάδε και τάδε! Απαντούσε αμήχανα ο μαθητής.
-Αύριο που θα έρθεις στο σχολείο, να φέρεις και τον κηδεμόνα σου στο γραφείο.
-Μμμμάλιστα κύριε!!! Απαντούσε πελιδνός ο μαθητής.
Από τα καλά δεχούμενα:
Πρώτον: Με τις επικρατούσες σπουδαστικές συνθήκες, εκείνης της μακρινής εποχής, οι πρωινές ώρες διδασκαλίας, σύμφωνα με το ωρολόγιο πρόγραμμα, ήταν έξι
ώρες το πρωί και τρεις το απόγευμα. Σύνολο εννέα ώρες ημερησίως. Σε αντίθεση με τις σημερινές που ήταν σχεδόν οι μισές, άρα διπλάσια μαθήματα, διπλάσια και η γνώση. Έτσι μας έμενε λίγος χρόνος να τον αξιοποιήσουμε για τη μελέτη (των πολλών μαθημάτων που μας παρέδιδαν οι καθηγητές), στο σπίτι, για να είμαστε έτοιμοι καλοδιαβασμένοι την επόμενη μέρα. Κι όμως παρ’ όλο το υπερφορτωμένο πρόγραμμα, τα καταφέρναμε χωρίς την παρέμβαση των σημερινών φροντιστηρίων, βοηθώντας στα σπίτια μας ο ένας μαθητής τον άλλον. Γινότανε δηλαδή ανταλλαγή γνώσεων εναλλάξ. Προσωπική μου άλλωστε εκτίμηση είναι ότι, η τότε διδακτέα ύλη εξισωνότανε με μιας τριτοβάθμιας σημερινής πανεπιστημιακής το τονίζω, εκπαίδευσης.
Δεύτερον: «Απεργίες» μαθητών – εκπαιδευτικών ούτε να το διανοηθεί κανείς. Ανύπαρκτες. Δεν μας περίσσευε πολύτιμος χρόνος για τέτοιου είδους …πολυτέλειες. Ούτε στα πιο απίθανα όνειρά μας θα μπορούσαμε να φαντασθούμε, έστω και υστερόβουλα σκεπτόμενοι, να απαλλαγούμε από το άγχος των μαθημάτων μας, (έστω και προσωρινά), για να το ρίξουμε στην αναρχία.
Τρίτον: Απουσίες: κάθε μια από αυτές ισοδυναμούσε με μιας ολόκληρης μέρας ωρολογίου προγράμματος 6 το πρωί, 3 το απόγευμα, σε αντίθεση με το σημερινό ισχύοντα κανονισμό της μιας ώρας.
Τέταρτον: Που να διανοηθεί μαθητής να συμπεριφερθεί απρεπώς, τούτο σήμαινε για την σοβαρότητα της απρέπειας ή του παραπτώματος, κατά τη σωστή πάντα κρίση των καθηγητών, την αποβολή ή μη του μαθητού. Οι εκπαιδευτικοί μας αυστηροί μεν, δεν έδιναν δικαίωμα στους οποιουσδήποτε να τους επικρίνουν, διότι ήταν πάντα άψογοι και με υψηλό φρόνημα ευθύνης και κύρους.
Πέμπτον και το σπουδαιότερο: Ναρκωτικά: αυτή η λέξη δεν υπήρχε τότε στο ελληνικό λεξιλόγιο. Αυτές οι καταστροφικές για την υγεία των ανθρώπων ουσίες, που κυκλοφορούν δυστυχώς σήμερα, από ένα μικρό ευτυχώς τμήμα του ελληνικού πληθυσμού, ούτε στα πιο φρικτά όνειρα τους μπορούσαν τότε να φαντασθούν, τη χρήση τους οι πολίτες της εποχής εκείνης, πολλώ δε μάλλον να εισαχθούν και μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Αυτά εν περιλήψει για τις δημόσιες σχολές. Όσο για τις ιδιωτικές; Εκεί τα καθεστώτα ήταν εκ προοιμίου εντελώς διαφορετικά. Σπούδαζαν ως συνήθως μαθητές προερχόμενοι από οικογένειες με υψηλή οικονομική επιφάνεια, όπου τα … χατιράκια… έπαιρναν και … έδιναν. Άρα δεν μαθαίνανε σωστά γράμματα.
Δεν ξεχνώ να κάνω μερικές επισημάνσεις, που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στη μνήμη μου! Τους καθηγητές: Στρατάκο – Μαθηματικών, Πολύκαρπο –Λειτουργικής και Θρησκευτικών, Μήσια – Νέων και Αρχαίων Ελληνικών, Στυλιανίδη –Ζωγραφικής και Τεχνικών, Κισδαβίδη –Φιλόλογο, Μαυρομάτη – Λυκειάρχη και γενικών άλλων μαθημάτων.
Όλοι τους σοβαροί και με κύρος επαναλαμβάνω, προς τους διδασκομένους σπουδαστές, αλλά και σεβασμός των σπουδαστών, προς τους διδάσκοντες εκπαιδευτικούς.Σήμερα ας προβληματιστούμε όλοι! Υπάρχουν τέτοιες άψογες συμπεριφορές! Δεν ξεχνώ: Σε προσχολικές συγκεντρώσεις και λίγες μέρες πριν αρχίσει η νέα σχολική περίοδος, όσοι από εμάς προβιβαζότανε, (γιατί οι στάσιμοι δεν τα είχαν ανάγκη, πορευόταν με τα ίδια βιβλία που είχαν), μαζευόμαστε, έξω από το προαύλιο της σχολής και …παζαρεύαμε τα παλιά μας βιβλία της προηγούμενης σχολικής χρονιάς, που δεν τα χρειαζόμαστε πλέον και τα πουλάγαμε στις μικρότερες τάξεις, των μαθητών που είχαν προβιβαστεί (κι αυτοί έκαναν το ίδιο) και αγοράζαμε τα βιβλία των άλλων μαθητών των αμέσως μεγαλυτέρων από εμάς τάξεων, έστω παλαιά ίσχυαν όμως για τη νέα μας τάξη. Φτηνά, γιατί τα καινούργια ήταν απλησίαστα.
Δεν ξεχνώ, τις μαθητικές θεατρικές παραστάσεις, στο τέλος της σχολικής περιόδου, εν όψει θερινών διακοπών, τη χορωδία, τα ποιήματα, τις απαγγελίες το στίβο, τις γυμναστικές επιδείξεις, τις εκθέσεις ζωγραφικής- τεχνικών, με τα θεσπέσια βραβεία. Για καλή μου τύχη, η εποχή των σπουδών μου συνέπεσε να έχω δύο συμμαθητές μου στην ίδια τάξη, τον Λαμπίρη και τον Παπαπασχάλη, οι οποίοι ξεχώριζαν από όλους εμάς για τις γνώσεις και την ευστροφία τους, αφού ουκ ολίγες φορές, ξεπερνούσαν, χωρίς υπερβολή, και τους καθηγητές μας, κατά την παράδοση των μαθημάτων.
Όμως για να λέμε και του … στραβού το δίκαιο, η μόνη τους ψυχαγωγία και διασκέδαση δεν ήταν τίποτε άλλο, εκτός από τα μαθήματα και το κυνήγι των υψηλών βαθμών, σε σχέση με μένα και την παρέα μου, που δεν είμαστε «σχολαρχεία», που εκτός των μαθημάτων μας, είχαμε κι άλλες ασχολίες: τα παιχνίδια και τον αθλητισμό. Επομένως δεν υστερούσαμε από πνεύμα και εξυπνάδα, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων.
Το δικό μου στενό περιβάλλον, αποτελείτο από φίλους και συμμαθητές της ίδιας με τα μέτρα μου … ζωηράδας. Τον Γιάννη τον Γιορπαλίδη, τον Γιώργο τον Πελτέκη, το Μιχάλη το Θεοδωρίδη, το Φωτειάδη και το Δημήτρη Παπαδόπουλο. Παρόλη όμως την τρέλα μας και τα προβλήματα που δημιουργούσαμε στους καθηγητές μας καταφέρναμε πάντοτε, πότε ευθέως και πότε μετεξεταστέοι, να προβιβαζόμαστε και να περνάμε στην επόμενη τάξη με σχετικά καλούς βαθμούς, αφού απ’ αυτά τα παιδιά βγήκαν αργότερα σπουδαίοι επιστήμονες.
Όσο για μένα! Ε! … Είχα κι εγώ ένα… υψηλό όνειρο! Να εισαχθώ στην σχολή Ικάρων. Έβαλα λοιπόν τα δυνατά μου, περιόρισα λίγο τις… αταξίες μου. αφοσιώθηκα αποκλειστικά και μόνο στα μαθήματά μου, με στόχο να πάρω το απολυτήριό μου με καλό βαθμό και τα κατάφερα με 18 και 5/9.
Όμως τώρα φίλε αναγνώστη θα σε κινεί την περιέργεια να μάθεις, πως εσύ ένας σπουδαστής με τόσο καλό αποτέλεσμα, δεν κατάφερες να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου, να προχωρήσεις με σταθερά βήματα, πάνω στο φωτεινό μονοπάτι που ανοιγότανε μπροστά σου, (και που χάραξες στη ζωή σου), να συνεχίσεις τις σπουδές σου σε τριτοβάθμιες στρατιωτικές σχολές και κατέληξες σε τερματικό σταθμό, άσχετο με τις επιδιώξεις σου;
Κακές συγκυρίες. Πρώτον: Η έναρξη στο μεταξύ (Μεταξά Ιωάννου πρωθυπουργού) του ελληνο-ιταλικού πολέμου 1940.
Δεύτερον: ορφανός από πατέρα και μάνα, που τους έχασα δυστυχώς πολύ νωρίς. Έχασα τα στηρίγματα μου, ηθικά και οικονομικά, αναγκαζόμενος υποχρεωτικά να βγω στη βιοπάλη. Που σκέψη για …υψηλά όνειρα. Αυτά τα εγκατέλειψα.
Διάλεξα ως μέσον επιβίωσης τον αυτοκινητιστικό τομέα, έγινα μέλος της (κληρονομικό …χάρισμα άλλωστε), που ήταν το πιο προσοδοφόρο επάγγελμα εκείνης της εποχής και το πιο αρεστό, λόγω της ελεύθερης και ανεξάρτητης ιδιοσυγκρασίας μου, για να ταξιδεύω σε όλη την ελληνική επικράτεια και έξω από αυτήν.
«Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει»
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Τίτλος : Ο ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΡΝΑΙΑΣ
Συγγραφέας : Δημ. Θ. Κύρου
Εκδοση : I. M. Ιερισσού , Αγ. Όρους & Αρδαμερίου- 2008
ISNB 978-960-98201-0-3
Το συγκλονιστικό γεγονός της καταστροφής από πυρκαγιά του Ναού του Αγ. Στεφάνου Αρναίας τον Σεπτέμβριο 2005 , οι εργασίες αποκατάστασης , οι αρχαιολογικές ανασκαφές και τα θυρανοίξια του Ναού, όπως καταγράφτηκαν στο περιοδικό «ΑΡΝΑΙΑ» που επιμελείται ο συγγραφέας, αποτέλεσαν την βάση της συγγραφής αυτού του βιβλίου. Στο υλικό αυτό προστέθηκε όλη η προηγούμενη βιβλιογραφία και το σκόρπιο υλικό, που πλέον θεωρείται ιστορικό, καθώς και ανθολογία φωτογραφικού υλικού, άρθρα, ειδήσεις και σημειώματα .
Ο συγγραφέας Δ. Κύρου – Θεολόγος και γνωστός άνθρωπος του πνεύματος στην Αρναία και την περιοχή τόνισε με το βιβλίο αυτό την σημασία ενός τόσο ιστορικού μνημείου της περιοχής όπως ο Ι.Ν. Αγ. Στεφάνου.
Η Ιερά Μητρόπολη υπήρξε αρωγός χρηματοδοτώντας την έκδοση του βιβλίου αυτού , εντάσσοντάς το στις εκδόσεις της .
Συγγραφέας : Δημ. Θ. Κύρου
Εκδοση : I. M. Ιερισσού , Αγ. Όρους & Αρδαμερίου- 2008
ISNB 978-960-98201-0-3
Το συγκλονιστικό γεγονός της καταστροφής από πυρκαγιά του Ναού του Αγ. Στεφάνου Αρναίας τον Σεπτέμβριο 2005 , οι εργασίες αποκατάστασης , οι αρχαιολογικές ανασκαφές και τα θυρανοίξια του Ναού, όπως καταγράφτηκαν στο περιοδικό «ΑΡΝΑΙΑ» που επιμελείται ο συγγραφέας, αποτέλεσαν την βάση της συγγραφής αυτού του βιβλίου. Στο υλικό αυτό προστέθηκε όλη η προηγούμενη βιβλιογραφία και το σκόρπιο υλικό, που πλέον θεωρείται ιστορικό, καθώς και ανθολογία φωτογραφικού υλικού, άρθρα, ειδήσεις και σημειώματα .
Ο συγγραφέας Δ. Κύρου – Θεολόγος και γνωστός άνθρωπος του πνεύματος στην Αρναία και την περιοχή τόνισε με το βιβλίο αυτό την σημασία ενός τόσο ιστορικού μνημείου της περιοχής όπως ο Ι.Ν. Αγ. Στεφάνου.
Η Ιερά Μητρόπολη υπήρξε αρωγός χρηματοδοτώντας την έκδοση του βιβλίου αυτού , εντάσσοντάς το στις εκδόσεις της .
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ (ΣΜΝ) (Μέρος 2ο από 3 )
ΠΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΜΝ;;;;
Τα ΣΜΝ μεταδίδονται με διάφορους τρόπους.
Μεταδίδονται συνήθως με τη σεξουαλική επαφή, επειδή τα βακτήρια και οι ιοί μεταφέρονται με το σπέρμα, τα κολπικά υγρά και το αίμα.
Τα ΣΜΝ μεταδίδονται με το σάλιο αν υπάρχουν μικρές αμιχές μέσα ή γύρω από το στόμα.
Με μολυσμένο αίμα σε βελόνες και σύριγγες είναι δυνατόν να μεταδοθούν κάποια ΣΜΝ.
Μολυσμένες γυναίκες μπορεί να μεταδώσουν ΣΜΝ στα μωρά τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού ή του θηλασμού.
Μπορείς να μολυνθείς από ΣΜΝ περισσότερες από μία φορά. Μπορείς να έχεις περισσότερα από ένα ΣΜΝ την ίδια στιγμή.
Τα HIV θετικά άτομα που έχουν μολυνθεί και με κάποιο άλλο ΣΜΝ, έχουν περισσότερες πιθανότητες μετάδοσης του ιού HIV ( AIDS ) στους συντρόφους τους.
Τα άτομα με σεξουαλικό μεταδιδόμενο νόσημα, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα μετάδοσης του ιού HIV, από έναν θετικό HIV σύντροφο.
Πολλά ΣΜΝ θεραπεύονται εύκολα, ωστόσο όλα μπορούν να γίνουν επικίνδυνα αν αγνοηθούν.
Για να μειωθεί η πιθανότητα μετάδοσης ΣΜΝ ή επιμόλυνσης, η σεξουαλική δραστηριότητα θα πρέπει να αναβληθεί μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία.
Για κάποια ΣΜΝ, όπως το HIV ( AIDS ), δεν υπάρχει θεραπεία.
Θα μπορούσες να σκεφτείς :
΄΄ Δεν γίνεται να μολυνθώ ή να μείνω έγκυος την πρώτη φορά που θα έχω σεξουαλική επαφή ή αν το αγόρι δεν εκσπερματίσει μέσα μου΄΄
Μάθε όμως ότι :
Μπορεί να γίνουν κ τα δύο, ενώ sex δεν σημαίνει απαραίτητα πλήρη διείσδυση.
Μπορείς να μολυνθείς ακόμα και με στενή γεννητική επαφή, με ένα μολυσμένο σύντροφο. Η λοίμωξη μπορεί να μεταδοθεί από σωματικά υγρά ή από στοματικό sex. Προστάτευσε τον εαυτό σου και τον/ την σύντροφό σου, χρησιμοποιώντας προφυλακτικό για οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα.
ΤΥΠΟΙ ΣΜΝ
1. ΧΛΑΜΥΔΙΑ
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν ασυνήθιστες εκκρίσεις, καύση κατά την ούρηση, πόνο στην περιοχή της πυέλου, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων. Το 75% των γυναικών και το 50% των ανδρών δεν έχουν καθόλου συμπτώματα.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Τα χλαμύδια θεραπεύονται με αντιβιοτικά. Διάφορα είδη αντιβίωσης διατίθενται και η δοσολογία ποικίλλει από ένα έως επτά ή περισσότερα χάπια στην διάρκεια κάποιας δεδομένης χρονικής περιόδου.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Οι γυναίκες ενδέχεται να αναπτύξουν φλεγμονή στην πύελο ( περιοχή της λεκάνης ). Μπορεί να προκληθεί επίμονος πόνος, να επηρεασθεί η λειτουργία σαλπίγγων και ωοθηκών και να υπάρξουν προβλήματα αναπαραγωγής.
Οι άνδρες μπορεί να εμφανίσουν μόλυνση στην ουρήθρα ή την επιδιδυμίδα. Όταν υπάρχει έκθεση στον ιό, αυξάνεται η πιθανότητα πρόσληψης και μετάδοσης του ιού HIV. Επίσης, αν η γυναίκα προσβληθεί κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν λάβει θεραπεία, αυξάνεται πιθανότητα μετάδοσης χλαμυδίων στο έμβρυο
Τρόποι μετάδοσης
Κολπικό, πρωκτικό και λιγότερο συχνά στοματικό sex, όταν δεν υπάρχει προφύλαξη
2. ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν ασυνήθιστες εκκρίσεις, καύση κατά την ούρηση, πόνο στη περιοχή της πυέλου, διαταραχές στην περίοδο. Το 80% των γυναικών και το 10% των ανδρών δεν έχουν καθόλου συμπτώματα.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Η γονόρροια θεραπεύεται με την χρήση αντιβίωσης από το στόμα, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνεται λήψη φαρμάκων και από τον/ την σύντροφο. Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Μπορεί να προκαλέσει στείρωση, αρθρίτιδα ή καρδιακά προβλήματα αν παραμείνει χωρίς θεραπευτική αντιμετώπιση. Οι γυναίκες ενδέχεται να αναπτύξουν φλεγμονή στην περιοχή της λεκάνης ( πύελος ), λόγω μόλυνσης των οργάνων αναπαραγωγής. Οι άνδρες μπορεί να εμφανίσουν μόλυνση στην ουρήθρα. Και αν η γυναίκα έχει προσβληθεί κατά την διάρκεια εγκυμοσύνης, υπάρχει και ο κίνδυνος μετάδοσης γονόρροιας στο
έμβρυο.
Τρόποι μετάδοσης
Είναι ο ίδιος τρόπος όπως και στα χλαμύδια.
3. ΣΥΦΙΛΗ
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν ανώδυνα έλκη στα γεννητικά όργανα, στο στόμα ή στο πρωκτό, εξανθήματα στα πόδια και στα χέρια. Ενώ τα περισσότερα άτομα δεν εμφανίζουν συμπτώματα, όταν υπάρχουν συμπτώματα μπορεί να είναι σε διάφορες φάσεις της νόσου που επικαλύπτονται.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Στα πρώτα στάδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικά για την θεραπεία από την μόλυνση. Αν δεν ληφθεί θεραπεία, οι βλάβες που μπορούν να προκληθούν στα επόμενα στάδια είναι μη αναστρέψιμες.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Όταν η σύφιλη δεν θεραπευτεί, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο νευρικό σύστημα, στη καρδιά, στον εγκέφαλο και σε κάποιες περιπτώσεις να επιφέρει τον θάνατο. Όταν υπάρχει έκθεση στον ιό, αυξάνεται η πιθανότητα πρόσληψης και μετάδοσης του ιού HIV.
Τρόποι μετάδοσης
Κολπικό, πρωκτικό και λιγότερο στοματικό sex, όταν δεν υπάρχει προφύλαξη. Μετάγγιση αίματος και από την μολυσμένη μητέρα στο έμβρυο.
4. ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β ( HBV )
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, ναυτία, πυρετό, απώλεια όρεξης, κοιλιακό πόνο, διάρροια, ίκτερο. Το 50% όσων μολύνονται δεν εμφανίζουν συμπτώματα.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Ο εμβολιασμός για ηπατίτιδα Β έχει υψηλή αποτελεσματικότητα. Δεν υπάρχει θεραπεία για την ηπατίτιδα Β αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, η μόλυνση απομακρύνεται σε διάστημα από 8 εβδομάδες έως 6 μήνες. Το 5-10% των ανθρώπων που μολύνονται, θα αναπτύξει χρόνια ηπατίτιδα και θα φέρει τον ιό για όλη την διάρκεια της ζωής του. Για την χρόνια ηπατίτιδα Β, οι ενέσεις α- ιντερφερόνης αποτελούν την θεραπεία επιλογής και χορηγούνται 3 φορές την εβδομάδα για τέσσερις μήνες.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Ο ιός επιτίθεται στο συκώτι και μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια ηπατική ανεπάρκεια και σε καρκίνο του ήπατος. Αυξάνεται η πιθανότητα πρόσληψης και μετάδοσης του ιού HIV. Και στις εγκυμονούσες αυξάνεται η πιθανότητα μετάδοσης της ηπατίτιδας στο έμβρυο.
Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται συνήθως με το αίμα. Επίσης με το κολπικό, πρωκτικό και στοματικό sex αφού μεταφέρεται μέσω του σάλιου και των εκκρίσεων του σώματος.
5. ΓΕΝΕΤΗΣΙΟΣ ΕΡΠΗΣ ( HSV-2 )
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν εξανθήματα, πόνο κατά την ούρηση, φυσαλίδες στα γεννητικά όργανα, τους γλουτούς, τον πρωκτό ή το στόμα που δημιουργούν κνησμό ή πόνο. Οι εξάρσεις μπορεί να σχετίζονται με σωματικό ή οργανικό stress. Περίπου τα 2/3 όσων έχουν μολυνθεί με τον ιό δεν το γνωρίζουν.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά υπάρχουν φάρμακα που μειώνουν τα συμπτώματα και τις εξάρσεις. Τα συμπτώματα και οι εξάρσεις μειώνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Επανεμφάνιση των συμπτωμάτων σε καταστάσεις stress. Αυξάνει την πιθανότητα μετάδοσης έρπητα των γεννητικών οργάνων στο έμβρυο, στην περίπτωση που η γυναίκα προσβληθεί κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν λάβει θεραπεία.
Τρόποι μετάδοσης
Με την άμεση επαφή με μολυσμένα γεννητικά όργανα ( σεξουαλική επαφή, τρίψιμο των σεξουαλικών οργάνων μεταξύ τους, επαφή στόματος και γεννητικών οργάνων, πρωκτικό sex ή επαφή στόματος πρωκτού. Επίσης, άλλες περιοχές του δέρματος ( στις οποίες μπορεί να υπάρχει κόψιμο, πληγή ή εξάνθημα ) μπορούν να μολυνθούν αν έρθουν σε επαφή με μολυσμένα γεννητικά όργανα. Μπορεί να μεταδοθεί ακόμη και όταν ο φορέας δεν έχει εμφανή συμπτώματα.
Τα ΣΜΝ μεταδίδονται με διάφορους τρόπους.
Μεταδίδονται συνήθως με τη σεξουαλική επαφή, επειδή τα βακτήρια και οι ιοί μεταφέρονται με το σπέρμα, τα κολπικά υγρά και το αίμα.
Τα ΣΜΝ μεταδίδονται με το σάλιο αν υπάρχουν μικρές αμιχές μέσα ή γύρω από το στόμα.
Με μολυσμένο αίμα σε βελόνες και σύριγγες είναι δυνατόν να μεταδοθούν κάποια ΣΜΝ.
Μολυσμένες γυναίκες μπορεί να μεταδώσουν ΣΜΝ στα μωρά τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, του τοκετού ή του θηλασμού.
Μπορείς να μολυνθείς από ΣΜΝ περισσότερες από μία φορά. Μπορείς να έχεις περισσότερα από ένα ΣΜΝ την ίδια στιγμή.
Τα HIV θετικά άτομα που έχουν μολυνθεί και με κάποιο άλλο ΣΜΝ, έχουν περισσότερες πιθανότητες μετάδοσης του ιού HIV ( AIDS ) στους συντρόφους τους.
Τα άτομα με σεξουαλικό μεταδιδόμενο νόσημα, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα μετάδοσης του ιού HIV, από έναν θετικό HIV σύντροφο.
Πολλά ΣΜΝ θεραπεύονται εύκολα, ωστόσο όλα μπορούν να γίνουν επικίνδυνα αν αγνοηθούν.
Για να μειωθεί η πιθανότητα μετάδοσης ΣΜΝ ή επιμόλυνσης, η σεξουαλική δραστηριότητα θα πρέπει να αναβληθεί μέχρι να ολοκληρωθεί η θεραπεία.
Για κάποια ΣΜΝ, όπως το HIV ( AIDS ), δεν υπάρχει θεραπεία.
Θα μπορούσες να σκεφτείς :
΄΄ Δεν γίνεται να μολυνθώ ή να μείνω έγκυος την πρώτη φορά που θα έχω σεξουαλική επαφή ή αν το αγόρι δεν εκσπερματίσει μέσα μου΄΄
Μάθε όμως ότι :
Μπορεί να γίνουν κ τα δύο, ενώ sex δεν σημαίνει απαραίτητα πλήρη διείσδυση.
Μπορείς να μολυνθείς ακόμα και με στενή γεννητική επαφή, με ένα μολυσμένο σύντροφο. Η λοίμωξη μπορεί να μεταδοθεί από σωματικά υγρά ή από στοματικό sex. Προστάτευσε τον εαυτό σου και τον/ την σύντροφό σου, χρησιμοποιώντας προφυλακτικό για οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα.
ΤΥΠΟΙ ΣΜΝ
1. ΧΛΑΜΥΔΙΑ
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν ασυνήθιστες εκκρίσεις, καύση κατά την ούρηση, πόνο στην περιοχή της πυέλου, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων. Το 75% των γυναικών και το 50% των ανδρών δεν έχουν καθόλου συμπτώματα.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Τα χλαμύδια θεραπεύονται με αντιβιοτικά. Διάφορα είδη αντιβίωσης διατίθενται και η δοσολογία ποικίλλει από ένα έως επτά ή περισσότερα χάπια στην διάρκεια κάποιας δεδομένης χρονικής περιόδου.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Οι γυναίκες ενδέχεται να αναπτύξουν φλεγμονή στην πύελο ( περιοχή της λεκάνης ). Μπορεί να προκληθεί επίμονος πόνος, να επηρεασθεί η λειτουργία σαλπίγγων και ωοθηκών και να υπάρξουν προβλήματα αναπαραγωγής.
Οι άνδρες μπορεί να εμφανίσουν μόλυνση στην ουρήθρα ή την επιδιδυμίδα. Όταν υπάρχει έκθεση στον ιό, αυξάνεται η πιθανότητα πρόσληψης και μετάδοσης του ιού HIV. Επίσης, αν η γυναίκα προσβληθεί κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν λάβει θεραπεία, αυξάνεται πιθανότητα μετάδοσης χλαμυδίων στο έμβρυο
Τρόποι μετάδοσης
Κολπικό, πρωκτικό και λιγότερο συχνά στοματικό sex, όταν δεν υπάρχει προφύλαξη
2. ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν ασυνήθιστες εκκρίσεις, καύση κατά την ούρηση, πόνο στη περιοχή της πυέλου, διαταραχές στην περίοδο. Το 80% των γυναικών και το 10% των ανδρών δεν έχουν καθόλου συμπτώματα.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Η γονόρροια θεραπεύεται με την χρήση αντιβίωσης από το στόμα, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνεται λήψη φαρμάκων και από τον/ την σύντροφο. Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Μπορεί να προκαλέσει στείρωση, αρθρίτιδα ή καρδιακά προβλήματα αν παραμείνει χωρίς θεραπευτική αντιμετώπιση. Οι γυναίκες ενδέχεται να αναπτύξουν φλεγμονή στην περιοχή της λεκάνης ( πύελος ), λόγω μόλυνσης των οργάνων αναπαραγωγής. Οι άνδρες μπορεί να εμφανίσουν μόλυνση στην ουρήθρα. Και αν η γυναίκα έχει προσβληθεί κατά την διάρκεια εγκυμοσύνης, υπάρχει και ο κίνδυνος μετάδοσης γονόρροιας στο
έμβρυο.
Τρόποι μετάδοσης
Είναι ο ίδιος τρόπος όπως και στα χλαμύδια.
3. ΣΥΦΙΛΗ
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν ανώδυνα έλκη στα γεννητικά όργανα, στο στόμα ή στο πρωκτό, εξανθήματα στα πόδια και στα χέρια. Ενώ τα περισσότερα άτομα δεν εμφανίζουν συμπτώματα, όταν υπάρχουν συμπτώματα μπορεί να είναι σε διάφορες φάσεις της νόσου που επικαλύπτονται.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Στα πρώτα στάδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιβιοτικά για την θεραπεία από την μόλυνση. Αν δεν ληφθεί θεραπεία, οι βλάβες που μπορούν να προκληθούν στα επόμενα στάδια είναι μη αναστρέψιμες.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Όταν η σύφιλη δεν θεραπευτεί, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο νευρικό σύστημα, στη καρδιά, στον εγκέφαλο και σε κάποιες περιπτώσεις να επιφέρει τον θάνατο. Όταν υπάρχει έκθεση στον ιό, αυξάνεται η πιθανότητα πρόσληψης και μετάδοσης του ιού HIV.
Τρόποι μετάδοσης
Κολπικό, πρωκτικό και λιγότερο στοματικό sex, όταν δεν υπάρχει προφύλαξη. Μετάγγιση αίματος και από την μολυσμένη μητέρα στο έμβρυο.
4. ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β ( HBV )
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, ναυτία, πυρετό, απώλεια όρεξης, κοιλιακό πόνο, διάρροια, ίκτερο. Το 50% όσων μολύνονται δεν εμφανίζουν συμπτώματα.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Ο εμβολιασμός για ηπατίτιδα Β έχει υψηλή αποτελεσματικότητα. Δεν υπάρχει θεραπεία για την ηπατίτιδα Β αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, η μόλυνση απομακρύνεται σε διάστημα από 8 εβδομάδες έως 6 μήνες. Το 5-10% των ανθρώπων που μολύνονται, θα αναπτύξει χρόνια ηπατίτιδα και θα φέρει τον ιό για όλη την διάρκεια της ζωής του. Για την χρόνια ηπατίτιδα Β, οι ενέσεις α- ιντερφερόνης αποτελούν την θεραπεία επιλογής και χορηγούνται 3 φορές την εβδομάδα για τέσσερις μήνες.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Ο ιός επιτίθεται στο συκώτι και μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια ηπατική ανεπάρκεια και σε καρκίνο του ήπατος. Αυξάνεται η πιθανότητα πρόσληψης και μετάδοσης του ιού HIV. Και στις εγκυμονούσες αυξάνεται η πιθανότητα μετάδοσης της ηπατίτιδας στο έμβρυο.
Τρόποι μετάδοσης
Μεταδίδεται συνήθως με το αίμα. Επίσης με το κολπικό, πρωκτικό και στοματικό sex αφού μεταφέρεται μέσω του σάλιου και των εκκρίσεων του σώματος.
5. ΓΕΝΕΤΗΣΙΟΣ ΕΡΠΗΣ ( HSV-2 )
Συνηθέστερα συμπτώματα
Πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν εξανθήματα, πόνο κατά την ούρηση, φυσαλίδες στα γεννητικά όργανα, τους γλουτούς, τον πρωκτό ή το στόμα που δημιουργούν κνησμό ή πόνο. Οι εξάρσεις μπορεί να σχετίζονται με σωματικό ή οργανικό stress. Περίπου τα 2/3 όσων έχουν μολυνθεί με τον ιό δεν το γνωρίζουν.
Θεραπεία/ Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά υπάρχουν φάρμακα που μειώνουν τα συμπτώματα και τις εξάρσεις. Τα συμπτώματα και οι εξάρσεις μειώνονται με το πέρασμα του χρόνου.
Συνέπειες αν δεν θεραπευτεί
Επανεμφάνιση των συμπτωμάτων σε καταστάσεις stress. Αυξάνει την πιθανότητα μετάδοσης έρπητα των γεννητικών οργάνων στο έμβρυο, στην περίπτωση που η γυναίκα προσβληθεί κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν λάβει θεραπεία.
Τρόποι μετάδοσης
Με την άμεση επαφή με μολυσμένα γεννητικά όργανα ( σεξουαλική επαφή, τρίψιμο των σεξουαλικών οργάνων μεταξύ τους, επαφή στόματος και γεννητικών οργάνων, πρωκτικό sex ή επαφή στόματος πρωκτού. Επίσης, άλλες περιοχές του δέρματος ( στις οποίες μπορεί να υπάρχει κόψιμο, πληγή ή εξάνθημα ) μπορούν να μολυνθούν αν έρθουν σε επαφή με μολυσμένα γεννητικά όργανα. Μπορεί να μεταδοθεί ακόμη και όταν ο φορέας δεν έχει εμφανή συμπτώματα.
Η Ζωγραφική με έγχρωμη κιμωλία
Όσο συχνά σχεδόν βλέπει κανείς στους πεζόδρομους των Ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων μουσικούς να αυτοσχεδιάζουν, άλλο τόσο συχνά συναντάει ζωγράφους, να σχεδιάζουν τετραγωνικά μέτρα πεζοδρομίου με κιμωλία, κάνοντας μεγάλο κόπο, για ένα αποτέλεσμα που θα διαρκέσει μέχρι …την επόμενη βροχή!
Από απλές δισδιάστατες απεικονίσεις , όπως αριστερά, που προσφέρονται για όλα τα ταλέντα και όλες τις ηλικίες , έως και τους ταλαντούχους του είδους (δεξιά και κάτω) .
Θαυμάστε λοιπόν το ταλέντο και την τέχνη ενός τέτοιου καλλιτέχνη, που μας είναι άγνωστο ακόμη και το όνομά του !
Οι τελευταίες δύο εικόνες σας βοηθούν να καταλάβετε τον τρόπο που κατασκευάζεται ένα σχέδιο με προοπτική και το πόσο σημαντική για το αποτέλεσμα είναι η … φωτογράφηση του έργου.
Τα Στρατώνι είναι γεμάτο πεζοδρόμια , καλούνται λοιπόν όσοι θέλουν να δοκιμάσουν μα μην διστάσουν. Ο Σύλλογος παρέχει δωρεάν τις κιμωλίες και την φωτογράφηση.
Τσανανάς Αλέκος
«ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ» μια δροσερή εφημερίδα του Γυμνασίου και Λυκείου Στρατωνίου
Στη προετοιμασία του 4ου τεύχους βρίσκεται πλέον η μαθητική εφημερίδα «ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ» του Γυμνασίου και Λυκείου Στρατωνίου. Η πρωτοβουλία της κας Ενεχηλίδου –φιλολόγου και η στιβαρή υποστήριξη της Διευθύντριας κας Χαμαϊδού, έδωσαν βήμα έκφρασης, που τόσο το έχουν ανάγκη, στους μαθητές του Γυμνασίου και των Λυκειακών τάξεων . Μπράβο και καλή συνέχεια
---------------------------------------------------------
Το εγχείρημα της εφημερίδας ξεκίνησε με την πρωτοβουλία της καθηγήτριάς μας Ενεχηλίδου Μαρίας, να μας παρακινήσει να υλοποιήσουμε την ιδέα της. Η ιδέα αυτή μας ενθουσίασε όλους πολύ και έτσι με τη βοήθεια της καθηγήτριάς μας, αλλά και τη δικιά μας φαντασία και όρεξη, εκδόθηκε αρχικά το πρώτο, ύστερα το δεύτερο και τώρα έχουμε φτάσει να εκδίδουμε το τρίτο φύλλο της εφημερίδας μας, με όνομα ¨Πρωινό Ξύπνημα¨. Μπορεί το πρώτο φύλλο να μην είχε καθαρό μαθητικό ύφος, διότι θίγαμε τα γεγονότα και αναφερόμασταν στα πρόσωπα του χωριού μας, αλλά στα επόμενα εκφράσαμε και θα εκφράσουμε τις δικές μας ανησυχίες. Πιστεύουμε πως η προσπάθειά μας είναι αξιοσημείωτη διότι όλο αυτό είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμάς και το σχολείο μας, και μέχρι τώρα πηγαίνει καλά…
Εκ μέρους των μαθητών που συμμετέχουν στην έκδοση της εφημερίδας.
Εκ μέρους των μαθητών που συμμετέχουν στην έκδοση της εφημερίδας.
Δρεπανιώτης Γιάννης
Τσανανά Μαρία
----------------------------------------------
Η εκπαίδευση δεν μπορεί να περιορίζεται στη στείρα παροχή γνώσεων. Τα εκπαιδευτικά συστήματα οφείλουν να επιτελούν πολλαπλές κοινωνικές λειτουργίες. Ειδικότερα οφείλουν να κοινωνικοποιούν τον εκπαιδευόμενο, εντασσόντάς τον σε ένα ευρύτερο σύνολο που λειτουργεί σύμφωνα με συγκεκριμένους κανόνες. Η εκπαίδευση λοιπόν, δεν είναι μία μονοδιάστατη διαδικασία. Συνδυάζει κοινωνικές, ηθικές αλλά και πολιτιστικές παραμέτρους. Ως εκ τούτου, η εκπαίδευση οφείλει να επιδρά στην κοινωνία και να εξελίσσεται μαζί της, δημιουργώντας ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Το σύγχρονο σχολείο πρέπει να καλλιεργεί και να αναπτύσσει την ελεύθερη σκέψη, το κριτικό πνεύμα, τη δημιουργική φαντασία, την ικανότητα αποτελεσματικής επικοινωνίας και προπαντός την υπευθυνότητα. Πιστεύοντας, λοιπόν, σε ένα τέτοιο σχολείο αποφάσισα να ενθαρρύνω την προσπάθεια της κ. Ενεχηλίδου Μαρίας, φιλολόγου, η οποία θέλησε να ωθήσει τα παιδιά σε τέτοιες δραστηριότητες, όπως η έκδοση της σχολικής εφημερίδας με σκοπό να δραστηριοποιηθούν και σε άλλους τομείς, πέραν του γνωστού. Τα παιδιά αγκάλιασαν την ιδέα της κ. Ενεχηλίδου με ιδιαίτερο ζήλο. Μέσα από την εφημερίδα έγιναν πιο δημιουργικά, αποκάλυψαν τις δυνατότητες τους, εξέφρασαν τις ανησυχίες τους, έγιναν, πιστεύω, πιο ενεργητικοί, κοινωνικοί, γιατί έμαθαν να εκφράζονται. Βγήκαν από τη θέση του θεατή, του λήπτη πληροφοριών και έγιναν οι ίδιοι δημιουργοί.
Θα ήταν όμως αφελές να πίστευε κανείς πως η δημιουργία ενός τέτοιου σχολείου είναι υπόθεση απλή και χωρίς κόστος. Η πορεία προς το όραμα, προς κάθε όραμα, είναι υπόθεση ζωής για ανθρώπους και κοινωνίες. Για το λόγο αυτόν η εκπαίδευση πρέπει να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία ως επένδυση και όχι ως δαπάνη.
Χαμαϊδού Ευαγγελία
Δ/ντρια
Του Γ/σίου κ των Λυκ. Ταξ.
Στρατωνίου.
Θα ήταν όμως αφελές να πίστευε κανείς πως η δημιουργία ενός τέτοιου σχολείου είναι υπόθεση απλή και χωρίς κόστος. Η πορεία προς το όραμα, προς κάθε όραμα, είναι υπόθεση ζωής για ανθρώπους και κοινωνίες. Για το λόγο αυτόν η εκπαίδευση πρέπει να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία ως επένδυση και όχι ως δαπάνη.
Χαμαϊδού Ευαγγελία
Δ/ντρια
Του Γ/σίου κ των Λυκ. Ταξ.
Στρατωνίου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ Η Παραμυθομαζώχτρα
Οι τρεις συμβουλές
Μια φορά κι ένα καιρό σε ένα ορεινό χωριό ζούσε ένα αγαπημένο αντρόγυνο. Ήταν νιόπαντροι και δεν είχαν παιδιά ακόμη. Η μεγάλη τους όμως φτώχεια ανάγκασε τον άντρα, Στέργιο τον λέγανε, να ξενιτευτεί. Ούτε ο πρώτος θα ήταν, άλλωστε, ούτε ο τελευταίος. Η Σοφία, η γυναίκα του, τον αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια, γιατί θα περνούσαν χρόνια, μέχρι να τον ξαναδεί.
Έφυγε, λοιπόν, ο Στέργιος και δούλευε σκληρά στην ξενιτιά για χρόνια, αλλά κομπόδεμα δεν μπόρεσε να κάνει. Έτσι πέρασαν πολλά χρόνια και αποφάσισε κάποια στιγμή να πάρει το δρόμο του γυρισμού, με τρείς λίρες μόνο στην τσέπη του.
Βουνά ανέβαινε, βουνά κατέβαινε ώσπου σε μια στροφή του δρόμου βλέπει μια παράξενη γυναίκα, πολύ γριά, να κάθεται πάνω σε μια μεγάλη πέτρα στην άκρη του δρόμου. Ήταν η Μοίρα, που γνώριζε το Παρελθόν, το Παρόν και το Μέλλον του κάθε ανθρώπου.
Ο Στέργιος κοντοστάθηκε κουρασμένος και τη χαιρέτησε με σεβασμό μη γνωρίζοντας ποια ήταν. Εκείνη τότε τον ρώτησε με φωνή απόκοσμη: - Για πού, με το καλό, παλικάρι μου;
-Γυρίζω στο σπίτι μου ύστερα από πολλά χρόνια και βιάζομαι, της αποκρίθηκε ο Στέργιος και έκανε να προχωρήσει.
-Αν μου δώσεις μια λίρα, θα σου δώσω μια συμβουλή, του είπε η γριά κι ο Στέργιος, αφού το σκέφτηκε, έβγαλε μία λίρα και την έριξε στην ποδιά της.
-Αν βρεθεί στο δρόμο σου φουσκωμένο ποτάμι, μην το περάσεις. Να περιμένεις, μέχρι το νερό να καταλαγιάσει, του είπε η γριά.
Ο Στέργιος την ευχαρίστησε κι έκανε να φύγει, αλλά η γριά τον σταμάτησε πάλι:
-Δώσε μου μία λίρα ακόμη, για να σου δώσω κι άλλη συμβουλή.
Ο Στέργιος δίστασε, αλλά κάτι τον έκανε να της δώσει και τη δεύτερη λίρα.
-Αν συναντήσεις στο δρόμο σου δυο αδέρφια να μαλώνουν, να μην μπεις ανάμεσα τους, είπε τότε η παράξενη γριά.
Ο Στέργιος πάλι ξεκίνησε, αλλά η γριά για τρίτη φορά τον σταμάτησε:
-Αν μου δώσεις μία ακόμη λίρα, θα σου πω την καλύτερη μου συμβουλή, του είπε.
Τι να κάνει ο Στέργιος, μία λίρα του είχε απομείνει. Το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε, την έριξε κι αυτή στην ποδιά της.
-Αν φτάσεις στο χωριό σου νύχτα, να μην πας στο σπίτι σου, να περιμένεις το πρωί να ξημερώσει, του είπε η γριά.
Ο Στέργιος τη χαιρέτησε και απομακρύνθηκε. Κάποτε, έφτασε σε ένα μεγάλο ποτάμι. Είχε βρέξει και τα νερά του είχαν φουσκώσει. Τότε θυμήθηκε την πρώτη συμβουλή της γριάς και περίμενε στην όχθη του ποταμού να πέσει το νερό. Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένας καβαλάρης. –Τι περιμένεις και δεν περνάς, του λέει, και ορμάει στο νερό. Αλλά το νερό ήταν πολύ ορμητικό και τον πήρε μαζί του και πνίγηκε.
-Πω πω, έκανε ο Στέργιος, καλά που άκουσα τη γριά και δεν πέρασα. Θα πήγαινα κι εγώ…
Καθώς περπατούσε, ακούει φωνές και μαλώματα και βλέπει δύο παλικάρια να καυγαδίζουν και να έχουν πιαστεί στα χέρια. Τότε θυμήθηκε τη δεύτερη συμβουλή και στάθηκε παράμερα. Ένας, όμως, χωρικός έτρεξε να χωρίσει τα δύο αδέρφια, γιατί απ’ ό,τι κατάλαβε, ήταν συγγενείς. Τότε και οι δύο τα έβαλαν με τον χωρικό και τον έκαναν μαύρο στο ξύλο.
-καλά που άκουσα τη γριά και δεν μπήκα εγώ ανάμεσα τους, είπε ο Στέργιος. Χαλάλι και η δεύτερη λίρα!
Πλησίαζε πλέον στο χωριό του, πεινούσε και κρύωνε, η νύχτα έπεφτε, αλλά θυμήθηκε την τρίτη συμβουλή που του έδωσε, η γριά και δεν πήγε σπίτι του. Σαν ξημέρωσε πήγε κοντά στο παράθυρο του σπιτιού και τι να δει! Η γυναίκα του καθόταν στο τραπέζι με ένα νέο άντρα. Έτρωγαν και γελούσαν. Του Στέργιου του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, χτυπάει την πόρτα δυνατά, του ανοίγει η γυναίκα του, αλλά εκείνος την σπρώχνει φωνάζοντας για τον άντρα που έβλεπε. Τότε η γυναίκα του, του λέει:
-Στέργιο, αυτό είναι το παιδί μας. Όταν έφυγες πριν 18 χρόνια, ήμουνα έγκυος και το μεγάλωσα μόνη μου. Τώρα έγινε παλικάρι.
Με δάκρυα στα μάτια αγκάλιασε ο Στέργιος τη γυναίκα του και το παιδί του κι ευχαρίστησε τη γριά που τον συμβούλευσε σωστά. Δεν του είχαν μείνει λεφτά, αλλά με την πείρα και τη δουλειά του, θα τα έβγαζαν πέρα. Βάζει το χέρι στην τσέπη να πάρει το μαντήλι του και τι να δει! Οι τρεις λίρες ήταν εκεί. Η Μοίρα δεν τις είχε ανάγκη, ήθελε να δοκιμάσει τις αντοχές του. Την είχε σεβαστεί κι αυτή τον βοήθησε να γυρίσει πίσω σώος και αβλαβής.
Αγαπητά μου παιδιά, μικρά και μεγάλα, το ΠΑΡΑΞΕΝΟ και το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ είναι κι αυτοί μέρος της ζωής μας, φτάνει να μάθουμε να παρατηρούμε τη γοητεία κάθε ανθρώπου, ζώου και πράγματος και να είμαστε προετοιμασμένοι και για το ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ!!.
Μια φορά κι ένα καιρό σε ένα ορεινό χωριό ζούσε ένα αγαπημένο αντρόγυνο. Ήταν νιόπαντροι και δεν είχαν παιδιά ακόμη. Η μεγάλη τους όμως φτώχεια ανάγκασε τον άντρα, Στέργιο τον λέγανε, να ξενιτευτεί. Ούτε ο πρώτος θα ήταν, άλλωστε, ούτε ο τελευταίος. Η Σοφία, η γυναίκα του, τον αποχαιρέτησε με δάκρυα στα μάτια, γιατί θα περνούσαν χρόνια, μέχρι να τον ξαναδεί.
Έφυγε, λοιπόν, ο Στέργιος και δούλευε σκληρά στην ξενιτιά για χρόνια, αλλά κομπόδεμα δεν μπόρεσε να κάνει. Έτσι πέρασαν πολλά χρόνια και αποφάσισε κάποια στιγμή να πάρει το δρόμο του γυρισμού, με τρείς λίρες μόνο στην τσέπη του.
Βουνά ανέβαινε, βουνά κατέβαινε ώσπου σε μια στροφή του δρόμου βλέπει μια παράξενη γυναίκα, πολύ γριά, να κάθεται πάνω σε μια μεγάλη πέτρα στην άκρη του δρόμου. Ήταν η Μοίρα, που γνώριζε το Παρελθόν, το Παρόν και το Μέλλον του κάθε ανθρώπου.
Ο Στέργιος κοντοστάθηκε κουρασμένος και τη χαιρέτησε με σεβασμό μη γνωρίζοντας ποια ήταν. Εκείνη τότε τον ρώτησε με φωνή απόκοσμη: - Για πού, με το καλό, παλικάρι μου;
-Γυρίζω στο σπίτι μου ύστερα από πολλά χρόνια και βιάζομαι, της αποκρίθηκε ο Στέργιος και έκανε να προχωρήσει.
-Αν μου δώσεις μια λίρα, θα σου δώσω μια συμβουλή, του είπε η γριά κι ο Στέργιος, αφού το σκέφτηκε, έβγαλε μία λίρα και την έριξε στην ποδιά της.
-Αν βρεθεί στο δρόμο σου φουσκωμένο ποτάμι, μην το περάσεις. Να περιμένεις, μέχρι το νερό να καταλαγιάσει, του είπε η γριά.
Ο Στέργιος την ευχαρίστησε κι έκανε να φύγει, αλλά η γριά τον σταμάτησε πάλι:
-Δώσε μου μία λίρα ακόμη, για να σου δώσω κι άλλη συμβουλή.
Ο Στέργιος δίστασε, αλλά κάτι τον έκανε να της δώσει και τη δεύτερη λίρα.
-Αν συναντήσεις στο δρόμο σου δυο αδέρφια να μαλώνουν, να μην μπεις ανάμεσα τους, είπε τότε η παράξενη γριά.
Ο Στέργιος πάλι ξεκίνησε, αλλά η γριά για τρίτη φορά τον σταμάτησε:
-Αν μου δώσεις μία ακόμη λίρα, θα σου πω την καλύτερη μου συμβουλή, του είπε.
Τι να κάνει ο Στέργιος, μία λίρα του είχε απομείνει. Το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε, την έριξε κι αυτή στην ποδιά της.
-Αν φτάσεις στο χωριό σου νύχτα, να μην πας στο σπίτι σου, να περιμένεις το πρωί να ξημερώσει, του είπε η γριά.
Ο Στέργιος τη χαιρέτησε και απομακρύνθηκε. Κάποτε, έφτασε σε ένα μεγάλο ποτάμι. Είχε βρέξει και τα νερά του είχαν φουσκώσει. Τότε θυμήθηκε την πρώτη συμβουλή της γριάς και περίμενε στην όχθη του ποταμού να πέσει το νερό. Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένας καβαλάρης. –Τι περιμένεις και δεν περνάς, του λέει, και ορμάει στο νερό. Αλλά το νερό ήταν πολύ ορμητικό και τον πήρε μαζί του και πνίγηκε.
-Πω πω, έκανε ο Στέργιος, καλά που άκουσα τη γριά και δεν πέρασα. Θα πήγαινα κι εγώ…
Καθώς περπατούσε, ακούει φωνές και μαλώματα και βλέπει δύο παλικάρια να καυγαδίζουν και να έχουν πιαστεί στα χέρια. Τότε θυμήθηκε τη δεύτερη συμβουλή και στάθηκε παράμερα. Ένας, όμως, χωρικός έτρεξε να χωρίσει τα δύο αδέρφια, γιατί απ’ ό,τι κατάλαβε, ήταν συγγενείς. Τότε και οι δύο τα έβαλαν με τον χωρικό και τον έκαναν μαύρο στο ξύλο.
-καλά που άκουσα τη γριά και δεν μπήκα εγώ ανάμεσα τους, είπε ο Στέργιος. Χαλάλι και η δεύτερη λίρα!
Πλησίαζε πλέον στο χωριό του, πεινούσε και κρύωνε, η νύχτα έπεφτε, αλλά θυμήθηκε την τρίτη συμβουλή που του έδωσε, η γριά και δεν πήγε σπίτι του. Σαν ξημέρωσε πήγε κοντά στο παράθυρο του σπιτιού και τι να δει! Η γυναίκα του καθόταν στο τραπέζι με ένα νέο άντρα. Έτρωγαν και γελούσαν. Του Στέργιου του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, χτυπάει την πόρτα δυνατά, του ανοίγει η γυναίκα του, αλλά εκείνος την σπρώχνει φωνάζοντας για τον άντρα που έβλεπε. Τότε η γυναίκα του, του λέει:
-Στέργιο, αυτό είναι το παιδί μας. Όταν έφυγες πριν 18 χρόνια, ήμουνα έγκυος και το μεγάλωσα μόνη μου. Τώρα έγινε παλικάρι.
Με δάκρυα στα μάτια αγκάλιασε ο Στέργιος τη γυναίκα του και το παιδί του κι ευχαρίστησε τη γριά που τον συμβούλευσε σωστά. Δεν του είχαν μείνει λεφτά, αλλά με την πείρα και τη δουλειά του, θα τα έβγαζαν πέρα. Βάζει το χέρι στην τσέπη να πάρει το μαντήλι του και τι να δει! Οι τρεις λίρες ήταν εκεί. Η Μοίρα δεν τις είχε ανάγκη, ήθελε να δοκιμάσει τις αντοχές του. Την είχε σεβαστεί κι αυτή τον βοήθησε να γυρίσει πίσω σώος και αβλαβής.
Αγαπητά μου παιδιά, μικρά και μεγάλα, το ΠΑΡΑΞΕΝΟ και το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ είναι κι αυτοί μέρος της ζωής μας, φτάνει να μάθουμε να παρατηρούμε τη γοητεία κάθε ανθρώπου, ζώου και πράγματος και να είμαστε προετοιμασμένοι και για το ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ!!.
ΕΤΗΣΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΖΩΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ MIRO-GNOMO-NIO
Ο Miron κι ο Gnomon όπως γράψαμε στο βιογραφικό τους, δεν είναι "τυχαίοι" αστρολόγοι. Καινοτομούν εδώ και αιώνες. Έχουν εφεύρει ένα καινούριο κώδικα συγγραφής αστροπροβλέψεων. Έτσι, για να είναι περισσότερο ασφαλείς οι προβλέψεις θα πρέπει ο «κάθε αναγνώστης» να μελετά το σύνολο των ζωδίων. Καλή ανάγνωση!
ΚΡΙΟΣ
Η Παραμυθοχώρα τελείωσε και σας βάζει στο 2009 με εξελίξεις. Μια συναρπαστική χρονιά διαγράφεται μπροστά σας, αν πάψετε να δείχνετε ευπιστία και να καταπίνετε αμάσητη την κάθε αγυρτεία που σας σερβίρουν διάφοροι επιτήδειοι τσαρλατάνοι. Οι πιθανότητες να κερδίσετε το ΤΖΟΚΕΡ ήταν, είναι, και θα εξακολουθήσουν να είναι μία στο τρισεκατομμύριο, όσα ωροσκόπια και να διαβάσετε. Αλλάξτε τα λάστιχα του αυτοκινήτου σας κάθε 40.000 χιλιόμετρα ή όταν περάσουν τρία χρόνια, όποιο συμβεί πρώτο.
Ευνοούνται ιδιαίτερα όσοι έχουν στα χέρια τους τον έλεγχο της ζωής τους, ενώ οι ανίκανοι που περιμένουν από ωροσκόπους και χαρτορίχτρες να τους πουν τι να κάνουν είναι ως συνήθως οι χαμένοι. Από μία σχετικά σπάνια συγκυρία ο πλανήτης του έρωτα -η Αφροδίτη- θα παραμείνει για ασυνήθιστα μεγάλο διάστημα μέσα στο ζώδιό σας, πράγμα που όχι μόνο δεν θα έχει την παραμικρή επίπτωση στο οτιδήποτε, αλλά δεν έχει καν σχέση με την πραγματικότητα.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Κάντε απόψυξη στο ψυγείο σας πιο τακτικά φέτος.
ΤΑΥΡΟΣ
Όλοι λένε ότι το 2009 θα είναι η χρονιά σας. Μην πιστεύετε κανέναν. Θα είναι όπως ακριβώς και το 2008. Πάλι θα κάνετε Πάσχα με την οικογένειά σας, πάλι θα κάνετε τα μπάνια σας στο Στρατώνι (τσιγκούνηδες) και πάλι θα συμμετέχετε εθελοντικά στην Παραμυθοχώρα το 2009 (κι αυτό είναι το επιθυμητό). Μέσα στο 2009 θα δείτε κάποια βελτίωση της οικονομικής σας κατάστασης. Βέβαια, τα ζώδια είναι 12, πράγμα που σημαίνει ότι περίπου το 8.33% του πληθυσμού έχει το ίδιο ζώδιο με εσάς, και αν τόσοι νοματαίοι δουν σημαντική βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης μέσα στο 2009, τότε το λύσαμε το πρόβλημά μας ως χώρα.
Φέτος ευνοείται ιδιαίτερα η συμμετοχή σας σε φορείς και συλλόγους. Πληρώστε όλες τις οφειλές σας από ετήσιες συνδρομές και μην περιμένετε να κάνουν οι άλλοι το πρώτο βήμα. Ερωτικά είστε ακόμα στη χειμερία νάρκη που επέβαλε ο χειμώνας του 1998. Κουνηθείτε!!! Ακόμα και οι Πολικές Αρκούδες, που και που, κινούνται.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Αγοράστε καινούριο πορτοφόλι μπας και δείτε προκοπή
ΔΙΔΥΜΟΙ
Όλα τα ξέρετε εσείς. Πώς στήνεται ένα σπιτάκι, πώς καθαρίζεται ένα πάρκο, πώς φτιάχνεται ένα αστέρι με χρυσόσκονη και άλλα πολλά. Αφήστε τα αυτά στο επόμενο στη σειρά ζώδιο και ασχοληθείτε με ουσιαστικότερα πράγματα. Ο κυβερνήτης του ζωδίου σας, ο Ερμής, φέτος δηλώνει απών. Βαρέθηκε τόσα χρόνια τη διπλή σας φύση. Τον μπερδέψατε και αυτόν. Μέσα στο 2009 ασχοληθείτε με τις μεταφυσικές σας ανησυχίες αλλά κυρίως … με το διαδίκτυο. Στο Σύλλογο Πολιτισμού Στρατωνίου λειτουργεί Εργαστήριο Πληροφορικής. Να η λύση!!! Υπάρχουν πολλά www όπου μπορείτε να βρείτε απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματά σας, όπως π.χ. στο πώς σχηματίζεται η χλωροφύλλη.
Δώστε έμφαση στις συντονιστικές ικανότητές σας, αλλά μέσα στην οικογένειά σας. Οι υπόλοιποι δεν φταίμε σε τίποτα. Μετά τον Ιούνιο, συντηρείστε λίγο τους εξωτερικούς σοφάδες. Θα έχει λιακάδες.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Μη δίνετε σημασία στα λόγια των άλλων. Δείτε «ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ» με τον Ν. Ευαγγελάτο και θα καταλάβετε.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Μια χαρά τα καταφέρατε το 2008. Στο χέρι σας είναι να κάνετε το ίδιο και το 2009. Είστε το ζώδιο των επαφών, αλλά μην το παρακάνετε… κυκλοφορούν ιώσεις, λοιμώξεις και λοιπά βακτήρια… Η παρορμητικότατα σας θα είναι έντονη και το 2009. Μην ανησυχείτε που σας ξέχασε ο Αι Βασίλης… ή που δεν έτυχε σε σας το πενηντάλεπτο της Βασιλόπιτας… έρχονται κι άλλες γιορτές και γεγονότα συνταρακτικά στη νέα χρονιά για σας. Μπείτε στο www.facebook.com δημιουργείστε ένα profile «υπερπαραγωγή» και γίνετε μέλη σε groups που έχουνε σχέση με την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών σας. Κάντε φίλους από όλο τον κόσμο και κυρίως από την Ισημερινή Γουινέα, τη Μπουργκίνα Φάσο, το Νεπάλ και την Βρετανική Ονδούρα.
Δώστε τόπο στην οργή και συνεχίστε να κάνετε σχέδια για το μέλλον. Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε και για το Δεκέμβριο του 2009 (κυρίως κατά τα Χριστούγεννα).
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Κόψτε τα επιτραπέζια παιχνίδια και ασχοληθείτε με φιλανθρωπίες και gala.
ΟΦΙΟΥΧΟΣ
?????????????
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Άντε να γράψουμε και μια γραμμή παραπάνω …
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ.
ΛΕΩΝ
Χμ!!! Τον θυμάστε το Θοδωρή Ρουσσόπουλο? Δεν ξέρουμε αν είναι Λέων αλλά το όνομα του ζωδίου είναι συνώνυμο με το επίθετο του γιου του ταχυδρόμου. Και το 2009 θα βρίσκεστε παντού, αλλά κανείς δε θα σας παίρνει είδηση. Βγείτε επιτέλους από το καβούκι σας… Ακόμα και η καρέτα – καρέτα είναι ατραξιόν στη Ζάκυνθο και τη βλέπουν όλοι… Πάρτε το απόφαση… Είστε οι κυρίαρχοι… Απλώστε τις ιδέες σας παντού και ακούστε τους εκλεκτούς συνεργάτες σας… κάτι έχουν πάντα να πουν. Θα συνεχίσει η κόντρα με τον κυβερνήτη του ζωδίου σας, τον Ήλιο, μια και ζηλεύει τη λάμψη σας.
Βέβαια μην περιμένετε ότι το 2009 δε θα σας σπάσουν και πάλι τα νεύρα. Προσοχή στις απειλητικές αγέλες…Ξοδέψτε περισσότερα φέτος για ρούχα, κολόνιες και ταξίδια που σας έχουνε λείψει. Δώστε έμφαση στα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και αποφύγετε τις οριζόντιες ρίγες… είστε λέοντες και όχι ζέβρες…
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Διαβάστε τη Νεοελληνική Γραμματική του Τριανταφυλλίδη και κανα λεξικό… Θα σας βοηθήσει στην ορθογραφία και στον σωστό τονισμό.
ΖΥΓΟΣ
Εσάς περίμενε το 2009 για να μπει… Ήξερε ότι θα του έχετε ανοιχτές τις πόρτες. Σε σας χρωστάνε όλα τα ζώδια την ηρωική έξοδο του 2008. Εσείς είπατε το καλώς ήρθες στο νέο έτος και μετά το καταλάβαμε οι υπόλοιποι. Αλλά ως εδώ… Μην περιμένετε ότι το 2009 θα σας ανταποδώσει την υποδοχή που του ετοιμάσατε… Και φέτος θα πείτε τουλάχιστο 365 φορές την έκφραση «δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά μετά από όσα έκανα για αυτόν ή αυτήν» και άλλες τόσες την έκφραση «ας περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει». Νισάφι!!! Αυτήν την αποστροφή σας στη μοναξιά θέλει να σας την τονίσει το νέο έτος … αλλά πού!!! Μπερδέψατε τα κιλά με τις οκάδες και νομίζετε ότι όλα ζυγίζουν το ίδιο. Φτάνει πια…
Φέτος ακολουθήστε ένα συγκεκριμένο μετρικό σύστημα και μην επηρεάζεστε από τα λόγια των άλλων… υιοθετήστε τη λίμπρα σαν μονάδα ζύγισης και όλα θα πάνε καλά…
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Ζήστε ότι πιο ανεκπλήρωτη φαντασίωση είχατε όλα αυτά τα χρόνια… Με ρέγουλα όμως μη σπάσουν τα ελατήρια της ζυγαριάς.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Βρε καλώς τα παιδιά!!! Τέρμα οι υπερβολές… αλλάξαμε χρονιά… δεν είχε 13 μήνες το 2008… Πάνε τα κάλαντα και οι καλικάντζαροι… Πάμε για άλλα… Στρωθείτε στη δουλεία τους 2 πρώτους μήνες τους 2009 γιατί το Καρναβάλι εσάς περιμένει… Προτείνετε θέματα για άρματα και επιδοθείτε στο ράψιμο στολών… έχετε άλλους 10 μήνες για να ξεκουραστείτε μετά, αν και το 2009 δε θα σας αφήσει σε χλωρό κλαρί. Έχετε κάποιες οφειλές από το 2008 ακόμα… Μην περιμένετε από μας να σας πούμε πώς θα βρείτε τη λύση… Είστε έξυπνο ζώδιο… Μετά το Πάσχα θα βρεθείτε αντιμέτωποι με ένα μεγάλο δίλημμα… Ο κυβερνήτης του ζωδίου σας, ο Άρης, θα σας βάλει σε νέες περιπέτειες. Αλλάξτε τον… Προτιμήστε τον Διόνυσο και θα είστε συνέχεια μες την τρελή χαρά.
Μην ξεχάστε και φέτος τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις… Να είστε εκεί και με τα χέρια στις τσέπες…
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Πάτε για κανα ψάρεμα… αγοράστε κανα καλάμι, αλλά προσέξτε … δεν είναι άλογο.
ΤΟΞΟΤΗΣ
Τι κι αν άλλαξε ο χρόνος? Τι κι αν ήρθε το 2009? Εσείς το βιολί σας… Με εσάς οι αστρολόγοι σηκώνουν τα χέρια τους ψηλά… Αμάν με αυτήν την υπέρμετρη αισιοδοξία σας, μας έχετε σπάσει τα νεύρα… Τα βλέπετε όλα όπως εσείς θέλετε και σας προκαλούμε για αυτό… Το δέντρο στο Σύνταγμα τα Χριστούγεννα το βάλανε φωτιά… δεν ήταν κινέζικα τα λαμπάκια… και οι κουκολοφόροι δεν είναι έντομα με μαύρα υφασμάτινα κεφάλια… Φέτος δοκιμάστε να βγαίνετε έξω και τη μέρα… γιατί «της νύχτας τα καμώματα…»!!! Αλλάξτε επίσης και τις ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου σας… τόσα χρόνια το ‘χετε…
Φέτος ασχοληθείτε με το άθλημα που χαρακτηρίζει το ζώδιό σας: την Ιππασία… αν το βρίσκετε επίπονο επιλέξτε άλλο σπορ που έχει σχέση με κίνηση στην ύπαιθρο. Και μη μιμείστε τους Διδύμους… αυτοί θα περιμένουν μέχρι το 2012, εσείς?
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Ψάξτε στα ενημερωμένα λεξικά τις άγνωστες για εσάς λέξεις όπως: άγχος, υποχρέωση, οφείλω και άλλες.
ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ
Και το 2009 ο μισθός σας θα μείνει στάσιμος… Οικονομική κρίση βλέπετε, άσχετα με το αν εσείς νομίζετε πώς είστε οι μόνοι άξιοι… Διαβάστε άλλα ωροσκόπια για να σας φτιάξουν τη διάθεση! Εμείς σας λέμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια! Ο Κρόνος ως κυβερνήτης του ζωδίου σας, θα ανακατέψει και φέτος αρκετές καταστάσεις… γι’ αυτό μακριά από κατσαρόλες και καζάνια… δεν κάνετε για μάγειρες όσο και να νομίζετε πως η γαλλική κουζίνα είναι το φόρτε σας. Ειδικότερα οι Σαββατογεννημένοι του ζωδίου σας, αποφύγετε τις πολλές εξόδους και μείνετε περισσότερο χρόνο μέσα στο σπίτι σας… κι αν μπορείτε και τελείως μόνοι, ακόμα καλύτερα…
Αισθηματικά όμως το 2009, θα είναι πολύ καλή χρονιά. Οι δεσμευμένοι του ζωδίου θα εδραιώσουν τη σχέση τους με το ταίρι τους, αφού το τελευταίο κουράστηκε πια να αποδεικνύει συνέχεια ότι σας λατρεύει. Οι αδέσμευτοι θα γνωρίσετε τον έρωτα της ζωής σας … το 2011.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Γίνετε εθελοντές και απολαύστε τη χαρά της ομαδικότητας. Ρωτήστε και τους άλλους … αυτοί ξέρουν!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
«Τι είχες Γιάννη? Τι είχα πάντα»… ή αν το προτιμάτε κι αλλιώς: «Τι κάνεις Γιάννη? Κουκιά σπέρνω»… Αλλά δε σας λένε όλους Γιάννη… και τα κουκιά μπορούν να προκαλέσουν και κυάμωση… Αν πιστεύετε ότι ο ουρανός εκτός από τα υπόλοιπα μυστήρια, κρύβει και το αύριο … κλείστε τώρα την εφημερίδα και κάντε κάτι άλλο… Όταν σας ρωτούν «τι ζώδιο είστε» μην απαντάτε «καλιακούδα, σου αρέσει?» δεν έχουν όλοι το χιούμορ σας.
Εν πάσει περιπτώσει… Το 2009 είναι η κατάλληλη χρονιά για να κάνετε επαγγελματικά ανοίγματα, εκτός αν είστε μισθωτοί, οπότε ούτε το διευθυντή σας μπορείτε να πετάξετε από το παράθυρο, ούτε να κλέψετε τον εργοδότη σας. Αισθηματικά όόόόόόόόλοι οι Υδροχόοι σε όόόόόόλο τον κόσμο δε θα έχετε τις ίδιες ευκαιρίες. Φέτος προτιμήστε τους Ταύρους, τους Παρθένους αλλά όχι τους Αιγόκερους.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Σας αρέσει δε σας αρέσει φέτος ένας mini οδηγός επιβίωσης θα φανεί χρήσιμος… εκτός αν δεν πάτε τελικά διακοπές στο Σουδάν και επιλέξετε την ήσυχη Ερμιόνη Αργολίδας.
ΙΧΘΥΕΣ
Το έντονο βλέμμα σας, ακόμα κι όταν είστε απασχολημένοι με καθημερινά πράγματα, δημιουργεί την εντύπωση ότι επικοινωνείτε με κάποια άλλη εξωγήινη διάσταση, μακριά από τον πεζό αυτόν κόσμο, που συχνά σας καταδιώκει και δεν σας καταλαβαίνει. Έχετε το χάρισμα του ποιητή, της μοιραίας γυναίκας ή του ουτοπικού ιδεαλιστή, στον οποίο όμως συγχωρούνται πολλά, γιατί έχει να σκεφτεί σημαντικά πράγματα και φαίνεται δικαιολογημένο να μη διατηρήσει την ίδια άποψη για περισσότερο από έξι μήνες. Το ιδανικό περιβάλλον για σας είναι μια παρέα συγγραφέων ή μια επίσημη δεξίωση. Αλλά μην ξεχνάτε που ζείτε…Υπομονή λοιπόν μέχρι της Αγίας Βαρβάρας.
Φέτος θα αγχωθείτε λιγότερο για θέματα καθημερινά που σας τυραννήσανε την προηγούμενη χρονιά. Ανανεωθείτε!!! Η φωτόλυση κοστίζει τα μισά από όσα πριν 5 χρόνια.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Δείτε ταινίες… πάτε στο θέατρο… αλλά μακριά από τις σκηνές τρόμου… ή αγοράστε ένα παζλ 15.326 τεμαχίων για έχετε απασχόληση μέχρι του χρόνου.
ΚΡΙΟΣ
Η Παραμυθοχώρα τελείωσε και σας βάζει στο 2009 με εξελίξεις. Μια συναρπαστική χρονιά διαγράφεται μπροστά σας, αν πάψετε να δείχνετε ευπιστία και να καταπίνετε αμάσητη την κάθε αγυρτεία που σας σερβίρουν διάφοροι επιτήδειοι τσαρλατάνοι. Οι πιθανότητες να κερδίσετε το ΤΖΟΚΕΡ ήταν, είναι, και θα εξακολουθήσουν να είναι μία στο τρισεκατομμύριο, όσα ωροσκόπια και να διαβάσετε. Αλλάξτε τα λάστιχα του αυτοκινήτου σας κάθε 40.000 χιλιόμετρα ή όταν περάσουν τρία χρόνια, όποιο συμβεί πρώτο.
Ευνοούνται ιδιαίτερα όσοι έχουν στα χέρια τους τον έλεγχο της ζωής τους, ενώ οι ανίκανοι που περιμένουν από ωροσκόπους και χαρτορίχτρες να τους πουν τι να κάνουν είναι ως συνήθως οι χαμένοι. Από μία σχετικά σπάνια συγκυρία ο πλανήτης του έρωτα -η Αφροδίτη- θα παραμείνει για ασυνήθιστα μεγάλο διάστημα μέσα στο ζώδιό σας, πράγμα που όχι μόνο δεν θα έχει την παραμικρή επίπτωση στο οτιδήποτε, αλλά δεν έχει καν σχέση με την πραγματικότητα.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Κάντε απόψυξη στο ψυγείο σας πιο τακτικά φέτος.
ΤΑΥΡΟΣ
Όλοι λένε ότι το 2009 θα είναι η χρονιά σας. Μην πιστεύετε κανέναν. Θα είναι όπως ακριβώς και το 2008. Πάλι θα κάνετε Πάσχα με την οικογένειά σας, πάλι θα κάνετε τα μπάνια σας στο Στρατώνι (τσιγκούνηδες) και πάλι θα συμμετέχετε εθελοντικά στην Παραμυθοχώρα το 2009 (κι αυτό είναι το επιθυμητό). Μέσα στο 2009 θα δείτε κάποια βελτίωση της οικονομικής σας κατάστασης. Βέβαια, τα ζώδια είναι 12, πράγμα που σημαίνει ότι περίπου το 8.33% του πληθυσμού έχει το ίδιο ζώδιο με εσάς, και αν τόσοι νοματαίοι δουν σημαντική βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης μέσα στο 2009, τότε το λύσαμε το πρόβλημά μας ως χώρα.
Φέτος ευνοείται ιδιαίτερα η συμμετοχή σας σε φορείς και συλλόγους. Πληρώστε όλες τις οφειλές σας από ετήσιες συνδρομές και μην περιμένετε να κάνουν οι άλλοι το πρώτο βήμα. Ερωτικά είστε ακόμα στη χειμερία νάρκη που επέβαλε ο χειμώνας του 1998. Κουνηθείτε!!! Ακόμα και οι Πολικές Αρκούδες, που και που, κινούνται.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Αγοράστε καινούριο πορτοφόλι μπας και δείτε προκοπή
ΔΙΔΥΜΟΙ
Όλα τα ξέρετε εσείς. Πώς στήνεται ένα σπιτάκι, πώς καθαρίζεται ένα πάρκο, πώς φτιάχνεται ένα αστέρι με χρυσόσκονη και άλλα πολλά. Αφήστε τα αυτά στο επόμενο στη σειρά ζώδιο και ασχοληθείτε με ουσιαστικότερα πράγματα. Ο κυβερνήτης του ζωδίου σας, ο Ερμής, φέτος δηλώνει απών. Βαρέθηκε τόσα χρόνια τη διπλή σας φύση. Τον μπερδέψατε και αυτόν. Μέσα στο 2009 ασχοληθείτε με τις μεταφυσικές σας ανησυχίες αλλά κυρίως … με το διαδίκτυο. Στο Σύλλογο Πολιτισμού Στρατωνίου λειτουργεί Εργαστήριο Πληροφορικής. Να η λύση!!! Υπάρχουν πολλά www όπου μπορείτε να βρείτε απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματά σας, όπως π.χ. στο πώς σχηματίζεται η χλωροφύλλη.
Δώστε έμφαση στις συντονιστικές ικανότητές σας, αλλά μέσα στην οικογένειά σας. Οι υπόλοιποι δεν φταίμε σε τίποτα. Μετά τον Ιούνιο, συντηρείστε λίγο τους εξωτερικούς σοφάδες. Θα έχει λιακάδες.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Μη δίνετε σημασία στα λόγια των άλλων. Δείτε «ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ» με τον Ν. Ευαγγελάτο και θα καταλάβετε.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Μια χαρά τα καταφέρατε το 2008. Στο χέρι σας είναι να κάνετε το ίδιο και το 2009. Είστε το ζώδιο των επαφών, αλλά μην το παρακάνετε… κυκλοφορούν ιώσεις, λοιμώξεις και λοιπά βακτήρια… Η παρορμητικότατα σας θα είναι έντονη και το 2009. Μην ανησυχείτε που σας ξέχασε ο Αι Βασίλης… ή που δεν έτυχε σε σας το πενηντάλεπτο της Βασιλόπιτας… έρχονται κι άλλες γιορτές και γεγονότα συνταρακτικά στη νέα χρονιά για σας. Μπείτε στο www.facebook.com δημιουργείστε ένα profile «υπερπαραγωγή» και γίνετε μέλη σε groups που έχουνε σχέση με την κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών σας. Κάντε φίλους από όλο τον κόσμο και κυρίως από την Ισημερινή Γουινέα, τη Μπουργκίνα Φάσο, το Νεπάλ και την Βρετανική Ονδούρα.
Δώστε τόπο στην οργή και συνεχίστε να κάνετε σχέδια για το μέλλον. Τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε και για το Δεκέμβριο του 2009 (κυρίως κατά τα Χριστούγεννα).
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Κόψτε τα επιτραπέζια παιχνίδια και ασχοληθείτε με φιλανθρωπίες και gala.
ΟΦΙΟΥΧΟΣ
?????????????
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Άντε να γράψουμε και μια γραμμή παραπάνω …
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ.
ΛΕΩΝ
Χμ!!! Τον θυμάστε το Θοδωρή Ρουσσόπουλο? Δεν ξέρουμε αν είναι Λέων αλλά το όνομα του ζωδίου είναι συνώνυμο με το επίθετο του γιου του ταχυδρόμου. Και το 2009 θα βρίσκεστε παντού, αλλά κανείς δε θα σας παίρνει είδηση. Βγείτε επιτέλους από το καβούκι σας… Ακόμα και η καρέτα – καρέτα είναι ατραξιόν στη Ζάκυνθο και τη βλέπουν όλοι… Πάρτε το απόφαση… Είστε οι κυρίαρχοι… Απλώστε τις ιδέες σας παντού και ακούστε τους εκλεκτούς συνεργάτες σας… κάτι έχουν πάντα να πουν. Θα συνεχίσει η κόντρα με τον κυβερνήτη του ζωδίου σας, τον Ήλιο, μια και ζηλεύει τη λάμψη σας.
Βέβαια μην περιμένετε ότι το 2009 δε θα σας σπάσουν και πάλι τα νεύρα. Προσοχή στις απειλητικές αγέλες…Ξοδέψτε περισσότερα φέτος για ρούχα, κολόνιες και ταξίδια που σας έχουνε λείψει. Δώστε έμφαση στα ανοιχτόχρωμα πουκάμισα και αποφύγετε τις οριζόντιες ρίγες… είστε λέοντες και όχι ζέβρες…
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Διαβάστε τη Νεοελληνική Γραμματική του Τριανταφυλλίδη και κανα λεξικό… Θα σας βοηθήσει στην ορθογραφία και στον σωστό τονισμό.
ΖΥΓΟΣ
Εσάς περίμενε το 2009 για να μπει… Ήξερε ότι θα του έχετε ανοιχτές τις πόρτες. Σε σας χρωστάνε όλα τα ζώδια την ηρωική έξοδο του 2008. Εσείς είπατε το καλώς ήρθες στο νέο έτος και μετά το καταλάβαμε οι υπόλοιποι. Αλλά ως εδώ… Μην περιμένετε ότι το 2009 θα σας ανταποδώσει την υποδοχή που του ετοιμάσατε… Και φέτος θα πείτε τουλάχιστο 365 φορές την έκφραση «δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά μετά από όσα έκανα για αυτόν ή αυτήν» και άλλες τόσες την έκφραση «ας περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει». Νισάφι!!! Αυτήν την αποστροφή σας στη μοναξιά θέλει να σας την τονίσει το νέο έτος … αλλά πού!!! Μπερδέψατε τα κιλά με τις οκάδες και νομίζετε ότι όλα ζυγίζουν το ίδιο. Φτάνει πια…
Φέτος ακολουθήστε ένα συγκεκριμένο μετρικό σύστημα και μην επηρεάζεστε από τα λόγια των άλλων… υιοθετήστε τη λίμπρα σαν μονάδα ζύγισης και όλα θα πάνε καλά…
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Ζήστε ότι πιο ανεκπλήρωτη φαντασίωση είχατε όλα αυτά τα χρόνια… Με ρέγουλα όμως μη σπάσουν τα ελατήρια της ζυγαριάς.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Βρε καλώς τα παιδιά!!! Τέρμα οι υπερβολές… αλλάξαμε χρονιά… δεν είχε 13 μήνες το 2008… Πάνε τα κάλαντα και οι καλικάντζαροι… Πάμε για άλλα… Στρωθείτε στη δουλεία τους 2 πρώτους μήνες τους 2009 γιατί το Καρναβάλι εσάς περιμένει… Προτείνετε θέματα για άρματα και επιδοθείτε στο ράψιμο στολών… έχετε άλλους 10 μήνες για να ξεκουραστείτε μετά, αν και το 2009 δε θα σας αφήσει σε χλωρό κλαρί. Έχετε κάποιες οφειλές από το 2008 ακόμα… Μην περιμένετε από μας να σας πούμε πώς θα βρείτε τη λύση… Είστε έξυπνο ζώδιο… Μετά το Πάσχα θα βρεθείτε αντιμέτωποι με ένα μεγάλο δίλημμα… Ο κυβερνήτης του ζωδίου σας, ο Άρης, θα σας βάλει σε νέες περιπέτειες. Αλλάξτε τον… Προτιμήστε τον Διόνυσο και θα είστε συνέχεια μες την τρελή χαρά.
Μην ξεχάστε και φέτος τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις… Να είστε εκεί και με τα χέρια στις τσέπες…
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Πάτε για κανα ψάρεμα… αγοράστε κανα καλάμι, αλλά προσέξτε … δεν είναι άλογο.
ΤΟΞΟΤΗΣ
Τι κι αν άλλαξε ο χρόνος? Τι κι αν ήρθε το 2009? Εσείς το βιολί σας… Με εσάς οι αστρολόγοι σηκώνουν τα χέρια τους ψηλά… Αμάν με αυτήν την υπέρμετρη αισιοδοξία σας, μας έχετε σπάσει τα νεύρα… Τα βλέπετε όλα όπως εσείς θέλετε και σας προκαλούμε για αυτό… Το δέντρο στο Σύνταγμα τα Χριστούγεννα το βάλανε φωτιά… δεν ήταν κινέζικα τα λαμπάκια… και οι κουκολοφόροι δεν είναι έντομα με μαύρα υφασμάτινα κεφάλια… Φέτος δοκιμάστε να βγαίνετε έξω και τη μέρα… γιατί «της νύχτας τα καμώματα…»!!! Αλλάξτε επίσης και τις ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου σας… τόσα χρόνια το ‘χετε…
Φέτος ασχοληθείτε με το άθλημα που χαρακτηρίζει το ζώδιό σας: την Ιππασία… αν το βρίσκετε επίπονο επιλέξτε άλλο σπορ που έχει σχέση με κίνηση στην ύπαιθρο. Και μη μιμείστε τους Διδύμους… αυτοί θα περιμένουν μέχρι το 2012, εσείς?
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Ψάξτε στα ενημερωμένα λεξικά τις άγνωστες για εσάς λέξεις όπως: άγχος, υποχρέωση, οφείλω και άλλες.
ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ
Και το 2009 ο μισθός σας θα μείνει στάσιμος… Οικονομική κρίση βλέπετε, άσχετα με το αν εσείς νομίζετε πώς είστε οι μόνοι άξιοι… Διαβάστε άλλα ωροσκόπια για να σας φτιάξουν τη διάθεση! Εμείς σας λέμε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια! Ο Κρόνος ως κυβερνήτης του ζωδίου σας, θα ανακατέψει και φέτος αρκετές καταστάσεις… γι’ αυτό μακριά από κατσαρόλες και καζάνια… δεν κάνετε για μάγειρες όσο και να νομίζετε πως η γαλλική κουζίνα είναι το φόρτε σας. Ειδικότερα οι Σαββατογεννημένοι του ζωδίου σας, αποφύγετε τις πολλές εξόδους και μείνετε περισσότερο χρόνο μέσα στο σπίτι σας… κι αν μπορείτε και τελείως μόνοι, ακόμα καλύτερα…
Αισθηματικά όμως το 2009, θα είναι πολύ καλή χρονιά. Οι δεσμευμένοι του ζωδίου θα εδραιώσουν τη σχέση τους με το ταίρι τους, αφού το τελευταίο κουράστηκε πια να αποδεικνύει συνέχεια ότι σας λατρεύει. Οι αδέσμευτοι θα γνωρίσετε τον έρωτα της ζωής σας … το 2011.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Γίνετε εθελοντές και απολαύστε τη χαρά της ομαδικότητας. Ρωτήστε και τους άλλους … αυτοί ξέρουν!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
«Τι είχες Γιάννη? Τι είχα πάντα»… ή αν το προτιμάτε κι αλλιώς: «Τι κάνεις Γιάννη? Κουκιά σπέρνω»… Αλλά δε σας λένε όλους Γιάννη… και τα κουκιά μπορούν να προκαλέσουν και κυάμωση… Αν πιστεύετε ότι ο ουρανός εκτός από τα υπόλοιπα μυστήρια, κρύβει και το αύριο … κλείστε τώρα την εφημερίδα και κάντε κάτι άλλο… Όταν σας ρωτούν «τι ζώδιο είστε» μην απαντάτε «καλιακούδα, σου αρέσει?» δεν έχουν όλοι το χιούμορ σας.
Εν πάσει περιπτώσει… Το 2009 είναι η κατάλληλη χρονιά για να κάνετε επαγγελματικά ανοίγματα, εκτός αν είστε μισθωτοί, οπότε ούτε το διευθυντή σας μπορείτε να πετάξετε από το παράθυρο, ούτε να κλέψετε τον εργοδότη σας. Αισθηματικά όόόόόόόόλοι οι Υδροχόοι σε όόόόόόλο τον κόσμο δε θα έχετε τις ίδιες ευκαιρίες. Φέτος προτιμήστε τους Ταύρους, τους Παρθένους αλλά όχι τους Αιγόκερους.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Σας αρέσει δε σας αρέσει φέτος ένας mini οδηγός επιβίωσης θα φανεί χρήσιμος… εκτός αν δεν πάτε τελικά διακοπές στο Σουδάν και επιλέξετε την ήσυχη Ερμιόνη Αργολίδας.
ΙΧΘΥΕΣ
Το έντονο βλέμμα σας, ακόμα κι όταν είστε απασχολημένοι με καθημερινά πράγματα, δημιουργεί την εντύπωση ότι επικοινωνείτε με κάποια άλλη εξωγήινη διάσταση, μακριά από τον πεζό αυτόν κόσμο, που συχνά σας καταδιώκει και δεν σας καταλαβαίνει. Έχετε το χάρισμα του ποιητή, της μοιραίας γυναίκας ή του ουτοπικού ιδεαλιστή, στον οποίο όμως συγχωρούνται πολλά, γιατί έχει να σκεφτεί σημαντικά πράγματα και φαίνεται δικαιολογημένο να μη διατηρήσει την ίδια άποψη για περισσότερο από έξι μήνες. Το ιδανικό περιβάλλον για σας είναι μια παρέα συγγραφέων ή μια επίσημη δεξίωση. Αλλά μην ξεχνάτε που ζείτε…Υπομονή λοιπόν μέχρι της Αγίας Βαρβάρας.
Φέτος θα αγχωθείτε λιγότερο για θέματα καθημερινά που σας τυραννήσανε την προηγούμενη χρονιά. Ανανεωθείτε!!! Η φωτόλυση κοστίζει τα μισά από όσα πριν 5 χρόνια.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ 2009: Δείτε ταινίες… πάτε στο θέατρο… αλλά μακριά από τις σκηνές τρόμου… ή αγοράστε ένα παζλ 15.326 τεμαχίων για έχετε απασχόληση μέχρι του χρόνου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)