Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009
ΠΟΙΗΤΙΗ ΓΩΝΙΑ
Ψαραγωνίσματα
Μάζεψαν τα καλάμια τους
αγκίστρια και γαρίδες
και στο Στρατώνι φτάσανε
του Ποσειδώνα οι ατσίδες
Εγώ θα πιάσω να το δεις
το πιο μεγάλο ψάρι
φωνάζει στη βεράντα του
και η γυναίκα σκέφτονταν
που είναι τέτοια χάρη!!!
Είχαν καλή υποδοχή
τα μέλη του συλλόγου
έτσι ανεβαίνει το χωριό
και είναι άξιοι λόγου
Χαιρόσουνα που έβλεπες
όλα ήταν τέλεια
και η ψαροτσίκνα έπιανε
πολύ μεγάλη εμβέλεια
Να χετε γαλήνιες θάλασσες
και με πολλά κουράγια
εμείς τις κάσες θ’ αρματόσουμε
επάνω στα μουράγια
Θερμά συγχαρητήρια
λένε οι Στρατωνιώτες
για του συλλόγου τα παιδιά
να δίνει τώρα η ζωή
μόνο καλές νότες
Κουτενίσιος
Μάζεψαν τα καλάμια τους
αγκίστρια και γαρίδες
και στο Στρατώνι φτάσανε
του Ποσειδώνα οι ατσίδες
Εγώ θα πιάσω να το δεις
το πιο μεγάλο ψάρι
φωνάζει στη βεράντα του
και η γυναίκα σκέφτονταν
που είναι τέτοια χάρη!!!
Είχαν καλή υποδοχή
τα μέλη του συλλόγου
έτσι ανεβαίνει το χωριό
και είναι άξιοι λόγου
Χαιρόσουνα που έβλεπες
όλα ήταν τέλεια
και η ψαροτσίκνα έπιανε
πολύ μεγάλη εμβέλεια
Να χετε γαλήνιες θάλασσες
και με πολλά κουράγια
εμείς τις κάσες θ’ αρματόσουμε
επάνω στα μουράγια
Θερμά συγχαρητήρια
λένε οι Στρατωνιώτες
για του συλλόγου τα παιδιά
να δίνει τώρα η ζωή
μόνο καλές νότες
Κουτενίσιος
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΠΑΘΟΣ
Έπαιξα και έχασα μαζί σου
ανθρωπιά φιλότιμο
τώρα πως θα περπατήσω
με τι μούτρα θα κυκλοφορώ
Καταραμένο πάθος
που δεν ελέγχεσαι
με μια ζαριά και μόνο
και καταστρέφεσαι
Μου έλεγε η μάνα μου θυμάμαι
να μη χάσεις γιέ μου ανθρωπιά
την τιμή να την προσέχεις
πάντα να την έχεις αψηλά
Χρήστος Κωνσταντινίδης
30-1-2006
CD-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Κ-ΒΗΤΑ Αργος
Ο Κωνσταντίνος Βήτα γεννήθηκε στη Μελβούρνη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας και αρμονία, ενώ σπούδασε ζωγραφική και ιστορία τέχνης στην Μελβούρνη. Στην Αθήνα τελείωσε γραφικές τέχνες. Δούλεψε σαν γραφίστας και δημοσιογράφος σε περιοδικά. Το 1992, ο Κωνσταντίνος Βήτα μαζί με τον Μιχάλη Δέλτα και τον Αντώνη Π. ίδρυσαν το συγκρότημα Στέρεο Νόβα. Μετά από πέντε χρόνια το συγκρότημα διαλύθηκε, αλλά τα μέλη του συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται μέχρι και σήμερα ως μουσικοί, συνθέτες και παραγωγοί. O Κωνσταντίνος Βήτα, παράλληλα με μια σειρά προσωπικών δίσκων και συναυλιών, έχει γράψει μουσική για το θέατρο, το χορό και τον κινηματογράφο. Έχει επίσης παρουσία και στα εικαστικά, με προσωπικές εκθέσεις και συμμετοχές. Τον Οκτώβριο του 2005 παρουσιάστηκε στο κοινό η έκθεση Soundscapes του Κωνσταντίνου Βήτα, με περιεχόμενο βίντεο, φωτογραφίες και ζωγραφική, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.
Ο Κωνσταντίνος Βήτα γεννήθηκε στη Μελβούρνη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας και αρμονία, ενώ σπούδασε ζωγραφική και ιστορία τέχνης στην Μελβούρνη. Στην Αθήνα τελείωσε γραφικές τέχνες. Δούλεψε σαν γραφίστας και δημοσιογράφος σε περιοδικά. Το 1992, ο Κωνσταντίνος Βήτα μαζί με τον Μιχάλη Δέλτα και τον Αντώνη Π. ίδρυσαν το συγκρότημα Στέρεο Νόβα. Μετά από πέντε χρόνια το συγκρότημα διαλύθηκε, αλλά τα μέλη του συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται μέχρι και σήμερα ως μουσικοί, συνθέτες και παραγωγοί. O Κωνσταντίνος Βήτα, παράλληλα με μια σειρά προσωπικών δίσκων και συναυλιών, έχει γράψει μουσική για το θέατρο, το χορό και τον κινηματογράφο. Έχει επίσης παρουσία και στα εικαστικά, με προσωπικές εκθέσεις και συμμετοχές. Τον Οκτώβριο του 2005 παρουσιάστηκε στο κοινό η έκθεση Soundscapes του Κωνσταντίνου Βήτα, με περιεχόμενο βίντεο, φωτογραφίες και ζωγραφική, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΩΝΙ
Βασιλική Βασιλείου
Η Βασιλική γενήθηκε στο Παλαιοχώρι.
Είναι παντρεμένη με τον Αλέκο Βασιλείου και έχει δύο παιδιά τον Γιάννη και την Κατερίνα.
Μαθήτευσε για πολλά χρόνια στα εργαστήρια της σχολής Γεωργιάδη
Για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα έζησε και εργάστηκε στο Στρατώνι .
Είναι παντρεμένη με τον Αλέκο Βασιλείου και έχει δύο παιδιά τον Γιάννη και την Κατερίνα.
Μαθήτευσε για πολλά χρόνια στα εργαστήρια της σχολής Γεωργιάδη
Για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα έζησε και εργάστηκε στο Στρατώνι .
Σε όλη αυτή τη μακρά θητεία στην αγιογραφία έλαβε μέρος σε αμέτρητες ομαδικές εκθέσεις σε πολλά μέρη της Ελλάδας και σε 10 ατομικές οι οποίες είχαν καταπληκτική επιτυχία
Λαμβάνοντας επαίνους και διακρίσεις .
Σήμερα ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Έργα της βρίσκονται σε πολλούς ναούς και συλλογές .
Διαθέτει μεγάλη και πολυετή εμπειρία σε διάφορες τεχνοτροπίες .
Διαθέτει μεγάλη συλλογή ενδεικτικών έργων της τόσο σε μέγεθος όσο και τεχνοτροπία .
Διατηρεί εργαστήριο στη Θεσσαλονίκη
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ
Η Παραμυθομαζώχτρα
Ο Λάζαρος ο παπουτσής κι οι σαράντα δράκοι.
{Ως γνωστόν, οι παλιοί τσαγκάρηδες, ήταν άνθρωποι έξυπνοι, με καλλιτεχνική φλέβα. Οι περισσότεροι έπαιζαν κάποιο μουσικό όργανο. Τέτοιος ήταν κι ο δικός μας ο τσαγκάρης ο κυρ- Ρέντζος, που έπαιζε βιολί.
Το παραμύθι λοιπόν αυτό, το αφιερώνω στη μνήμη του.}
Μια φορά κι ένα καιρό, σ’ ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι λίγο έξω απ’ το χωριό, ζούσε ο Λάζαρος, ο παπουτσής. Έφτιαχνε παπούτσια, πέδιλα, μπότες, διόρθωνε τα παλιά κι άκουγε, καθώς δούλευε, τα παράπονα των συγχωριανών του.
Ήταν κοντός κι αδύνατος, αλλά είχε μυαλό «ξουράφι». Όλοι τον αγαπούσαν και ζητούσαν τις συμβουλές του.
Κάποτε, ήρθε το κακό μαντάτο πως στα ριζά του βουνού, κοντά στις πηγές με τα γάργαρα νερά, στρατοπέδευσαν σαράντα δράκοι, μυθικά τέρατα, που ζητούσαν το νερό, την τροφή και την περιουσία του χωριού. Το νέο ήρθε και στα αυτιά του Λάζαρου, αλλά καθόλου δεν στενοχωρήθηκε. Αντίθετα, κοιμήθηκε καλά και το πρωί ξύπνησε με ξάστερο νου κι έκανε το πρωινό του: γάλα και μια φέτα ζυμωτό ψωμί με μέλι. Αλλά τι να δει! Πάνω στο μέλι είχαν καθίσει σαράντα μύγες! Δίνει μια με την παλάμη του, και πάνε και οι σαράντα…Ύστερα παίρνει μια πλατιά μαχαίρα και χαράζει πάνω στο μέταλλο:
«Με τη μια, σκότωσα σαράντα καθιστός.
Που να σηκωθώ και όρθιος!
Καπετάν Λάζαρος.
Παίρνει τη χατζάρα και την πάει νύχτα στις πηγές του χωριού. Την αφήνει εκεί και φεύγει.
Το πρωί ξεκίνησαν οι δράκοι να μαζέψουν τρόφιμα και θησαυρούς και να πιούνε δροσερό νερό. Βλέπουν τη μαχαίρα, διαβάζουν την επιγραφή και απορούν…
-Σαράντα … μονομιάς;
-Θα τον κάνουμε σύντροφο μας αυτόν. Είναι επικίνδυνος, σκέφτηκαν. Καλύτερα να τον γνωρίσουμε από κοντά.
Έτσι κι έγινε. Ο Λάζαρος, όταν τον κάλεσαν, πήγε κι οι δράκοι τον καλοδέχτηκαν.
-Θα περάσουμε καλά, του είπαν. Εσύ μείνε εδώ να προσέχεις τους θησαυρούς που μαζεύουμε. Φέρε και λίγα ξύλα κι άναψε φωτιά. Εμείς θα φέρουμε απ’ το χωριό αρνιά και ψωμιά κι ότι τραβάει η όρεξή σου.
-Α, είπε ο Λάζαρος, τότε θέλω ένα σχοινί μεγάλο.
-Να το κάνεις, τι; Είπανε με μια φωνή οι σαράντα.
-Θα δέσω όλο το δάσος με το σχοινί και θα το τραβήξω προς τα εδώ.
Έτσι θα ξεριζωθούν όλα τα δέντρα μονομιάς! Ένα ένα θα κόβω τα ξύλα;
Τρόμαξαν οι δράκοι;
-Όχι, όχι, άσε Λάζαρε, δεν χρειάζεται. Και συνεννοήθηκαν με νοήματα μεταξύ τους να τον βγάλουν απ’ τη μέση. Ο Λάζαρος όμως κατάλαβε το σκοπό τους κι όταν έφυγαν, έσυρε με κόπο ένα μεγάλο κορμό δέντρου και το έβαλε πάνω στο κρεβάτι του. Τον σκέπασε με το πάπλωμα κι ύστερα κρύφτηκε και περίμενε.
Μετά από ώρα έφτασαν οι σαράντα δράκοι – φοβεροί και τρομεροί – φορτωμένοι κι άρχισαν με σπαθιά και με χατζάρια να χτυπούν το πάπλωμα και τον κρυμμένο κορμό. Όταν σήκωσαν το πάπλωμα, τι να δουν! Το ξύλο πελεκημένο, ο Λάζαρος άφαντος. Τότε φοβήθηκαν περισσότερο…
-Αυτός θα μας φάει όλους, είπαν με μια φωνή. Είναι πιο δυνατός από μας, να φύγουμε να γλιτώσουμε!
Πήραν, λοιπόν, το δρόμο κι ακόμα πάνε… Κι ο Λάζαρος, ο παπουτσής, γέμισε τις τσέπες του με λίρες χρυσές και γύρισε περιχαρής στο χωριό του. Άρχισε πάλι τη δουλειά του κι αφηγιόταν την ιστορία. Άλλοι την πίστευαν, άλλοι όχι. Αλλά το χαρτί που είχε κολλήσει στο παράθυρο του μαγαζιού του το διάβασα κι έλεγε:
«Σκότωσα σαράντα μύγες καθιστός.
Όταν όμως σηκώθηκα, έδιωξα
σαράντα δράκους μέσα σ’ ένα βράδυ»
Ραλλιώ Στυλιανίδου - Μπαδέμα
Ο Λάζαρος ο παπουτσής κι οι σαράντα δράκοι.
{Ως γνωστόν, οι παλιοί τσαγκάρηδες, ήταν άνθρωποι έξυπνοι, με καλλιτεχνική φλέβα. Οι περισσότεροι έπαιζαν κάποιο μουσικό όργανο. Τέτοιος ήταν κι ο δικός μας ο τσαγκάρης ο κυρ- Ρέντζος, που έπαιζε βιολί.
Το παραμύθι λοιπόν αυτό, το αφιερώνω στη μνήμη του.}
Μια φορά κι ένα καιρό, σ’ ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι λίγο έξω απ’ το χωριό, ζούσε ο Λάζαρος, ο παπουτσής. Έφτιαχνε παπούτσια, πέδιλα, μπότες, διόρθωνε τα παλιά κι άκουγε, καθώς δούλευε, τα παράπονα των συγχωριανών του.
Ήταν κοντός κι αδύνατος, αλλά είχε μυαλό «ξουράφι». Όλοι τον αγαπούσαν και ζητούσαν τις συμβουλές του.
Κάποτε, ήρθε το κακό μαντάτο πως στα ριζά του βουνού, κοντά στις πηγές με τα γάργαρα νερά, στρατοπέδευσαν σαράντα δράκοι, μυθικά τέρατα, που ζητούσαν το νερό, την τροφή και την περιουσία του χωριού. Το νέο ήρθε και στα αυτιά του Λάζαρου, αλλά καθόλου δεν στενοχωρήθηκε. Αντίθετα, κοιμήθηκε καλά και το πρωί ξύπνησε με ξάστερο νου κι έκανε το πρωινό του: γάλα και μια φέτα ζυμωτό ψωμί με μέλι. Αλλά τι να δει! Πάνω στο μέλι είχαν καθίσει σαράντα μύγες! Δίνει μια με την παλάμη του, και πάνε και οι σαράντα…Ύστερα παίρνει μια πλατιά μαχαίρα και χαράζει πάνω στο μέταλλο:
«Με τη μια, σκότωσα σαράντα καθιστός.
Που να σηκωθώ και όρθιος!
Καπετάν Λάζαρος.
Παίρνει τη χατζάρα και την πάει νύχτα στις πηγές του χωριού. Την αφήνει εκεί και φεύγει.
Το πρωί ξεκίνησαν οι δράκοι να μαζέψουν τρόφιμα και θησαυρούς και να πιούνε δροσερό νερό. Βλέπουν τη μαχαίρα, διαβάζουν την επιγραφή και απορούν…
-Σαράντα … μονομιάς;
-Θα τον κάνουμε σύντροφο μας αυτόν. Είναι επικίνδυνος, σκέφτηκαν. Καλύτερα να τον γνωρίσουμε από κοντά.
Έτσι κι έγινε. Ο Λάζαρος, όταν τον κάλεσαν, πήγε κι οι δράκοι τον καλοδέχτηκαν.
-Θα περάσουμε καλά, του είπαν. Εσύ μείνε εδώ να προσέχεις τους θησαυρούς που μαζεύουμε. Φέρε και λίγα ξύλα κι άναψε φωτιά. Εμείς θα φέρουμε απ’ το χωριό αρνιά και ψωμιά κι ότι τραβάει η όρεξή σου.
-Α, είπε ο Λάζαρος, τότε θέλω ένα σχοινί μεγάλο.
-Να το κάνεις, τι; Είπανε με μια φωνή οι σαράντα.
-Θα δέσω όλο το δάσος με το σχοινί και θα το τραβήξω προς τα εδώ.
Έτσι θα ξεριζωθούν όλα τα δέντρα μονομιάς! Ένα ένα θα κόβω τα ξύλα;
Τρόμαξαν οι δράκοι;
-Όχι, όχι, άσε Λάζαρε, δεν χρειάζεται. Και συνεννοήθηκαν με νοήματα μεταξύ τους να τον βγάλουν απ’ τη μέση. Ο Λάζαρος όμως κατάλαβε το σκοπό τους κι όταν έφυγαν, έσυρε με κόπο ένα μεγάλο κορμό δέντρου και το έβαλε πάνω στο κρεβάτι του. Τον σκέπασε με το πάπλωμα κι ύστερα κρύφτηκε και περίμενε.
Μετά από ώρα έφτασαν οι σαράντα δράκοι – φοβεροί και τρομεροί – φορτωμένοι κι άρχισαν με σπαθιά και με χατζάρια να χτυπούν το πάπλωμα και τον κρυμμένο κορμό. Όταν σήκωσαν το πάπλωμα, τι να δουν! Το ξύλο πελεκημένο, ο Λάζαρος άφαντος. Τότε φοβήθηκαν περισσότερο…
-Αυτός θα μας φάει όλους, είπαν με μια φωνή. Είναι πιο δυνατός από μας, να φύγουμε να γλιτώσουμε!
Πήραν, λοιπόν, το δρόμο κι ακόμα πάνε… Κι ο Λάζαρος, ο παπουτσής, γέμισε τις τσέπες του με λίρες χρυσές και γύρισε περιχαρής στο χωριό του. Άρχισε πάλι τη δουλειά του κι αφηγιόταν την ιστορία. Άλλοι την πίστευαν, άλλοι όχι. Αλλά το χαρτί που είχε κολλήσει στο παράθυρο του μαγαζιού του το διάβασα κι έλεγε:
«Σκότωσα σαράντα μύγες καθιστός.
Όταν όμως σηκώθηκα, έδιωξα
σαράντα δράκους μέσα σ’ ένα βράδυ»
Ραλλιώ Στυλιανίδου - Μπαδέμα
Από τον ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΩΝΙΟΥ
Με μεγάλη επιτυχία άρχισαν και συνεχίζονται τα μαθήματα χορού Latin κάθε Πέμπτη στις 15:00 υπό την αιγίδα του Συλλόγου Γυναικών. Νεα μέλη είναι πάντα ευπρόσδεκτα
ΑΠΟΝΟΜΕΣ ΠΤΥΧΙΩΝ ECDL ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ CLEVER CHOICE
Με αφορμή την απονομή των πτυχίων ECDL όλων των βαθμίδων, η Σχολή πληροφορικής CLEVER CHΟICE, που συνεργάζεται με τον Σύλλογο Πολιτισμού για το εργαστήριο πληροφορικής, δεξιώθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου τους μαθητές και τους γονείς τους
Στην τελετή 
τονίστηκε η σημασία του εφοδίου της πιστοποίησης της γνώσης στους υπολογιστές και απονεμήθηκαν οι τίτλοι στους μαθητές . Ευχόμαστε καλή αρχή και επιτυχίες για την καινούργια σχολική χρονιά.
τονίστηκε η σημασία του εφοδίου της πιστοποίησης της γνώσης στους υπολογιστές και απονεμήθηκαν οι τίτλοι στους μαθητές . Ευχόμαστε καλή αρχή και επιτυχίες για την καινούργια σχολική χρονιά. Η ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ
Το χριστουγεννιάτικο χωριό άρχισε να κατασκευάζεται από τα τέλη Σεπτεμβρίου και η εξέλιξή των κατασκευών είναι ικανοποιητική . Ήδη οι ομάδες εθελοντών των σιδηροκατασκευών και του βαψίματος ( στην παραπάνω φωτογραφία) είναι συντονισμένες και δουλεύουν κανονικά
Η ανταπόκριση των χορηγών για την χρηματοδότηση , παρόλο που άργησε ωστόσο εξελίσσεται ικανοποιητικά και έτσι αγοράστηκαν τα σίδερα και η ξυλεία για τα 5 σπιτάκια . Δύο σπιτάκια στο στάδιο της σιδηροκατασκευής έχουν ήδη τελειώσει.
Σιγά σιγά καλούνται όλες οι ομάδες εθελοντών για να αναλάβουν εργασίες και βέβαια αυτό είναι σε συνάρτηση με την εξέλιξη των εργασιών. Θα σας κρατούμε ενήμερους με την εξέλιξη της εργασίας . Καλή επιτυχία στο μεγάλο αυτό εγχείρημα.
AT
Σιγά σιγά καλούνται όλες οι ομάδες εθελοντών για να αναλάβουν εργασίες και βέβαια αυτό είναι σε συνάρτηση με την εξέλιξη των εργασιών. Θα σας κρατούμε ενήμερους με την εξέλιξη της εργασίας . Καλή επιτυχία στο μεγάλο αυτό εγχείρημα.
AT
«Και με το φως του λύκου επανέρχονται…»
«Χόρεψε, Μπέμπα, χόρεψε…»
Μία πολύ έντονη σκηνή του παρελθόντος, είχε – παραδόξως- εξαφανιστεί από τη μνήμη μου και έφτασε μία λέξη που ακούστηκε τυχαία πλάι μου, να την επαναφέρει. Και να τι έγινε! Ένα ζευγαράκι συζητάει έντονα μέσα στο λεωφορείο- μάλλον καυγαδίζει – και κάποια στιγμή γυρνάει ο άντρας στη γυναίκα και λέει: -Εγώ είμαι ντόμπρος, εσύ κρύβεσαι διαρκώς.
Κι όπως λέει ο Τζιάννι Ροντάρι, μία λέξη είναι όπως μια πέτρα που πέφτει στη λίμνη, δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους. Και στο μυαλό, το ίδιο γίνεται. Μία λέξη δημιουργεί συνειρμούς, συνώνυμα, αντώνυμα. Φέρνει εικόνες ξεχασμένες, αναμνήσεις. Το ίδιο γίνεται κι από μια μυρουδιά. Είσαι σε μια άγνωστη ακρογιαλιά και ξάφνου η θαλασσινή αρμύρα σου φέρνει στο νου αυτόματα αναμνήσεις από γνώριμα ακρογιάλια, και ξάφνου η θαλασσινή αρμύρα σου φέρνει στο νου αυτόματα αναμνήσεις από γνώριμα ακρογιάλια, από γιαλέματα κι από ψήσιμο θαλασσινών. Η μυρουδιά της βρεμένης γης ύστερα από μια ξαφνική νεροποντή, φέρνει στο νου τη μυρουδιά της γης και της θάλασσας στην Καρβουνόσκαλα, ύστερα από μια δυνατή νεροποντή. Ο ήλιος που ξαναβγαίνει τα κάνει όλα να λαμπυρίζουν: χόρτα, φύλλα, λουλούδια.
Έτσι και τώρα η λέξη «ντόμπρος» μου έφερε συνειρμικά στο νου, τον ντόμπρο των παιδικών μας χρόνων, το δυνατό, τον ακατανίκητο «ντόμπρο Καραγιάννη». Ο ντόμπρος Καραγιάννης σε τακτικά χρονικά διαστήματα έπαιρνε σβάρνα τα χωριά και έφτανε και στο δικό μας. Αμέσως έβαζε παιδιά να διαλαλήσουν την παράσταση:
«Σήμερα το απόγευμα στην αγορά του χωριού θα δώσει παράσταση ο ντόμπρος Καραγιάννης. Να μη λείψει κανένας. Θα δείτε πράγματα που δε τα βάζει ο νους σας».
Και το απόγευμα, χωρίς ποτέ να προσδιορίζεται ακριβώς η ώρα, όλοι ήμασταν εκεί. Ο ντόμπρος πήγαινε πάνω- κάτω κι ετοίμαζε τα όργανα του μαρτυρίου του: Καρφιά, πέτρες μεγάλες, βαριοπούλες, σχοινιά, αλυσίδες. Ο ντόμπρος περιφερόταν σχεδόν γυμνός, με ένα κολλητό στενό μαγιό, που άφηνε να διαγράφονται οι μύες του, τα μούσκλια και τα πολυτρίχια του. Ίσως γι’ αυτό και το γυναικείο κοινό ήταν περιορισμένο…
Κάναμε ένα μεγάλο κύκλο γύρω του κι ο ντόμπρος άρχιζε το πρόγραμμά του. Ξάπλωνε πάνω σε καρφιά και πάνω στο στήθος του χτυπούσαν με τη βαρειά μεγάλες πέτρες μέχρι να σπάσουν. Τον έδεναν με αλυσίδες και λυνόταν. Λύγιζε χοντρά σίδερα αγκομαχώντας και υποφέροντας. Μαζί τον υποφέραμε κι εμείς, μη τυχόν και δεν τα καταφέρει και ντροπιαστεί. Και το ανώτερο: τραβούσε αυτοκίνητο με τα σχοινιά στα δόντια. Μετά από κάθε επιτυχημένη προσπάθεια χτυπούσε περήφανα το στήθος του λέγοντας τη φράση:
-Αυτός είναι ο ντόμπρος Καραγιάννης!!!
Στο τέλος έβγαζε δίσκο και έπαιρνε απ’ όσους δεν λάκιζαν, τον οβολό του. Εισιτήριο δεν έκοβε, ότι προαιρείσθε. Μικρή η αμοιβή, για μεγάλη προσπάθεια.
Και τι να πεις για τις θεόρατες αρκούδες, που δεμένες με χαλκά απ’ τη μύτη – πανάρχαιο σύμβολο της σκλαβιάς – και με χοντρές αλυσίδες, γύριζαν με το δυνάστη τους, το γύφτο, όλο το χωριό δίνοντας παράσταση. Άλλοτε ο γύφτος είχε στον ώμο του μια μαϊμού παιχνιδιάρα, ντυμένη με φανταχτερά ρούχα κι όλοι απορούσαμε με τον κατακόκκινο κώλο της.
Αλλά το θέαμα της Μπέμπας, της μεγάλης αρκούδας που σηκωνόταν θεόρατη στα πίσω πόδια της, μου έμεινε ολοζώντανο. Δίπλα της βάδιζε, δεμένο κι αυτό, το αρκουδάκι της.
-Πώς ξαπλώνει στο κρεβάτι ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ με τη Βουγιουκλάκη, Μπέμπα; Ρωτούσε ο γύφτος, κι η τεράστια αρκούδα ξάπλωνε ανάσκελα, βαριά.
Κι όταν σηκωνόταν, ο γύφτος χτυπούσε το ντέφι με ρυθμό και έδινε νέα εντολή:
-Χόρεψε, Μπέμπα, χόρεψε!
Κι επειδή εκείνη απηυδισμένη τραβούσε θυμωμένη την αλυσίδα κι αρνιόταν να υπακούσει, ο γύφτος για να την αναγκάσει τραβούσε απότομα την αλυσίδα του μικρού της κι εκείνο ούρλιαζε απ’ τον πόνο. Τότε η αρκούδα, ακόμη πιο θυμωμένη, σηκωνόταν στα πίσω πόδια κι ορχιόταν έντονα κοιτώνας το γύφτο με μίσος, με μάτια όλο φλόγα και πόνο.
Αχ αλήθεια τι γλυκόπικρες αναμνήσεις φέρνει στο νου μία λέξη απ’ το καβγαδάκι δύο ερωτευμένων! Από το ντόμπρο Καραγιάννη με πήγε στη βασανισμένη Μπέμπα.
Γι’ αυτό και κάθε φορά που επισκέπτομαι τον «Αρκτούρο» στο Νυμφαίο της Φλώρινας και βλέπω τις αρκούδες – χορεύτριες να ξαπλώνουν ραχατεμένες, χαίρομαι και αγάλλομαι. Κι όταν ακούω δίπλα μου μικρά παιδιά να λένε:
-Τις καημένες, είναι φυλακισμένες…
Γυρνάω απότομα να μιλήσω, αλλά δε λέω τίποτα.
-Κάλλιο στη φυλακή του βουνού, σκέφτομαι, παρά στο χαλκά του γύφτου.
Η Καρβουνοσκαλίτισσα
Μία πολύ έντονη σκηνή του παρελθόντος, είχε – παραδόξως- εξαφανιστεί από τη μνήμη μου και έφτασε μία λέξη που ακούστηκε τυχαία πλάι μου, να την επαναφέρει. Και να τι έγινε! Ένα ζευγαράκι συζητάει έντονα μέσα στο λεωφορείο- μάλλον καυγαδίζει – και κάποια στιγμή γυρνάει ο άντρας στη γυναίκα και λέει: -Εγώ είμαι ντόμπρος, εσύ κρύβεσαι διαρκώς.
Κι όπως λέει ο Τζιάννι Ροντάρι, μία λέξη είναι όπως μια πέτρα που πέφτει στη λίμνη, δημιουργεί ομόκεντρους κύκλους. Και στο μυαλό, το ίδιο γίνεται. Μία λέξη δημιουργεί συνειρμούς, συνώνυμα, αντώνυμα. Φέρνει εικόνες ξεχασμένες, αναμνήσεις. Το ίδιο γίνεται κι από μια μυρουδιά. Είσαι σε μια άγνωστη ακρογιαλιά και ξάφνου η θαλασσινή αρμύρα σου φέρνει στο νου αυτόματα αναμνήσεις από γνώριμα ακρογιάλια, και ξάφνου η θαλασσινή αρμύρα σου φέρνει στο νου αυτόματα αναμνήσεις από γνώριμα ακρογιάλια, από γιαλέματα κι από ψήσιμο θαλασσινών. Η μυρουδιά της βρεμένης γης ύστερα από μια ξαφνική νεροποντή, φέρνει στο νου τη μυρουδιά της γης και της θάλασσας στην Καρβουνόσκαλα, ύστερα από μια δυνατή νεροποντή. Ο ήλιος που ξαναβγαίνει τα κάνει όλα να λαμπυρίζουν: χόρτα, φύλλα, λουλούδια.
Έτσι και τώρα η λέξη «ντόμπρος» μου έφερε συνειρμικά στο νου, τον ντόμπρο των παιδικών μας χρόνων, το δυνατό, τον ακατανίκητο «ντόμπρο Καραγιάννη». Ο ντόμπρος Καραγιάννης σε τακτικά χρονικά διαστήματα έπαιρνε σβάρνα τα χωριά και έφτανε και στο δικό μας. Αμέσως έβαζε παιδιά να διαλαλήσουν την παράσταση:
«Σήμερα το απόγευμα στην αγορά του χωριού θα δώσει παράσταση ο ντόμπρος Καραγιάννης. Να μη λείψει κανένας. Θα δείτε πράγματα που δε τα βάζει ο νους σας».
Και το απόγευμα, χωρίς ποτέ να προσδιορίζεται ακριβώς η ώρα, όλοι ήμασταν εκεί. Ο ντόμπρος πήγαινε πάνω- κάτω κι ετοίμαζε τα όργανα του μαρτυρίου του: Καρφιά, πέτρες μεγάλες, βαριοπούλες, σχοινιά, αλυσίδες. Ο ντόμπρος περιφερόταν σχεδόν γυμνός, με ένα κολλητό στενό μαγιό, που άφηνε να διαγράφονται οι μύες του, τα μούσκλια και τα πολυτρίχια του. Ίσως γι’ αυτό και το γυναικείο κοινό ήταν περιορισμένο…
Κάναμε ένα μεγάλο κύκλο γύρω του κι ο ντόμπρος άρχιζε το πρόγραμμά του. Ξάπλωνε πάνω σε καρφιά και πάνω στο στήθος του χτυπούσαν με τη βαρειά μεγάλες πέτρες μέχρι να σπάσουν. Τον έδεναν με αλυσίδες και λυνόταν. Λύγιζε χοντρά σίδερα αγκομαχώντας και υποφέροντας. Μαζί τον υποφέραμε κι εμείς, μη τυχόν και δεν τα καταφέρει και ντροπιαστεί. Και το ανώτερο: τραβούσε αυτοκίνητο με τα σχοινιά στα δόντια. Μετά από κάθε επιτυχημένη προσπάθεια χτυπούσε περήφανα το στήθος του λέγοντας τη φράση:
-Αυτός είναι ο ντόμπρος Καραγιάννης!!!
Στο τέλος έβγαζε δίσκο και έπαιρνε απ’ όσους δεν λάκιζαν, τον οβολό του. Εισιτήριο δεν έκοβε, ότι προαιρείσθε. Μικρή η αμοιβή, για μεγάλη προσπάθεια.
Και τι να πεις για τις θεόρατες αρκούδες, που δεμένες με χαλκά απ’ τη μύτη – πανάρχαιο σύμβολο της σκλαβιάς – και με χοντρές αλυσίδες, γύριζαν με το δυνάστη τους, το γύφτο, όλο το χωριό δίνοντας παράσταση. Άλλοτε ο γύφτος είχε στον ώμο του μια μαϊμού παιχνιδιάρα, ντυμένη με φανταχτερά ρούχα κι όλοι απορούσαμε με τον κατακόκκινο κώλο της.
Αλλά το θέαμα της Μπέμπας, της μεγάλης αρκούδας που σηκωνόταν θεόρατη στα πίσω πόδια της, μου έμεινε ολοζώντανο. Δίπλα της βάδιζε, δεμένο κι αυτό, το αρκουδάκι της.
-Πώς ξαπλώνει στο κρεβάτι ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ με τη Βουγιουκλάκη, Μπέμπα; Ρωτούσε ο γύφτος, κι η τεράστια αρκούδα ξάπλωνε ανάσκελα, βαριά.
Κι όταν σηκωνόταν, ο γύφτος χτυπούσε το ντέφι με ρυθμό και έδινε νέα εντολή:
-Χόρεψε, Μπέμπα, χόρεψε!
Κι επειδή εκείνη απηυδισμένη τραβούσε θυμωμένη την αλυσίδα κι αρνιόταν να υπακούσει, ο γύφτος για να την αναγκάσει τραβούσε απότομα την αλυσίδα του μικρού της κι εκείνο ούρλιαζε απ’ τον πόνο. Τότε η αρκούδα, ακόμη πιο θυμωμένη, σηκωνόταν στα πίσω πόδια κι ορχιόταν έντονα κοιτώνας το γύφτο με μίσος, με μάτια όλο φλόγα και πόνο.
Αχ αλήθεια τι γλυκόπικρες αναμνήσεις φέρνει στο νου μία λέξη απ’ το καβγαδάκι δύο ερωτευμένων! Από το ντόμπρο Καραγιάννη με πήγε στη βασανισμένη Μπέμπα.
Γι’ αυτό και κάθε φορά που επισκέπτομαι τον «Αρκτούρο» στο Νυμφαίο της Φλώρινας και βλέπω τις αρκούδες – χορεύτριες να ξαπλώνουν ραχατεμένες, χαίρομαι και αγάλλομαι. Κι όταν ακούω δίπλα μου μικρά παιδιά να λένε:
-Τις καημένες, είναι φυλακισμένες…
Γυρνάω απότομα να μιλήσω, αλλά δε λέω τίποτα.
-Κάλλιο στη φυλακή του βουνού, σκέφτομαι, παρά στο χαλκά του γύφτου.
Η Καρβουνοσκαλίτισσα
ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ
Προχωράνε οι εργασίες…
Το χωριό του Άι Βασίλη θεωρείται το ιδανικότερο παιχνίδι για τις ημέρες των Χριστουγέννων για μικρούς και μεγάλους. Όλοι οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν από κοντά ένα παραμυθένιο χωριό.
Το πρόγραμμα θα φιλοξενήσει δράσεις και εκπλήξεις τόσο για τους μικρούς όσο και για τους μεγάλους, με πολλά ξύλινα σπιτάκια (του Άι Βασίλη, Σπίτι του Παραμυθιού, Ταχυδρομείο, Σπίτι Παιχνιδιού και πολλά άλλα), αναλόγως διαμορφωμένα και διακοσμημένα.
Θα υπάρχουν διαφορετικές εκδηλώσεις, γλυκές γεύσεις, αρώματα, μελωδίες, διαγωνισμοί και πολλά μικρά και μεγάλα happenings.
Μέσα στις ξύλινες κατασκευές θα κρύβεται όλη η μαγεία και τα χρώματα θα πλημμυρίζουν κάθε γωνιά.
Έτσι ο εθελοντισμός, το μεράκι και η αγάπη των ανθρώπων που θα το στελεχώνουν θα κάνει το χωριό να φαίνεται μοναδικό στα μάτια των επισκεπτών της. Χριστουγεννιάτικα χαμόγελα θα γεμίσουν το χωριό μας και δεν θα είναι μόνο από αυτούς που το επισκέπτονται αλλά και από αυτούς που δούλεψαν για να γίνει.!
Νίκος Κολοκυθάς
Το χωριό του Άι Βασίλη θεωρείται το ιδανικότερο παιχνίδι για τις ημέρες των Χριστουγέννων για μικρούς και μεγάλους. Όλοι οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν από κοντά ένα παραμυθένιο χωριό.
Το πρόγραμμα θα φιλοξενήσει δράσεις και εκπλήξεις τόσο για τους μικρούς όσο και για τους μεγάλους, με πολλά ξύλινα σπιτάκια (του Άι Βασίλη, Σπίτι του Παραμυθιού, Ταχυδρομείο, Σπίτι Παιχνιδιού και πολλά άλλα), αναλόγως διαμορφωμένα και διακοσμημένα.
Θα υπάρχουν διαφορετικές εκδηλώσεις, γλυκές γεύσεις, αρώματα, μελωδίες, διαγωνισμοί και πολλά μικρά και μεγάλα happenings.
Μέσα στις ξύλινες κατασκευές θα κρύβεται όλη η μαγεία και τα χρώματα θα πλημμυρίζουν κάθε γωνιά.
Έτσι ο εθελοντισμός, το μεράκι και η αγάπη των ανθρώπων που θα το στελεχώνουν θα κάνει το χωριό να φαίνεται μοναδικό στα μάτια των επισκεπτών της. Χριστουγεννιάτικα χαμόγελα θα γεμίσουν το χωριό μας και δεν θα είναι μόνο από αυτούς που το επισκέπτονται αλλά και από αυτούς που δούλεψαν για να γίνει.!
Νίκος Κολοκυθάς
ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ
Το Νέο εργαστήριο του Συλλόγου Πολιτισμού Στρατωνίου
Τα μαθήματα άρχισαν κανονικά το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου . Οι παραδόσεις έγιναν ταχύρρυθμα την πρώτη εβδομάδα . Στο τμήμα συμμετέχουν 12 άτομα . Δάσκαλος είναι ο κ. Κώστας Ανδριώτης, ο οποίος αφιλοκερδώς παραδίδει τα μαθήματα και τον ευχαριστούμε δημοσίως για αυτό. 
Οι ψηφιδογράφοι πλέον έχουν ο καθένας τα κλειδιά του εργαστηρίου και μπορούν να εργαστούν ελεύθερα κατά το δικό τους ελεύθερο χρόνο.ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΒΙΤΡΩ
Το μάθημα για το NEO TMHMA ΒΙΤΡΩ άρχισαν και γίνονται κάθε Τρίτη και Παρασκευή 6~7μμ
Το τμήμα των προχωρημένων συνεχίζει ελεύθερα. Μπορεί να συνδυάζει να είναι μετά το μάθημα του νέου τμήματος για συζήτηση τεχνικών θεμάτων με τον δάσκαλο
κ. Γαβριήλ Κινικλή
Πληροφορίες και εγγραφές :
κ. Μανώλης Γαλατάς 6949726731κ. Ισμέτ Αλή Χότζα 6971833102
Τμήμα Εκμάθησης Κλασσικού Χορού,
Προκειμένου να επαναλειτουργήσει στο Στρατώνι,
Τμήμα Εκμάθησης Κλασσικού Χορού,
ο Σύλλογος Πολιτισμού Στρατωνίου
καλεί όλους τους ενδιαφερόμενους γονείς
να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα
6993339746 Πώλα Γκαδρή
6949726731 Μανώλης Γαλατάς
2ος ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Ο Σύλλογος Πολιτισμού Στρατωνίου, διοργανώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα:
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΩΝΙ
«ΟΤΑΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΠΕΦΤΟΥΝ»
ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ • Στο διαγωνισμό μπορεί να πάρει μέρος κάθε φωτογράφος ερασιτέχνης ή επαγγελματίας. • Κάθε διαγωνιζόμενος μπορεί να υποβάλλει μια σειρά (θεματική ενότητα) από τέσσερις (4) φωτογραφίες αριθμημένες στο πίσω μέρος τους, ώστε να παρουσιαστεί σωστά η σειρά τους. • Επιτρέπεται η χρήση της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής, η εκτύπωση της φωτογραφίας με ηλεκτρονικό υπολογιστή αλλά δεν γίνονται δεκτές φωτογραφίες που έχουν υποστεί επεξεργασία με ηλεκτρονικό υπολογιστή. • Οι φωτογραφίες πρέπει να έχουν διαστάσεις από 10Χ15 εκ. έως 30Χ40 εκ. και να μην είναι κολλημένες σε οποιοδήποτε χαρτόνι. • Κάθε φωτογραφία να αναγράφει στο πίσω μέρος τα στοιχεία του φωτογράφου. • Τα έργα θα διατεθούν από τους δικαιούχους για το αρχείο του Συλλόγου Πολιτισμού και δεν θα επιστραφούν, ενώ θα εκτεθούν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της Αγίας Βαρβάρας, την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου
ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ • Η κριτική επιτροπή ορίζεται από το Δ.Σ. του Σ.Π.Σ.. • Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα γνωστοποιηθούν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της Αγίας Βαρβάρας. • Στους συμμετέχοντες θα απονεμηθούν τιμητικοί τίτλοι, ενώ το 1ο βραβείο θα συνοδεύεται από μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή
Οι διαγωνιζόμενοι, θα πρέπει να υποβάλλουν το φάκελο με το φωτογραφικό υλικό του διαγωνισμού μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 2008
Για πληροφορίες και συμμετοχές επικοινωνήστε στο τηλ. 6971833102
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΡΑΤΩΝΙΟΥ
Η δημιουργία θεατρικής ομάδας ενηλίκων
αλλά και παιδικής θεατρικής ομάδας
γίνεται πραγματικότητα
Για το λόγο αυτό…
ο Σύλλογος Πολιτισμού Στρατωνίου
καλεί όσες και όσους επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα:
6999902844 Κατερίνα Γίτσα
6971833102 Ισμέτ Αλή-Χότζα
… μέχρι την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2008
Το μάθημα για το NEO TMHMA ΒΙΤΡΩ άρχισαν και γίνονται κάθε Τρίτη και Παρασκευή 6~7μμ
Το τμήμα των προχωρημένων συνεχίζει ελεύθερα. Μπορεί να συνδυάζει να είναι μετά το μάθημα του νέου τμήματος για συζήτηση τεχνικών θεμάτων με τον δάσκαλο
κ. Γαβριήλ Κινικλή
Πληροφορίες και εγγραφές :
κ. Μανώλης Γαλατάς 6949726731κ. Ισμέτ Αλή Χότζα 6971833102
Τμήμα Εκμάθησης Κλασσικού Χορού,
Προκειμένου να επαναλειτουργήσει στο Στρατώνι,
Τμήμα Εκμάθησης Κλασσικού Χορού,
ο Σύλλογος Πολιτισμού Στρατωνίου
καλεί όλους τους ενδιαφερόμενους γονείς
να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα
6993339746 Πώλα Γκαδρή
6949726731 Μανώλης Γαλατάς
2ος ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Ο Σύλλογος Πολιτισμού Στρατωνίου, διοργανώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα:
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΩΝΙ
«ΟΤΑΝ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΠΕΦΤΟΥΝ»
ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ • Στο διαγωνισμό μπορεί να πάρει μέρος κάθε φωτογράφος ερασιτέχνης ή επαγγελματίας. • Κάθε διαγωνιζόμενος μπορεί να υποβάλλει μια σειρά (θεματική ενότητα) από τέσσερις (4) φωτογραφίες αριθμημένες στο πίσω μέρος τους, ώστε να παρουσιαστεί σωστά η σειρά τους. • Επιτρέπεται η χρήση της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής, η εκτύπωση της φωτογραφίας με ηλεκτρονικό υπολογιστή αλλά δεν γίνονται δεκτές φωτογραφίες που έχουν υποστεί επεξεργασία με ηλεκτρονικό υπολογιστή. • Οι φωτογραφίες πρέπει να έχουν διαστάσεις από 10Χ15 εκ. έως 30Χ40 εκ. και να μην είναι κολλημένες σε οποιοδήποτε χαρτόνι. • Κάθε φωτογραφία να αναγράφει στο πίσω μέρος τα στοιχεία του φωτογράφου. • Τα έργα θα διατεθούν από τους δικαιούχους για το αρχείο του Συλλόγου Πολιτισμού και δεν θα επιστραφούν, ενώ θα εκτεθούν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της Αγίας Βαρβάρας, την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου
ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ • Η κριτική επιτροπή ορίζεται από το Δ.Σ. του Σ.Π.Σ.. • Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα γνωστοποιηθούν κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων της Αγίας Βαρβάρας. • Στους συμμετέχοντες θα απονεμηθούν τιμητικοί τίτλοι, ενώ το 1ο βραβείο θα συνοδεύεται από μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή
Οι διαγωνιζόμενοι, θα πρέπει να υποβάλλουν το φάκελο με το φωτογραφικό υλικό του διαγωνισμού μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 2008
Για πληροφορίες και συμμετοχές επικοινωνήστε στο τηλ. 6971833102
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΡΑΤΩΝΙΟΥ
Η δημιουργία θεατρικής ομάδας ενηλίκων
αλλά και παιδικής θεατρικής ομάδας
γίνεται πραγματικότητα
Για το λόγο αυτό…
ο Σύλλογος Πολιτισμού Στρατωνίου
καλεί όσες και όσους επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα:
6999902844 Κατερίνα Γίτσα
6971833102 Ισμέτ Αλή-Χότζα
… μέχρι την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2008
Το ποδόσφαιρο στο Στρατώνι.
Τα στοιχεία του κειμένου που ακολουθεί προέρχονται από το αρχείο του Γιάννη Αρβανιτάκη, ο οποίος ασχολήθηκε επί σειράν ετών με τα ποδοσφαιρικά πράγματα του Στρατωνίου. Άλλωστε για τρεις περιόδους διετέλεσε πρόεδρος της ομάδας του χωριού
και συνεργάστηκεμε παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, όπως το Μανώλη Παπάζογλου, το Β. Σταυρακάκη, το Ν. Γαλιούρη και τον Τάκη Παπαγεωργίου, οι οποίοι κατά καιρούς διετέλεσαν και προπονητές της ομάδας.
Αφήγηση Γιάννη Αρβανιτάκη.
Το ποδόσφαιρο, όπως λένε, έχει μάνα την Αγγλία και όπως εύκολα διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο, έτσι και στην Ελλάδα άρχισαν «να κλωτσούν» την μπάλα. Στις πόλεις, ιδρύθηκαν σωματεία, όπως και στη Θεσσαλονίκη, που πρώτος ιδρύθηκε ο γηραιός ΗΡΑΚΛΗΣ, ο ΑΡΗΣ, ο ΠΑΟΚ και άλλα και σιγά – σιγά επεκτάθηκαν και στην επαρχία. Όλα τα κεφαλοχώρια έκαναν ομάδες και πρώτα ο Πολύγυρος και η Αρναία.
Όπως μου αφηγήθηκε ο Δημ. Ρέντζιος, προς το τέλος της δεκαετίας του 1920, έγινε ποδοσφαιρικός αγώνας στην Αρναία μεταξύ των ομάδων της Αρναίας και της πρώτης Σερρών (παλιό Κιούπκιοι).
Από την Πρώτη η ομάδα ήρθε με τα πόδια στην Αρναία κρατώντας τα λάβαρά της στα χέρια, τέτοιο ζήλο είχαν τα παιδιά!
Την ίδια περίοδο άρχισαν και στο Στρατώνι να κλωτσούν την μπάλα. Έρχονταν τα πλοία για να φορτώσουν μετάλλευμα κι επειδή αργούσε να γίνει η φόρτωση με τα μέσα εκείνης της εποχής, έβγαιναν έξω οι ναύτες των πλοίων και έδιναν ματς με τους ντόπιους.
Το 1931 ιδρύθηκε ο αθλητικός σύλλογος « ΑΘΩΣ». Το όνομα το έδωσαν λόγω του ότι απέναντι από το χωριό υψώνεται το Άγιο Όρος, ο Άθωνας, με τα 20 μοναστήρια του, μοναδικός στον κόσμο της χριστιανοσύνης. Αφού οργανώθηκαν, άρχισαν να δίνουν μάτς με τα άλλα χωριά, την Αρναία, την Ιερισσό και άλλα.
Και στη Στρατονίκη «κλωτσούσαν» την μπάλα, αλλά δεν είχαν γήπεδο. Έπαιζαν σε ένα πλάτωμα στα λιβαδάκια, αλλ’ αν τους έφευγε η μπάλα, την έχαναν, γιατί πήγαινε σε μια απότομη κατηφοριά και έψαχναν να τη βρουν στο Μαδέμ – Λάκκο. Έτσι τα παιδιά από τη Στρατονίκη κατέβαιναν στο Στρατώνι να παίξουν. Μέχρι που το 1960 έκαναν καλή ομάδα, τον «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ», και διακρίθηκαν σε πρωτάθλημα του κυπέλου Χαλκιδικής. Τότε έκαναν και δικό τους γήπεδο, μόνο που κατά τη γνώμη μου, ήταν λάθος να χαλάσουν την Τούμπα, αυτόν τον ιστορικό λόφο και να τον κάνουν γήπεδο.
Η πρώτη ομάδα του Στρατωνίου, ο «ΑΘΩΣ», κράτησε μέχρι το 1940 και είχε αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα.
Κατέβαιναν στα γήπεδα τραγουδώντας τον ύμνο της ομάδας:
Είμαστε εμείς του Άθωνος, οι Σταυραετοί του γένους,
φόβο δε νιώσαμε ποτέ σ’ αγώνες τιμημένους.
Το λάβαρο μας υψηλά κρατάμε δοξασμένο,
να κυματίζει ολόλαμπρο, δαφνοστεφανωμένο.
Με πάσες και με σουτ γερά, με συνοχή τελεία,
βάζουμε γκολ ευγενικά στην πιο γερή εστία.
Μετά την Κατοχή, το φθινόπωρο του 1944 οργανώθηκε από τη νεολαία του χωριού ο Μουσικοθεατρικός όμιλος Στρατωνίου, «ΟΡΦΕΑΣ». Στα πλαίσια αυτού του ομίλου λειτουργούσε και η ποδοσφαιρική ομάδα. Τα παιδιά έπαιζαν για τη φανέλα! Είχαν μεγάλο ζήλο και όνειρα και με δικά τους έξοδα αγόραζαν τις στολές και ότι άλλο χρειάζονταν.
Το 1955 η ομάδα αναδιοργανώθηκε επίσημα σε Σωματείο με καταστατικό και 9μελές συμβούλιο, με την επωνυμία «Μουσικογυμναστικός όμιλος, τα ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ». Και εντάχθηκε στη «Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας». Υπό την αιγίδα της ένωσης αυτής διοργανώνονταν μικρά πρωταθλήματα – τουρνουά και φιλικοί αγώνες έπρεπε να δοθεί άδεια από τη διεύθυνση σωματικής αγωγής Πολυγύρου κι η διαδικασία αυτή γινόταν τηλεγραφικά.
Χαρακτηριστικά, το καλοκαίρι του 1960 έγιναν 11 ποδοσφαιρικοί αγώνες στο Στρατώνι και γι’ αυτή τη δραστηριότητα η ομάδα μας βραβεύτηκε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού με το ποσό των 2.000 δρχ. Η ομάδα πήγαινε καλά, αλλά το πολυμελές συμβούλιο έφερνε δυσκολίες και για το λόγο αυτό τροποποιήθηκε το καταστατικό και το συμβούλιο της ομάδας έγινε επταμελές.
Στα τέλη του 1960 δημιουργήθηκε Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Χαλκιδικής στον Πολύγυρο, που συμπεριέλαβε όλα τα ποδοσφαιρικά σωματεία και άρχισαν τα πρωταθλήματα. Τους παλιούς συλλόγους του κατέταξαν στην Α! Ερασιτεχνική κατηγορία και αφού συν τω χρόνω ιδρύθηκαν σχεδόν σε όλα τα χωριά ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, χώρισαν τη Χαλκιδική σε δύο τμήματα ποδοσφαιρικών ομάδων: το Νότιο και το Βόρειο.
Επίσης, με βάση τη επίδοση των ομάδων δημιουργήθηκαν οι Β! και Γ!
Ερασιτεχνικές κατηγορίες. Παράλληλα δημιουργήθηκε ο Σύνδεσμος Διαιτητών Χαλκιδικής, με πρόεδρο τον κ. Μυρσίνη, ενώ πρόεδρος στην Ε.Π.Σ.Χ. ήταν, αν θυμάμαι καλά, ο Αθ. Αναγνωσταράς
Η ομάδα του Στρατωνίου τα πήγαινε πολύ καλά. Την υπολόγιζαν όλα τα χωριά, αλλά και την ζήλευαν, μας αποκαλούσαν «Μποδοδάκηδες». Η αλήθεια είναι ότι είχαμε την εύνοια της εταιρείας, μιας και είχαμε τον τίτλο «ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ». Μας έδιναν κάποια συνδρομή κάθε μήνα, όπως και μεταφορικό μέσο για τις μετακινήσεις της ομάδας. Τα παιδιά της ομάδας έπαιζαν με την ψυχή τους και τραγουδούσαν το νέο ύμνο της ομάδας:
Είμαστε εμείς του Στρατωνίου τα παιδιά,
πρωταθλητές του γένους,
κι όποιος θα πάρει κεφαλιά
από τον Τάκη το Λενά,
θα πέσει κάτω σα χαλβάς
μέσα στο γήπεδό μας.
Τα χαφ μοιράζουν πάσες
στα μέσα δεξιά,
την παίρνει ο Σταυρακάκης,
στα δίχτυα την κολλά.
Τραντάζονται τα δίχτυα
και σπάει η δοκός
και ο Χαρίσης μένει,
απαρηγόρητος.
Οι διαιτητές ωστόσο, εξαιτίας της οικονομικής ενίσχυσης της Εταιρείας, έπαιρναν σχεδόν πάντοτε το μέρος των αντιπάλων μας. Οι φίλαθλοι μας διαμαρτύρονταν μέχρι που άρχισαν να βγαίνουν διαιτητές και από το Στρατώνι και από τα γύρω χωριά, όπως ο Γ. Μπίκας από την Ιερισσό, που εξελίχθηκε τόσο – μπράβο του- ώστε να διαιτητεύει στην Α! Εθνική. Επίσης ο Τάκης Μπρίκος από τη Στρατονίκη και από το Στρατώνι οι Αν. Τσαρτσαφλής, ο Νίκος Ζαγοράκης ο Δημ. Κοτζαγιάννης, ο Στ. Ζαγοράκης, ο Αντ. Γιαβρόγλου, ο Κ. Κατσαβαβάκης. Ο Νίκος Ζαγοράκης μάλιστα διαιτητεύει σε εθνική κατηγορία (Αρχιδιαιτητής περιόδου 1977-98)
Προπονητές της ομάδας διετέλεσαν από το 1950 μέχρι σήμερα οι εξής:
Μαν. Παπάζογλου, Μαν. Μαυρουδής, Σωτ. Ιωαννίδης, Κρεμελής, Ι. Τζαβάρας, Τριανταφύλλου, Σταυρακάκης Β. , Παπαδόπουλος Δ. , Νάκος Ν. , Λαμπρινός Δ. , Τακουρίδης Αν. , Ιπέκης Γ. , Γαλιούρης Ν. , Γκιάτας Κ.
Πριν διαδοθεί το μπάσκετ τα τελευταία χρόνια, όλα σχεδόν τα αγόρια από μικρή ηλικία ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο. Στα χρόνια 1956-59 τα παιδιά από μόνα τους οργάνωσαν 2 παιδικές ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον Πάοκ. Απ’ αυτές τις δύο ομάδες, με αρχηγό το Ζώη Μάνθο, δημιουργήθηκε η εφηβική ομάδα ΦΛΑΜΕΝΚΟ. Ο Δημ. Σκοτώρης δημιούργησε μία επίσης εφηβική ομάδα, την «ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΥΕΛΛΑ».
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεπετάχθηκαν δύο ακόμα ποδοσφαιρικές ομάδες, ο «ΑΓΙΑΞ» και η «ΡΕΑΛ», με τις όμορφες στολές τους που έκαναν τα παιδιά με το χαρτζηλίκι τους. Η ώθηση των παιδιών στο ποδόσφαιρο οφείλεται στο δάσκαλο Θωμά Χουρσούτογλου, που τις ώρες της γυμναστικής, τους έκανε ποδόσφαιρο. Επίσης φυτώριο ποδοσφαιριστών έδινε η Σχολή Τεχνικής Μαθητείας.
Το 1982 η ομάδα μας πήρε το πρωτάθλημα Χαλκιδικής Α! ερασιτεχνικής κατηγορίας.
Τώρα με το μπάσκετ μοιράστηκαν τα παιδιά και το ποδόσφαιρο έχει μία κάμψη. Είναι και τα έξοδα μεγάλα.
Ας ελπίσουμε πως όλα θα πάνε καλά.
επιμέλεια, Δ. Στυλιανίδου
και συνεργάστηκεμε παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, όπως το Μανώλη Παπάζογλου, το Β. Σταυρακάκη, το Ν. Γαλιούρη και τον Τάκη Παπαγεωργίου, οι οποίοι κατά καιρούς διετέλεσαν και προπονητές της ομάδας.
Αφήγηση Γιάννη Αρβανιτάκη.
Το ποδόσφαιρο, όπως λένε, έχει μάνα την Αγγλία και όπως εύκολα διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο, έτσι και στην Ελλάδα άρχισαν «να κλωτσούν» την μπάλα. Στις πόλεις, ιδρύθηκαν σωματεία, όπως και στη Θεσσαλονίκη, που πρώτος ιδρύθηκε ο γηραιός ΗΡΑΚΛΗΣ, ο ΑΡΗΣ, ο ΠΑΟΚ και άλλα και σιγά – σιγά επεκτάθηκαν και στην επαρχία. Όλα τα κεφαλοχώρια έκαναν ομάδες και πρώτα ο Πολύγυρος και η Αρναία.
Όπως μου αφηγήθηκε ο Δημ. Ρέντζιος, προς το τέλος της δεκαετίας του 1920, έγινε ποδοσφαιρικός αγώνας στην Αρναία μεταξύ των ομάδων της Αρναίας και της πρώτης Σερρών (παλιό Κιούπκιοι).
Από την Πρώτη η ομάδα ήρθε με τα πόδια στην Αρναία κρατώντας τα λάβαρά της στα χέρια, τέτοιο ζήλο είχαν τα παιδιά!
Την ίδια περίοδο άρχισαν και στο Στρατώνι να κλωτσούν την μπάλα. Έρχονταν τα πλοία για να φορτώσουν μετάλλευμα κι επειδή αργούσε να γίνει η φόρτωση με τα μέσα εκείνης της εποχής, έβγαιναν έξω οι ναύτες των πλοίων και έδιναν ματς με τους ντόπιους.
Το 1931 ιδρύθηκε ο αθλητικός σύλλογος « ΑΘΩΣ». Το όνομα το έδωσαν λόγω του ότι απέναντι από το χωριό υψώνεται το Άγιο Όρος, ο Άθωνας, με τα 20 μοναστήρια του, μοναδικός στον κόσμο της χριστιανοσύνης. Αφού οργανώθηκαν, άρχισαν να δίνουν μάτς με τα άλλα χωριά, την Αρναία, την Ιερισσό και άλλα.
Και στη Στρατονίκη «κλωτσούσαν» την μπάλα, αλλά δεν είχαν γήπεδο. Έπαιζαν σε ένα πλάτωμα στα λιβαδάκια, αλλ’ αν τους έφευγε η μπάλα, την έχαναν, γιατί πήγαινε σε μια απότομη κατηφοριά και έψαχναν να τη βρουν στο Μαδέμ – Λάκκο. Έτσι τα παιδιά από τη Στρατονίκη κατέβαιναν στο Στρατώνι να παίξουν. Μέχρι που το 1960 έκαναν καλή ομάδα, τον «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ», και διακρίθηκαν σε πρωτάθλημα του κυπέλου Χαλκιδικής. Τότε έκαναν και δικό τους γήπεδο, μόνο που κατά τη γνώμη μου, ήταν λάθος να χαλάσουν την Τούμπα, αυτόν τον ιστορικό λόφο και να τον κάνουν γήπεδο.
Η πρώτη ομάδα του Στρατωνίου, ο «ΑΘΩΣ», κράτησε μέχρι το 1940 και είχε αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα.
Κατέβαιναν στα γήπεδα τραγουδώντας τον ύμνο της ομάδας:
Είμαστε εμείς του Άθωνος, οι Σταυραετοί του γένους,
φόβο δε νιώσαμε ποτέ σ’ αγώνες τιμημένους.
Το λάβαρο μας υψηλά κρατάμε δοξασμένο,
να κυματίζει ολόλαμπρο, δαφνοστεφανωμένο.
Με πάσες και με σουτ γερά, με συνοχή τελεία,
βάζουμε γκολ ευγενικά στην πιο γερή εστία.
Μετά την Κατοχή, το φθινόπωρο του 1944 οργανώθηκε από τη νεολαία του χωριού ο Μουσικοθεατρικός όμιλος Στρατωνίου, «ΟΡΦΕΑΣ». Στα πλαίσια αυτού του ομίλου λειτουργούσε και η ποδοσφαιρική ομάδα. Τα παιδιά έπαιζαν για τη φανέλα! Είχαν μεγάλο ζήλο και όνειρα και με δικά τους έξοδα αγόραζαν τις στολές και ότι άλλο χρειάζονταν.
Το 1955 η ομάδα αναδιοργανώθηκε επίσημα σε Σωματείο με καταστατικό και 9μελές συμβούλιο, με την επωνυμία «Μουσικογυμναστικός όμιλος, τα ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ». Και εντάχθηκε στη «Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας». Υπό την αιγίδα της ένωσης αυτής διοργανώνονταν μικρά πρωταθλήματα – τουρνουά και φιλικοί αγώνες έπρεπε να δοθεί άδεια από τη διεύθυνση σωματικής αγωγής Πολυγύρου κι η διαδικασία αυτή γινόταν τηλεγραφικά.
Χαρακτηριστικά, το καλοκαίρι του 1960 έγιναν 11 ποδοσφαιρικοί αγώνες στο Στρατώνι και γι’ αυτή τη δραστηριότητα η ομάδα μας βραβεύτηκε από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού με το ποσό των 2.000 δρχ. Η ομάδα πήγαινε καλά, αλλά το πολυμελές συμβούλιο έφερνε δυσκολίες και για το λόγο αυτό τροποποιήθηκε το καταστατικό και το συμβούλιο της ομάδας έγινε επταμελές.
Στα τέλη του 1960 δημιουργήθηκε Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Χαλκιδικής στον Πολύγυρο, που συμπεριέλαβε όλα τα ποδοσφαιρικά σωματεία και άρχισαν τα πρωταθλήματα. Τους παλιούς συλλόγους του κατέταξαν στην Α! Ερασιτεχνική κατηγορία και αφού συν τω χρόνω ιδρύθηκαν σχεδόν σε όλα τα χωριά ποδοσφαιρικοί σύλλογοι, χώρισαν τη Χαλκιδική σε δύο τμήματα ποδοσφαιρικών ομάδων: το Νότιο και το Βόρειο.
Επίσης, με βάση τη επίδοση των ομάδων δημιουργήθηκαν οι Β! και Γ!
Ερασιτεχνικές κατηγορίες. Παράλληλα δημιουργήθηκε ο Σύνδεσμος Διαιτητών Χαλκιδικής, με πρόεδρο τον κ. Μυρσίνη, ενώ πρόεδρος στην Ε.Π.Σ.Χ. ήταν, αν θυμάμαι καλά, ο Αθ. Αναγνωσταράς
Η ομάδα του Στρατωνίου τα πήγαινε πολύ καλά. Την υπολόγιζαν όλα τα χωριά, αλλά και την ζήλευαν, μας αποκαλούσαν «Μποδοδάκηδες». Η αλήθεια είναι ότι είχαμε την εύνοια της εταιρείας, μιας και είχαμε τον τίτλο «ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ». Μας έδιναν κάποια συνδρομή κάθε μήνα, όπως και μεταφορικό μέσο για τις μετακινήσεις της ομάδας. Τα παιδιά της ομάδας έπαιζαν με την ψυχή τους και τραγουδούσαν το νέο ύμνο της ομάδας:
Είμαστε εμείς του Στρατωνίου τα παιδιά,
πρωταθλητές του γένους,
κι όποιος θα πάρει κεφαλιά
από τον Τάκη το Λενά,
θα πέσει κάτω σα χαλβάς
μέσα στο γήπεδό μας.
Τα χαφ μοιράζουν πάσες
στα μέσα δεξιά,
την παίρνει ο Σταυρακάκης,
στα δίχτυα την κολλά.
Τραντάζονται τα δίχτυα
και σπάει η δοκός
και ο Χαρίσης μένει,
απαρηγόρητος.
Οι διαιτητές ωστόσο, εξαιτίας της οικονομικής ενίσχυσης της Εταιρείας, έπαιρναν σχεδόν πάντοτε το μέρος των αντιπάλων μας. Οι φίλαθλοι μας διαμαρτύρονταν μέχρι που άρχισαν να βγαίνουν διαιτητές και από το Στρατώνι και από τα γύρω χωριά, όπως ο Γ. Μπίκας από την Ιερισσό, που εξελίχθηκε τόσο – μπράβο του- ώστε να διαιτητεύει στην Α! Εθνική. Επίσης ο Τάκης Μπρίκος από τη Στρατονίκη και από το Στρατώνι οι Αν. Τσαρτσαφλής, ο Νίκος Ζαγοράκης ο Δημ. Κοτζαγιάννης, ο Στ. Ζαγοράκης, ο Αντ. Γιαβρόγλου, ο Κ. Κατσαβαβάκης. Ο Νίκος Ζαγοράκης μάλιστα διαιτητεύει σε εθνική κατηγορία (Αρχιδιαιτητής περιόδου 1977-98)
Προπονητές της ομάδας διετέλεσαν από το 1950 μέχρι σήμερα οι εξής:
Μαν. Παπάζογλου, Μαν. Μαυρουδής, Σωτ. Ιωαννίδης, Κρεμελής, Ι. Τζαβάρας, Τριανταφύλλου, Σταυρακάκης Β. , Παπαδόπουλος Δ. , Νάκος Ν. , Λαμπρινός Δ. , Τακουρίδης Αν. , Ιπέκης Γ. , Γαλιούρης Ν. , Γκιάτας Κ.
Πριν διαδοθεί το μπάσκετ τα τελευταία χρόνια, όλα σχεδόν τα αγόρια από μικρή ηλικία ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο. Στα χρόνια 1956-59 τα παιδιά από μόνα τους οργάνωσαν 2 παιδικές ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον Πάοκ. Απ’ αυτές τις δύο ομάδες, με αρχηγό το Ζώη Μάνθο, δημιουργήθηκε η εφηβική ομάδα ΦΛΑΜΕΝΚΟ. Ο Δημ. Σκοτώρης δημιούργησε μία επίσης εφηβική ομάδα, την «ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΥΕΛΛΑ».
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ξεπετάχθηκαν δύο ακόμα ποδοσφαιρικές ομάδες, ο «ΑΓΙΑΞ» και η «ΡΕΑΛ», με τις όμορφες στολές τους που έκαναν τα παιδιά με το χαρτζηλίκι τους. Η ώθηση των παιδιών στο ποδόσφαιρο οφείλεται στο δάσκαλο Θωμά Χουρσούτογλου, που τις ώρες της γυμναστικής, τους έκανε ποδόσφαιρο. Επίσης φυτώριο ποδοσφαιριστών έδινε η Σχολή Τεχνικής Μαθητείας.
Το 1982 η ομάδα μας πήρε το πρωτάθλημα Χαλκιδικής Α! ερασιτεχνικής κατηγορίας.
Τώρα με το μπάσκετ μοιράστηκαν τα παιδιά και το ποδόσφαιρο έχει μία κάμψη. Είναι και τα έξοδα μεγάλα.
Ας ελπίσουμε πως όλα θα πάνε καλά.
επιμέλεια, Δ. Στυλιανίδου
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ……….. ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΔΕΣ
Η λέξη "πολιτισμός" προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα "πέλω" (=συναναστρέφομαι, συναθροίζομαι). Στην αρχαιότητα σήμαινε τη διαχείριση δημοσίων υποθέσεων κι είχε άμεση σχέση με τον πολίτη και την πολιτική.
Η σημερινή έννοια επινοήθηκε από τον Αδαμάντιο Κοραή ο οποίος το 1829 έπλασε τη λέξη 'πολιτισμός' για να αποδώσει στα Ελληνικά μια άλλη έννοια (civilisation) που είχαν δημιουργήσει οι Γάλλοι νωρίτερα.
Σημαίνει δηλαδή όλα όσα χαρακτηρίζουν και προσδιορίζουν τη φυσιογνωμία ενός λαού: πνευματικά και υλικά επιτεύγματα, καλλιέργεια της γνώσης και της παιδείας, καλλιέργεια της ψυχής και της ευαισθησίας του ανθρώπου μέσα από τις τέχνες και τα γράμματα, διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας κι ενός υπεύθυνου και ενεργού πολίτη.
Όσο υπάρχει πολιτισμός τόσο υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται, που ονειρεύονται, που συναισθάνονται, που δημιουργούν βάζοντας τη δική τους, την προσωπική σφραγίδα στα γεγονότα μιας εποχής.
Ο "πολιτισμός" είναι ακόμα κάτι τελευταίο: δεν είναι απλώς το άθροισμα των ατομικών πράξεων του καθενός αλλά και η προσφορά του στα κοινά και η πίστη του σε μια σειρά αξιών της κοινότητας.
Για τον Έλληνα είναι τρόπος ζωής, είναι τα βιώματα της καθημερινότητας, το τραγούδι, ο χορός, το ανέκδοτο, το κουτσομπολιό, το σούμιασμα, η μεσογειακή διατροφή, το κρασί, η ανατροπή της λογικής από το συναίσθημα, η υπερβολή στο λόγο, η απειθαρχία και η αταξία, το συναμφότερο καλού και κακού.
Γενικότερα και σ' αυτό το θέμα χρειάζεται να αναζητήσουμε την αλήθεια κάπου στη μέση κι όχι στα άκρα. 'Πολιτισμένοι' δεν είναι αυτοί που δε διαβάζουν και δεν πηγαίνουν θέατρο και σινεμά και απορρίπτουν ως "κουλτουριάρηδες" αυτούς που τα πράττουν, ούτε αυτοί που διαβάζουν αλλά δε βιώνουν, "δε νιώθουν με το σώμα τους, το βλέμμα και το συναίσθημα τον κόσμο", ή "γιατί τα βιβλία δεν απαντούν στα μεγάλα ερωτηματικά της ζωής" όπως λέει στον "Ζορμπά" ο Ν. Καζαντζάκης.
Ο πολιτισμός λοιπόν δε "ζυγίζεται" και προπαντός δεν είναι μια "Προκρούστεια κλίνη" όπου όλοι γίνονται όμοιοι με το ζόρι και σύμφωνα με μια μονόπλευρη θεώρηση του πολιτισμού.
"Τι μας υποχρεώνει να πιστέψουμε ότι όποιος ακούει κλασική μουσική και ποτέ Βαμβακάρη, σέβεται τα φανάρια και τους πεζούς περισσότερο από τον "λαϊκό" που την κλασική μουσική την ακούει μόνο κάθε Μεγάλη Εβδομάδα"; αναρωτιέται εύστοχα ο Π. Μπουκάλας.
Όμως, όσον αφορά τη "γλώσσα" των αριθμών, δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι μια βιβλιοθήκη γεμάτη με λογοτεχνικά βιβλία και τουλάχιστον ένα Ελληνικό Λεξικό απουσιάζουν από το ελληνικό σπίτι. Για να μην αναφέρουμε και τη μόδα που επικρατεί ακόμη(;) να φτιάχνουμε και να γεμίζουμε τη βιβλιοθήκη με όμορφα, άδεια δερματόδετα κουτιά που μοιάζουν με τόμους συγγραμμάτων σπουδαίων συγγραφέων και κοσμούν το σαλόνι για να επιδεικνύουν στον κάθε επισκέπτη το επίπεδό μας…
Από την άλλη ο πολιτισμός προσεγγίζεται σήμερα μέσα από το πρίσμα της παράδοσης, ενός "ένδοξου παρελθόντος" που αν και το αγνοούμε ή γνωρίζουμε ελάχιστα γι' αυτό, νιώθουμε την υποχρέωση να το αναβιώνουμε μ' έναν κακόγουστο και φολκλορικό τρόπο. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία διασκεδάζουμε υπό τους ήχους δημοτικών και χασαπο-τσιφτεντελο-ζεϊμπέκικων ασμάτων ενώ οι "γκλαμουράτοι" προτιμούν τη συνοδεία μελωδιών - ακατανόητων για τα δικά μας ήθη και έθιμα.
Η σύγχυση για το που ανήκουμε πολιτιστικά, στην Ανατολή ή στη Δύση, κυριαρχεί σ' όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής συμπεριφοράς μας, της προσωπικής και της συλλογικής έκφρασής μας αλλά και στους κοινωνικούς και κρατικούς θεσμούς.
Αυτή η σύγχυση μπορεί να σημαίνει είτε την αδυναμία "παραγωγής" αυθεντικού πολιτισμού είτε την αδυναμία προσδιορισμού σε σχέση με τους άλλους λαούς και ξεκάθαρου αυτοπροσδιορισμού.
Πάντως ό,τι κι αν σημαίνει, ο πολιτισμός είναι μια δυναμική διαδικασία που εκφράζει τους ανθρώπους της κάθε εποχής όπως ακριβώς σκέφτονται, συναισθάνονται και πράττουν με αυτοσεβασμό και σεβασμό στον τόπο τους αλλά και στο δικαίωμα άλλων ανθρώπων και ομάδων να νοιώθουν και να παράγουν πολιτισμό έστω και αν δεν είναι ή δεν θεωρούνται από μια «κάστα» ειδικών, «πολιτισμένοι» .
Του Μιχάλη Θεοδωρακόπουλου
Η σημερινή έννοια επινοήθηκε από τον Αδαμάντιο Κοραή ο οποίος το 1829 έπλασε τη λέξη 'πολιτισμός' για να αποδώσει στα Ελληνικά μια άλλη έννοια (civilisation) που είχαν δημιουργήσει οι Γάλλοι νωρίτερα.
Σημαίνει δηλαδή όλα όσα χαρακτηρίζουν και προσδιορίζουν τη φυσιογνωμία ενός λαού: πνευματικά και υλικά επιτεύγματα, καλλιέργεια της γνώσης και της παιδείας, καλλιέργεια της ψυχής και της ευαισθησίας του ανθρώπου μέσα από τις τέχνες και τα γράμματα, διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας κι ενός υπεύθυνου και ενεργού πολίτη.
Όσο υπάρχει πολιτισμός τόσο υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται, που ονειρεύονται, που συναισθάνονται, που δημιουργούν βάζοντας τη δική τους, την προσωπική σφραγίδα στα γεγονότα μιας εποχής.
Ο "πολιτισμός" είναι ακόμα κάτι τελευταίο: δεν είναι απλώς το άθροισμα των ατομικών πράξεων του καθενός αλλά και η προσφορά του στα κοινά και η πίστη του σε μια σειρά αξιών της κοινότητας.
Για τον Έλληνα είναι τρόπος ζωής, είναι τα βιώματα της καθημερινότητας, το τραγούδι, ο χορός, το ανέκδοτο, το κουτσομπολιό, το σούμιασμα, η μεσογειακή διατροφή, το κρασί, η ανατροπή της λογικής από το συναίσθημα, η υπερβολή στο λόγο, η απειθαρχία και η αταξία, το συναμφότερο καλού και κακού.
Γενικότερα και σ' αυτό το θέμα χρειάζεται να αναζητήσουμε την αλήθεια κάπου στη μέση κι όχι στα άκρα. 'Πολιτισμένοι' δεν είναι αυτοί που δε διαβάζουν και δεν πηγαίνουν θέατρο και σινεμά και απορρίπτουν ως "κουλτουριάρηδες" αυτούς που τα πράττουν, ούτε αυτοί που διαβάζουν αλλά δε βιώνουν, "δε νιώθουν με το σώμα τους, το βλέμμα και το συναίσθημα τον κόσμο", ή "γιατί τα βιβλία δεν απαντούν στα μεγάλα ερωτηματικά της ζωής" όπως λέει στον "Ζορμπά" ο Ν. Καζαντζάκης.
Ο πολιτισμός λοιπόν δε "ζυγίζεται" και προπαντός δεν είναι μια "Προκρούστεια κλίνη" όπου όλοι γίνονται όμοιοι με το ζόρι και σύμφωνα με μια μονόπλευρη θεώρηση του πολιτισμού.
"Τι μας υποχρεώνει να πιστέψουμε ότι όποιος ακούει κλασική μουσική και ποτέ Βαμβακάρη, σέβεται τα φανάρια και τους πεζούς περισσότερο από τον "λαϊκό" που την κλασική μουσική την ακούει μόνο κάθε Μεγάλη Εβδομάδα"; αναρωτιέται εύστοχα ο Π. Μπουκάλας.
Όμως, όσον αφορά τη "γλώσσα" των αριθμών, δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι μια βιβλιοθήκη γεμάτη με λογοτεχνικά βιβλία και τουλάχιστον ένα Ελληνικό Λεξικό απουσιάζουν από το ελληνικό σπίτι. Για να μην αναφέρουμε και τη μόδα που επικρατεί ακόμη(;) να φτιάχνουμε και να γεμίζουμε τη βιβλιοθήκη με όμορφα, άδεια δερματόδετα κουτιά που μοιάζουν με τόμους συγγραμμάτων σπουδαίων συγγραφέων και κοσμούν το σαλόνι για να επιδεικνύουν στον κάθε επισκέπτη το επίπεδό μας…
Από την άλλη ο πολιτισμός προσεγγίζεται σήμερα μέσα από το πρίσμα της παράδοσης, ενός "ένδοξου παρελθόντος" που αν και το αγνοούμε ή γνωρίζουμε ελάχιστα γι' αυτό, νιώθουμε την υποχρέωση να το αναβιώνουμε μ' έναν κακόγουστο και φολκλορικό τρόπο. Έτσι με την πρώτη ευκαιρία διασκεδάζουμε υπό τους ήχους δημοτικών και χασαπο-τσιφτεντελο-ζεϊμπέκικων ασμάτων ενώ οι "γκλαμουράτοι" προτιμούν τη συνοδεία μελωδιών - ακατανόητων για τα δικά μας ήθη και έθιμα.
Η σύγχυση για το που ανήκουμε πολιτιστικά, στην Ανατολή ή στη Δύση, κυριαρχεί σ' όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής συμπεριφοράς μας, της προσωπικής και της συλλογικής έκφρασής μας αλλά και στους κοινωνικούς και κρατικούς θεσμούς.
Αυτή η σύγχυση μπορεί να σημαίνει είτε την αδυναμία "παραγωγής" αυθεντικού πολιτισμού είτε την αδυναμία προσδιορισμού σε σχέση με τους άλλους λαούς και ξεκάθαρου αυτοπροσδιορισμού.
Πάντως ό,τι κι αν σημαίνει, ο πολιτισμός είναι μια δυναμική διαδικασία που εκφράζει τους ανθρώπους της κάθε εποχής όπως ακριβώς σκέφτονται, συναισθάνονται και πράττουν με αυτοσεβασμό και σεβασμό στον τόπο τους αλλά και στο δικαίωμα άλλων ανθρώπων και ομάδων να νοιώθουν και να παράγουν πολιτισμό έστω και αν δεν είναι ή δεν θεωρούνται από μια «κάστα» ειδικών, «πολιτισμένοι» .
Του Μιχάλη Θεοδωρακόπουλου
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ (ΣΜΝ)
Μέρος 1ο
ΑΚΟΥΜΕ- ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ- ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ
Με τον όρο « σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα» (ΣΜΝ) περιγράφουμε όλα τα νοσήματα μικρής ή μεγάλης διάρκειας, που μεταδίδονται από έναν άνθρωπο στον άλλο με τη σεξουαλική επαφή.
Κατά συνέπεια, τα νοσήματα αυτά αφορούν όλους όσοι έχουν ενεργό σεξουαλική ζωή, από όποια ηλικία και αν έχει αρχίσει αυτή.
Πρέπει, άντρες και γυναίκες, να είναι ενήμεροι για το ποια είναι αυτά, για τα συμπτώματά τους και για το πως θεραπεύονται. Άλλωστε, για ορισμένα από αυτά, όπως το AIDS και η ηπατίτιδα C, η ενημέρωση σώζει ζωές.
Σκοπός μας είναι η ενημέρωση κυρίως των εφήβων, για τα ΣΜΝ, και για τις συνέπειες αυτών στην υγεία τους. Θα πρέπει να γνωρίζουν το ποια είναι τα ΣΜΝ ,το πως θεραπεύονται και ποιες είναι οι προφυλάξεις που μπορούν να πάρουν. Η επιπολαιότητα αλλά και η άγνοια είναι κακός σύμβουλος σε θέματα που αφορούν την υγεία μας......
ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΟΛΥΝΘΕΙ??
Κάποιοι άνθρωποι με ΣΜΝ έχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα. Άλλοι έχουν θορυβώδη συμπτώματα.
Πρόσεξε οποιεσδήποτε αλλαγές στην υγεία σου ή συμπτώματα όπως:
Ÿ διαφορετική ή αυξημένη κολπική έκκριση
Ÿ έκκριση από το πέος
Ÿ αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
Ÿ έλκη ειδικά στην περιγεννητική ή περιπρωκτική περιοχή
Ÿ κνησμός στα γεννητικά όργανα ή στον πρωκτό
Ÿ εμφάνιση εξανθήματος
Ÿ πρησμένοι αδένες στην βουβωνική χώρα
Αυτά τα συμπτώματα ίσως εμφανιστούν μόνα τους ή σε συνδυασμό.
Αν έχεις ένα σύμπτωμα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις ΣΜΝ, πρέπει όμως να επισκεφτείς ένα ειδικό κέντρο για έλεγχο.
Θα μπορούσες να σκεφτείς:
“Είμαι έφηβος, είμαι νέος και υγιής. Δεν θα κολλήσω ΣΜΝ από το sex. Δεν μπορεί να συμβεί σε εμένα’’
Μάθε όμως ότι:
Μπορεί να συμβεί και σε εσένα. Οι έφηβοι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα ΣΜΝ ή εγκυμοσύνης ειδικά όταν κάνουν sex χωρίς προστασία.
ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΜΟΛΥΝΘΕΙΣ??
Μπορείς να μολυνθείς από κάποιο ΣΜΝ κάνοντας sex με κάποιον ο οποίος έχει ήδη μολυνθεί, ανεξαρτήτως ηλικίας, ιστορικού και σεξουαλικής προτιμήσεως.
Έχεις πιθανότητες να μολυνθείς από ΣΜΝ αν:
Ÿ δεν κάνεις ασφαλές στοματικό, κολπικό ή πρωκτικό sex ( δηλαδή χωρίς προφυλακτικό ή αν έχει σπάσει) με κάποιον που έχει ΣΜΝ
Ÿ έχεις νέο σεξουαλικό σύντροφο
Ÿ εσύ ή ο/η σύντροφός σου έκανε ή κάνει sex με άλλους
Ÿ κάνεις sex υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών
Ÿ εσύ ή ο/η σύντροφός σου μοιράζεστε με άλλους βελόνες, αντικείμενα χρήσης ναρκωτικών, body piercing, τατουάζ ή σεξουαλικά βοηθήματα.
Αν έχεις σεξουαλικές επαφές χωρίς να χρησιμοποιείς προφυλακτικό, επισκέψου το ΚΕντρο Πρόληψης και Υγείας των Εφήβων ( ΚΕ.Π.Υ.Ε ) ή ένα γιατρό ή δημόσιο νοσοκομείο και ζήτησε έλεγχο για ΣΜΝ. Η υγεία, τόσο η δική σου όσο και του συντρόφου σου είναι σημαντική. Θυμήσου ότι κάποια ΣΜΝ δεν προκαλούν συμπτώματα.
Θα μπορούσες να σκεφτείς:
“ Χρησιμοποιώ αντισυλληπτικά χάπια, δεν είναι δυνατόν να μολυνθώ από ΣΜΝ’’
Μάθε όμως ότι:
Τα αντισυλληπτικά χάπια προστατεύουν από μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, όχι όμως από τα ΣΜΝ. Οφείλεις στον εαυτό σου την ενημέρωση για τα ΣΜΝ και για το πως θα μειώσεις τις πιθανότητες να μολυνθείς. Χρησιμοποίησε προφυλακτικό και αντισυλληπτικά χάπια ταυτόχρονα για να προστατευτείς εσύ και ο/η σύντροφός σου από ΣΜΝ και από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Τα αντισυλληπτικά χάπια ίσως να μην είναι τόσο αποτελεσματικά αν λαμβάνονται ταυτόχρονα με κάποια αντιβιοτικά. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιήστε και δεύτερη αντισυλληπτική μέθοδο, όπως το προφυλακτικό.
ΑΚΟΥΜΕ- ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ- ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ
Με τον όρο « σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα» (ΣΜΝ) περιγράφουμε όλα τα νοσήματα μικρής ή μεγάλης διάρκειας, που μεταδίδονται από έναν άνθρωπο στον άλλο με τη σεξουαλική επαφή.
Κατά συνέπεια, τα νοσήματα αυτά αφορούν όλους όσοι έχουν ενεργό σεξουαλική ζωή, από όποια ηλικία και αν έχει αρχίσει αυτή.
Πρέπει, άντρες και γυναίκες, να είναι ενήμεροι για το ποια είναι αυτά, για τα συμπτώματά τους και για το πως θεραπεύονται. Άλλωστε, για ορισμένα από αυτά, όπως το AIDS και η ηπατίτιδα C, η ενημέρωση σώζει ζωές.
Σκοπός μας είναι η ενημέρωση κυρίως των εφήβων, για τα ΣΜΝ, και για τις συνέπειες αυτών στην υγεία τους. Θα πρέπει να γνωρίζουν το ποια είναι τα ΣΜΝ ,το πως θεραπεύονται και ποιες είναι οι προφυλάξεις που μπορούν να πάρουν. Η επιπολαιότητα αλλά και η άγνοια είναι κακός σύμβουλος σε θέματα που αφορούν την υγεία μας......
ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΟΛΥΝΘΕΙ??
Κάποιοι άνθρωποι με ΣΜΝ έχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα. Άλλοι έχουν θορυβώδη συμπτώματα.
Πρόσεξε οποιεσδήποτε αλλαγές στην υγεία σου ή συμπτώματα όπως:
Ÿ διαφορετική ή αυξημένη κολπική έκκριση
Ÿ έκκριση από το πέος
Ÿ αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
Ÿ έλκη ειδικά στην περιγεννητική ή περιπρωκτική περιοχή
Ÿ κνησμός στα γεννητικά όργανα ή στον πρωκτό
Ÿ εμφάνιση εξανθήματος
Ÿ πρησμένοι αδένες στην βουβωνική χώρα
Αυτά τα συμπτώματα ίσως εμφανιστούν μόνα τους ή σε συνδυασμό.
Αν έχεις ένα σύμπτωμα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχεις ΣΜΝ, πρέπει όμως να επισκεφτείς ένα ειδικό κέντρο για έλεγχο.
Θα μπορούσες να σκεφτείς:
“Είμαι έφηβος, είμαι νέος και υγιής. Δεν θα κολλήσω ΣΜΝ από το sex. Δεν μπορεί να συμβεί σε εμένα’’
Μάθε όμως ότι:
Μπορεί να συμβεί και σε εσένα. Οι έφηβοι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα ΣΜΝ ή εγκυμοσύνης ειδικά όταν κάνουν sex χωρίς προστασία.
ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΜΟΛΥΝΘΕΙΣ??
Μπορείς να μολυνθείς από κάποιο ΣΜΝ κάνοντας sex με κάποιον ο οποίος έχει ήδη μολυνθεί, ανεξαρτήτως ηλικίας, ιστορικού και σεξουαλικής προτιμήσεως.
Έχεις πιθανότητες να μολυνθείς από ΣΜΝ αν:
Ÿ δεν κάνεις ασφαλές στοματικό, κολπικό ή πρωκτικό sex ( δηλαδή χωρίς προφυλακτικό ή αν έχει σπάσει) με κάποιον που έχει ΣΜΝ
Ÿ έχεις νέο σεξουαλικό σύντροφο
Ÿ εσύ ή ο/η σύντροφός σου έκανε ή κάνει sex με άλλους
Ÿ κάνεις sex υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών
Ÿ εσύ ή ο/η σύντροφός σου μοιράζεστε με άλλους βελόνες, αντικείμενα χρήσης ναρκωτικών, body piercing, τατουάζ ή σεξουαλικά βοηθήματα.
Αν έχεις σεξουαλικές επαφές χωρίς να χρησιμοποιείς προφυλακτικό, επισκέψου το ΚΕντρο Πρόληψης και Υγείας των Εφήβων ( ΚΕ.Π.Υ.Ε ) ή ένα γιατρό ή δημόσιο νοσοκομείο και ζήτησε έλεγχο για ΣΜΝ. Η υγεία, τόσο η δική σου όσο και του συντρόφου σου είναι σημαντική. Θυμήσου ότι κάποια ΣΜΝ δεν προκαλούν συμπτώματα.
Θα μπορούσες να σκεφτείς:
“ Χρησιμοποιώ αντισυλληπτικά χάπια, δεν είναι δυνατόν να μολυνθώ από ΣΜΝ’’
Μάθε όμως ότι:
Τα αντισυλληπτικά χάπια προστατεύουν από μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, όχι όμως από τα ΣΜΝ. Οφείλεις στον εαυτό σου την ενημέρωση για τα ΣΜΝ και για το πως θα μειώσεις τις πιθανότητες να μολυνθείς. Χρησιμοποίησε προφυλακτικό και αντισυλληπτικά χάπια ταυτόχρονα για να προστατευτείς εσύ και ο/η σύντροφός σου από ΣΜΝ και από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Τα αντισυλληπτικά χάπια ίσως να μην είναι τόσο αποτελεσματικά αν λαμβάνονται ταυτόχρονα με κάποια αντιβιοτικά. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιήστε και δεύτερη αντισυλληπτική μέθοδο, όπως το προφυλακτικό.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ
Γιούλη Μπαϊρλή-Ράνιου
Η καταγωγή της Γιούλης Μπαϊρλή είναι από την Στρατονίκη.
Σήμερα Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα και την Καλαμάτα και είναι μητέρα 3 παιδιών.
Σήμερα Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα και την Καλαμάτα και είναι μητέρα 3 παιδιών.
Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών.
Φοίτησε δίπλα στον Δ.Μυταρά, Χρόνη Μπότσογλου,
Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, καθώς και σε άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες όπως τον Κων/νο Καλλίνικο,
Άλκη Γκίνη, πατέρα Σκλήρη (αγιογραφία).
Έχει τελειώσει σχολή διακοσμητών με υποτροφία για συνέχιση των σπουδών της στο Λονδίνο.
Παράλληλα με τις εικαστικές σπουδές έχει παρακολουθήσει μαθήματα ψυχολογίας για 5 χρόνια.
Φοίτησε δίπλα στον Δ.Μυταρά, Χρόνη Μπότσογλου,
Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, καθώς και σε άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες όπως τον Κων/νο Καλλίνικο,
Άλκη Γκίνη, πατέρα Σκλήρη (αγιογραφία).
Έχει τελειώσει σχολή διακοσμητών με υποτροφία για συνέχιση των σπουδών της στο Λονδίνο.
Παράλληλα με τις εικαστικές σπουδές έχει παρακολουθήσει μαθήματα ψυχολογίας για 5 χρόνια.
H θεματογραφία της ποικίλει από νεκρή φύση και ανθογραφίες σε τοπία και θαλασσογραφίες. Στα έργα της, τα σχήματα είναι ξεκάθαρα και ρεαλιστικά παρουσιασμένα . Τα χρώματα που χρησιμοποιεί είναι φωτεινά και ζωντανά, έτσι τα έργα της εκφράζουν με ειλικρίνεια ένα κόσμο
που υπάρχει δίπλα μας αλλά δεν του δίνουμε 
και σημασία λόγω του συγχρόνου τρόπου ζωής 
Από τον ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΩΝΙΟΥ
Ο Σύλλογος Γυναικών Στρατωνίου ανακοινώνει την επανέναρξη μαθημάτων παραδοσιακών Ελληνικών χορών στα τμήματα ενηλίκων , παιδιών και εφήβων την ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ και από ώρα 17:30 έως 21:30.
Το αναλυτικό πρόγραμμα κατά τμήμα θα ανακοινωθεί εγκαίρως.
Ο Σύλλογος Γυναικών Στρατωνίου ανακοινώνει την ίδρυση τμήματος γυμναστικής παιδιών/εφήβων παράλληλα με το τμήμα ενηλίκων που υποστηρίζουμε εδώ και τέσσερα χρόνια.
Η έναρξη των μαθημάτων θα γίνει εντός του Οκτωβρίου 2008 ανάλογα με τις συμμετοχές.
Για εκδήλωση ενδιαφέροντος επικοινωνείτε με τα τηλέφωνα:
6973-559 435, 23760-22367,
23760-22286,23760-22203
Το αναλυτικό πρόγραμμα κατά τμήμα θα ανακοινωθεί εγκαίρως.
Ο Σύλλογος Γυναικών Στρατωνίου ανακοινώνει την ίδρυση τμήματος γυμναστικής παιδιών/εφήβων παράλληλα με το τμήμα ενηλίκων που υποστηρίζουμε εδώ και τέσσερα χρόνια.
Η έναρξη των μαθημάτων θα γίνει εντός του Οκτωβρίου 2008 ανάλογα με τις συμμετοχές.
Για εκδήλωση ενδιαφέροντος επικοινωνείτε με τα τηλέφωνα:
6973-559 435, 23760-22367,
23760-22286,23760-22203
Μνήμη Σεπτεμβρίου 1932
Το Στρατώνι είναι γνωστό για τα Μεταλλεία του και για τον σεισμό που έλαβε χώρα στις 26 Σεπτεμβρίου του 1932 και ώρα 21: 20΄:42΄΄ και τα δυο έχουν σχέση με το Ρήγμα του Στρατωνίου.Τον περασμένο χρόνο στο φύλλο του Ιουνίου γράψαμε:
Για το επίκεντρο του που καθορίζεται από τις συντεταγμένες:
40.5 Βόρεια και 23.9 Ανατολικά. Για το μέγεθος που ήταν της τάξης: Ms = 7.00 (Papazachos & Papazachou) ή Ms= 6.9 (Ambraseys & Jackson 1998). Υπολογίζεται ότι με αυτήν την τάξη μεγέθους του σεισμού προκλήθηκε σεισμικό ρήγμα (οι κάτοικοι το αποκαλούσαν σχίσμα) μήκους έως 15 km.
Σε πολλά σημεία το σχίσμα είχε πλάτος έως και 2m και βάθος έως 10m. Παράλληλα προς αυτό είχαν αναπτυχθεί δευτερεύουσες εδαφικές ρωγμές μικρότερου μεγέθους. Για φωτεινά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν κλάσματα του δευτερόλεπτου πριν την δόνηση. Τότε αποδόθηκαν στην έκρηξη ηφαιστείου το οποίο πιθανολογούσαν ότι βρίσκεται μέσα στον κόλπο της Ιερισσού.
Σήμερα (PAPAZACHOS, PAPADIMITRIOU et all 1984) παρόμοια φωτεινά φαινόμενα τα αποδίδουν στην ανάφλεξη εύφλεκτων αεριών που υπάρχουν εγκλωβισμένα στον χώρο του ρήγματος ή στην τριβή των πετρωμάτων ή σε ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα.Για τους μετασεισμούς που κράτησαν μέχρι τον Μάιο επομένου έτους. (1933). Τις διαταράξεις του φρεατίου ορίζοντα και της παροχής πηγών (στείρευση πηγών ή αντίθετα αύξηση της ποσότητας του νερού σε πηγές και πηγάδια.). Διαταράξεις των θερμών πηγών (Ν. Απολλωνία, Βόλβη). Κυματοειδείς κινήσεις της θάλασσας (πιθανώς tsunami). Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το επίκεντρο του σεισμού ήταν υποθαλάσσιο, και κατά συνέπεια το ρήγμα επεκτείνεται στο θαλάσσιο χώρο ανατολικότερα.
Τις επόμενες μέρες του σεισμού επικράτησε πανικός . Πολλοί εγκατέλειπαν το Στρατώνι, διότι πίστεψαν σε φήμες ότι θα βουλιάξει η περιοχή και θα πνιγούν.
Στην Θεσσαλονίκη τραγικές υπήρξαν οι αφηγήσεις των εφημερίδων από την ζώνη της καταστροφικής δόνησης κατά την πρώτη και δεύτερη μέρα. Οι πληροφορίες πάλι των εφημερίδων προέρχονταν από τα πρώτα λακωνικά τηλεγραφήματα των διαφορών δημοσιών υπαλλήλων οι οποίοι λόγω κατατρομοκράτησης τους αφηγούνταν φανταστικές καταστροφές όπως, την καταβύθιση της νήσου Αμμουλιανής, εξαφάνισης ολοκλήρων χωριών κ.λ.π.
Στο συγκεκριμένο φύλλο για να δούμε πόση έκταση πήρε το θέμα στα μέσα της τότε εποχής, παραθέτουμε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας ΄΄Βραδυνής΄΄, η οποία το δημοσίευσε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1932, το αναδημοσίευσε τον Μάρτιο του 1941 και τέλος το αναδημοσίευσε τον Φεβρουάριο του 2008.
Φυσικά και δεν ήταν το μοναδικό έντυπο, αλλά μας έκανε εντύπωση η σπουδή της εφημερίδας να αναδημοσιεύσει το θέμα δυο φορές, η μια μάλιστα κατά την διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου.
Του Χρ. Δ. Ζαγοράκη – Γεωλόγου
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΟΥΣ Η Παραμυθομαζώχτρα
Η γιορτή της κυρα – Μαριώς ή Ριρίκας.
Άρχισε το φθινόπωρο, τα φύλλα έπεφταν στο χώμα. Η μέρα μίκραινε και τα ζώα άλλαζαν τρίχωμα. Ο χειμώνας σε λίγο θα δοκίμαζε την αντοχή τους στο κρύο και την πείνα.
Παραδόξως, μια τέτοια μέρα η κυρα – Μαριώ, η αλεπού, είχε κέφια! Είδε σε μια λιμνούλα τη θωριά της και την καμάρωσε, τέντωσε τη φουντωτή ουρά της κι ύστερα κοίταξε τα πουλάκια που κελαηδούσαν πάνω στις ιτιές. Ήταν καλή με όλους σήμερα κι αποφάσισε να το γιορτάσει…
Θα φωνάξω τους φίλους μου απ’ το ξέφωτο. Τον κυρ- Νώντα, το λύκο, την αρκούδα τη Γιολάντα, τις νυφίτσες, τον Πάρη, τον αγριοκούνελο και θα τους δείξω πόσο απλοχέρα είμαι!
Με απλοχεριά, λοιπόν, ξάφρισε πέντε – έξι κότες απ’ τα κοτέτσια, λουκάνικα από το χασαπιό, κρασί απ’ το βαρέλι του κυρ – Θανάση και τυρί φρέσκο απ’ το μαντρί του Θύμιου. Κι οι ξαδέρφες της, οι νυφίτσες, δος του και τη βοηθούσαν, για να έχουν κι αυτές τα μπαξίσια τους. Ειδοποίησε τα ζώα μ’ ένα σκίουρο κι ετοίμασε το τραπέζι. Ήθελε όλοι να θαυμάσουν το έργο της!
Πρώτα κατέφθασε ο κυρ –Νώντας, ο Λύκος, μονοκόμματος και μονόχνωτος. Κούνησε το κεφάλι και κάθισε στο σοφρά. Ύστερα ήρθε η αρκούδα, η Γιολάντα, φρεσκοπλυμένη απ’ το ποτάμι, με μια μαργαρίτα στο αυτί, καλοδιάθετη, με ένα καλαθάκι γεμάτο άγριες φράουλες, κόκκινες και ζουμερές, που όμως δεν τις καλοείδανε ο λύκος κι η αλεπού.
Έφαγαν και ήπιαν μέχρι που νύχτωσε. Τότε ο κυρ- Νώντας, μίλησε…
-Και πού τα βρήκες όλα αυτά τα καλούδια, κυρα – Μαριώ; Ρώτησε την αλεπού.
-Ας είναι καλά οι γείτονες, απάντησε εκείνη.
Από έξω ακούστηκαν άνθρωποι να φωνάζουν:
-Κάπου εδώ κοντά είναι ,η φωλιά της, εδώ θα έχει τα κλεμμένα. Έχε χάρη, όμως, που τα σκυλιά μυρίστηκαν μεγάλα αγρίμια, λύκο και αρκούδα, και φοβούνται να πλησιάσουν, αλλιώς… Και απομακρύνθηκαν θυμωμένοι…
Τότε μίλησε ήρεμα και γλυκά η αρκούδα:
-Δε χρειάζεται να μας τραπεζώσεις άλλη φορά, Ριρίκα με ξένα και με δανεικά. Θα τρώμε ότι μας δίνει το δάσος. Δεν θα ενοχλούμε τους ανθρώπους και δεν θα μας ενοχλούν κι αυτοί…
Η Ριρίκα η κυρα – Μαριώ «τα πήρε αμέσως στο κρανίο». Ξέχασε τους τρόπους και τα νάζια της κι έγινε ξανά πανούργα και δόλια. Την είχε άχτι την αρκούδα, που στους αγώνες ταχύτητας έχασε το στοίχημα. Τώρα θα τα ακούσεις, είπε μέσα της… Και με στριγκιά φωνή της είπε:
-Κοίτα ποια μιλάει για τους ανθρώπους και τους υποστηρίζει… Αυτή που την είχαν δεμένη με τις αλυσίδες, με χαλκά στη μύτη, ροζ φουστίτσα με χρυσό σειρήτι, βραχιόλια ψεύτικα και πλαστικά λουλούδια στα μαλλιά. Χτυπούσαν το ντέφι κι εσύ χόρευες. Τα ξέχασες κιόλας; Μάζευαν με το ντέφι δεκάρα- δεκάρα, γιατί ΕΣΥ ήσουνα το σπάνιο θέαμα, το εξημερωμένο αγρίμι! Κι έτρωγες ότι απομεινάρια σου έριχναν… Χα! Χα! Χα! Η αρκούδα ταράχτηκε, γιατί θυμήθηκε τα σκληρά παιδικά της χρόνια, την αιχμαλωσία της, τις κακουχίες και τη μοναξιά της και έκλαψε.
-Αχ κουμπάρα, είπε, οι άνθρωποι με χρησιμοποίησαν και με γελοιοποίησαν, όπως και πολλά άλλα ζώα, στα πανηγύρια. Αλλά εκεί που γύριζα, έβλεπα το δικό σου τρίχωμα να στολίζει τα χοντρά πανωφόρια και το τομάρι σου κρεμασμένο στο λαιμό των γυναικών. Υπήρξαν, όμως, και άνθρωποι καλοί, που με ελευθέρωσαν και τώρα ζω στο φυσικό μου περιβάλλον. Πόσα άγρια ζώα αιχμαλωτίστηκαν και θανατώθηκαν! Από σένα, όμως, περίμενα μεγαλοψυχία και κατανόηση. Οι άνθρωποι λένε « ο λόγος σου με χόρτασε, και το ψωμί σου, φάτο». Πιο πολύ με πλήγωσαν τα λόγια σου, παρά η παλιά πληγή απ’ το χαλκά στη μύτη. Η φιλοξενία ορίζει ο φιλοξενούμενος να φεύγει σωματικά και ψυχικά ευχαριστημένος… Άλλη φορά, δεν θα ξανάρθω στο τραπέζι σου.
Κι έσυρε πικραμένη τα βήματά της για τη φωλιά της, μακριά από τη σαστισμένη και υποκρίτρια κουμπάρα της.
Άρχισε το φθινόπωρο, τα φύλλα έπεφταν στο χώμα. Η μέρα μίκραινε και τα ζώα άλλαζαν τρίχωμα. Ο χειμώνας σε λίγο θα δοκίμαζε την αντοχή τους στο κρύο και την πείνα.
Παραδόξως, μια τέτοια μέρα η κυρα – Μαριώ, η αλεπού, είχε κέφια! Είδε σε μια λιμνούλα τη θωριά της και την καμάρωσε, τέντωσε τη φουντωτή ουρά της κι ύστερα κοίταξε τα πουλάκια που κελαηδούσαν πάνω στις ιτιές. Ήταν καλή με όλους σήμερα κι αποφάσισε να το γιορτάσει…
Θα φωνάξω τους φίλους μου απ’ το ξέφωτο. Τον κυρ- Νώντα, το λύκο, την αρκούδα τη Γιολάντα, τις νυφίτσες, τον Πάρη, τον αγριοκούνελο και θα τους δείξω πόσο απλοχέρα είμαι!
Με απλοχεριά, λοιπόν, ξάφρισε πέντε – έξι κότες απ’ τα κοτέτσια, λουκάνικα από το χασαπιό, κρασί απ’ το βαρέλι του κυρ – Θανάση και τυρί φρέσκο απ’ το μαντρί του Θύμιου. Κι οι ξαδέρφες της, οι νυφίτσες, δος του και τη βοηθούσαν, για να έχουν κι αυτές τα μπαξίσια τους. Ειδοποίησε τα ζώα μ’ ένα σκίουρο κι ετοίμασε το τραπέζι. Ήθελε όλοι να θαυμάσουν το έργο της!
Πρώτα κατέφθασε ο κυρ –Νώντας, ο Λύκος, μονοκόμματος και μονόχνωτος. Κούνησε το κεφάλι και κάθισε στο σοφρά. Ύστερα ήρθε η αρκούδα, η Γιολάντα, φρεσκοπλυμένη απ’ το ποτάμι, με μια μαργαρίτα στο αυτί, καλοδιάθετη, με ένα καλαθάκι γεμάτο άγριες φράουλες, κόκκινες και ζουμερές, που όμως δεν τις καλοείδανε ο λύκος κι η αλεπού.
Έφαγαν και ήπιαν μέχρι που νύχτωσε. Τότε ο κυρ- Νώντας, μίλησε…
-Και πού τα βρήκες όλα αυτά τα καλούδια, κυρα – Μαριώ; Ρώτησε την αλεπού.
-Ας είναι καλά οι γείτονες, απάντησε εκείνη.
Από έξω ακούστηκαν άνθρωποι να φωνάζουν:
-Κάπου εδώ κοντά είναι ,η φωλιά της, εδώ θα έχει τα κλεμμένα. Έχε χάρη, όμως, που τα σκυλιά μυρίστηκαν μεγάλα αγρίμια, λύκο και αρκούδα, και φοβούνται να πλησιάσουν, αλλιώς… Και απομακρύνθηκαν θυμωμένοι…
Τότε μίλησε ήρεμα και γλυκά η αρκούδα:
-Δε χρειάζεται να μας τραπεζώσεις άλλη φορά, Ριρίκα με ξένα και με δανεικά. Θα τρώμε ότι μας δίνει το δάσος. Δεν θα ενοχλούμε τους ανθρώπους και δεν θα μας ενοχλούν κι αυτοί…
Η Ριρίκα η κυρα – Μαριώ «τα πήρε αμέσως στο κρανίο». Ξέχασε τους τρόπους και τα νάζια της κι έγινε ξανά πανούργα και δόλια. Την είχε άχτι την αρκούδα, που στους αγώνες ταχύτητας έχασε το στοίχημα. Τώρα θα τα ακούσεις, είπε μέσα της… Και με στριγκιά φωνή της είπε:
-Κοίτα ποια μιλάει για τους ανθρώπους και τους υποστηρίζει… Αυτή που την είχαν δεμένη με τις αλυσίδες, με χαλκά στη μύτη, ροζ φουστίτσα με χρυσό σειρήτι, βραχιόλια ψεύτικα και πλαστικά λουλούδια στα μαλλιά. Χτυπούσαν το ντέφι κι εσύ χόρευες. Τα ξέχασες κιόλας; Μάζευαν με το ντέφι δεκάρα- δεκάρα, γιατί ΕΣΥ ήσουνα το σπάνιο θέαμα, το εξημερωμένο αγρίμι! Κι έτρωγες ότι απομεινάρια σου έριχναν… Χα! Χα! Χα! Η αρκούδα ταράχτηκε, γιατί θυμήθηκε τα σκληρά παιδικά της χρόνια, την αιχμαλωσία της, τις κακουχίες και τη μοναξιά της και έκλαψε.
-Αχ κουμπάρα, είπε, οι άνθρωποι με χρησιμοποίησαν και με γελοιοποίησαν, όπως και πολλά άλλα ζώα, στα πανηγύρια. Αλλά εκεί που γύριζα, έβλεπα το δικό σου τρίχωμα να στολίζει τα χοντρά πανωφόρια και το τομάρι σου κρεμασμένο στο λαιμό των γυναικών. Υπήρξαν, όμως, και άνθρωποι καλοί, που με ελευθέρωσαν και τώρα ζω στο φυσικό μου περιβάλλον. Πόσα άγρια ζώα αιχμαλωτίστηκαν και θανατώθηκαν! Από σένα, όμως, περίμενα μεγαλοψυχία και κατανόηση. Οι άνθρωποι λένε « ο λόγος σου με χόρτασε, και το ψωμί σου, φάτο». Πιο πολύ με πλήγωσαν τα λόγια σου, παρά η παλιά πληγή απ’ το χαλκά στη μύτη. Η φιλοξενία ορίζει ο φιλοξενούμενος να φεύγει σωματικά και ψυχικά ευχαριστημένος… Άλλη φορά, δεν θα ξανάρθω στο τραπέζι σου.
Κι έσυρε πικραμένη τα βήματά της για τη φωλιά της, μακριά από τη σαστισμένη και υποκρίτρια κουμπάρα της.
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ
Αυγουστιάτικο φεγγάρι
Ένα φεγγάρι ολόγιομο
τον Αύγουστο μας παίρνει
και αναμνήσεις όμορφες
στο νου μας ξαναφέρνει.
Εγώ Μέγας ονειρευτής
τον ουρανό κοιτάζω
και με μεγάλο θαυμασμό
στην κτίση του εκστασιάζω
Έχει μεγάλες ομορφιές
η φύση που έχει κτίσει
κι εμάς που άνθρωποι μας λεν
ποιος θα την κατακτήσει.
Φεγγάρι απόψε ολόγιομο
το βλέπω με ευτυχία
και δεν με νοιάζει αν αλλού
έχει αιματοχυσία
Πανσέληνος με έκλειψη
απόψε έχει η νύχτα
στην Γεωργία μια γιαγιά
λέει στο εγγονάκι της
τα όνειρα σου πνίχτα
Καλός μήνας ο Αύγουστος
το καλοκαίρι τέλος
κι εμείς ώ Άνθρωποι τρανοί
χαρά μεγάλη που η ζωή
βουλιάζει μες στο έλος
Ω νεολαίοι που αύριο
στη φύση θε να βγείτε
καμία υπερδύναμη
να μην εμπιστευτείτε.
Κουτενίσιος
Κυρά κι αρχόντισσα
Στο ραντεβού μας , ναι πιστοί
Και η ευχή έχει πιάσει
Και είμαστε όλοι μαζί
Στο ψάρεμα και πάλι
Ένα ποτήρι στην υγειά
Της Θάλασσας να πιούμε
Είναι κυρά κι αρχόντισσα
Και πρέπει να ευχηθούμε
Γαλήνιες οι θάλασσες
Να είναι στους ψαράδες
Και οι ψαριές νάναι καλές τσιπούρες και μπαλάδες
Χρήστος Κωνσταντινίδης
Ένα φεγγάρι ολόγιομο
τον Αύγουστο μας παίρνει
και αναμνήσεις όμορφες
στο νου μας ξαναφέρνει.
Εγώ Μέγας ονειρευτής
τον ουρανό κοιτάζω
και με μεγάλο θαυμασμό
στην κτίση του εκστασιάζω
Έχει μεγάλες ομορφιές
η φύση που έχει κτίσει
κι εμάς που άνθρωποι μας λεν
ποιος θα την κατακτήσει.
Φεγγάρι απόψε ολόγιομο
το βλέπω με ευτυχία
και δεν με νοιάζει αν αλλού
έχει αιματοχυσία
Πανσέληνος με έκλειψη
απόψε έχει η νύχτα
στην Γεωργία μια γιαγιά
λέει στο εγγονάκι της
τα όνειρα σου πνίχτα
Καλός μήνας ο Αύγουστος
το καλοκαίρι τέλος
κι εμείς ώ Άνθρωποι τρανοί
χαρά μεγάλη που η ζωή
βουλιάζει μες στο έλος
Ω νεολαίοι που αύριο
στη φύση θε να βγείτε
καμία υπερδύναμη
να μην εμπιστευτείτε.
Κουτενίσιος
Κυρά κι αρχόντισσα
Στο ραντεβού μας , ναι πιστοί
Και η ευχή έχει πιάσει
Και είμαστε όλοι μαζί
Στο ψάρεμα και πάλι
Ένα ποτήρι στην υγειά
Της Θάλασσας να πιούμε
Είναι κυρά κι αρχόντισσα
Και πρέπει να ευχηθούμε
Γαλήνιες οι θάλασσες
Να είναι στους ψαράδες
Και οι ψαριές νάναι καλές τσιπούρες και μπαλάδες
Χρήστος Κωνσταντινίδης
ΤΑ ΖΩΔΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΑΠΟ ΤΟ MIRO-GNOMO-NIO
Ο Miron κι ο Gnomon όπως γράψαμε στο βιογραφικό τους, δεν είναι "τυχαίοι" αστρολόγοι. Καινοτομούν εδώ και αιώνες. Έχουν εφεύρει ένα καινούριο κώδικα συγγραφής αστροπροβλέψεων. Έτσι, για να είναι περισσότερο ασφαλείς οι προβλέψεις θα πρέπει ο «κάθε αναγνώστης» να μελετά το σύνολο των ζωδίων.
ΚΡΙΟΣ
Η Νέα Σελήνη στρώνει κάπως τα πράγματα. Όχι όμως όσο θα θέλατε κι αυτό σας κάνει ανήσυχους. Τα αισθηματικά σας δείχνουν κι αυτά βαλτωμένα και έχετε την εντύπωση ότι δεν υπάρχει φως από πουθενά. Δίκιο έχετε! Παρόλα αυτά, αφήστε τον χρόνο να κυλήσει υπέρ σας. Αξιοποιήστε τον συμμετέχοντας στην θεατρική ομάδα του Σ.Π.Σ. αλλά προσέξτε!!! Όχι άλλα μελοδράματα… Όχι άλλες τραγωδίες… Όχι άλλα κωμειδύλλια… Προτείνετε τη θεατρική απόδοση του «Φως στο Τούνελ»…
ΤΑΥΡΟΣ
Σας είπαμε να πιάσετε την ζωή από τα κέρατα αλλά εσείς το παρακάνατε. Δεν γίνεται να τα κάνετε όλα μαζί. Καταφέρατε να έχετε τα συναισθήματά σας σε ένα διαρκές μποτιλιάρισμα. Ηρεμήστε!!! Έχετε πολλές επιλογές… Μάθετε σανσκριτικά… Διαβάστε τη Μαχαμπχαράτα σε μετάφραση Λορέντζου Μαβίλη… Νοικιάστε καμιά ταινία παραγωγής Bolywood… Ή αν αρέσκεστε να δείχνετε προχωρημένοι, αρχίστε γιόγκα με όσο το δυνατόν περισσότερα ομμμμμ… Ελάτε… πάμε μαζί…
ομμμμμ… ομμμμμ… ομμμμμ
ΔΙΔΥΜΟΙ
...και ο μήνας έχει εννιά! Πως τα καταφέρνετε και δεν μπλέκετε τον ένα σας εαυτό με τον άλλο είναι άξιο συγχαρητηρίων. Δεν πα να είναι ανάδρομος ο Ερμής, δεν πα να γίνεται χαμός στον οίκο της Αφροδίτης, εσείς θα βρείτε τρόπο να είστε ταυτόχρονα παντού και να αναπληρώνετε κενά (γενικώς). Μα δεν σας τρομάζει τίποτα; Μόνο μια συμβουλή από εμάς: αποφύγετε τουλάχιστον την «διπλή» ζωή γιατί ο κίνδυνος να πιαστείτε στην φάκα είναι περισσότερο από ορατός. Τυχερός σας αριθμός το 3 (τουλάχιστον).
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Η συμπαθής τάξη των «καρκινακίων» εξακολουθεί να περνάει δύσκολα. Κάτι που χειμωνιάζει, κάτι που ο ΣΚΑΪ έκοψε τα πολλά κι ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ για την κατσαρίδα του Νεπάλ, κάτι που ξεποδαριαστήκατε στην διαδρομή «τρίγωνο – αερογέφυρα – καθρέφτης – τρίγωνο» (κι άκρη δεν βγάλατε), το ηθικό σας έπιασε πάτο. Μην ανησυχείτε! Υπάρχουν και χειρότερα. Θα μπορούσατε να είστε στην κατηγορία «διαρκές πάρτυ» μες στη φούρλα και το νταχτιρντί κάτι που δεν σας πάει.. Βάλτε νέους στόχους και ισορροπείστε. Σας προτείνουμε να δείτε σοβαρά το ενδεχόμενο να πάρετε μαθήματα Latin χορών, που και την διάθεσή σας θα ανεβάσουν και θα γλιτώσετε το πιο πάνω ξεποδάριασμα.
ΛΕΩΝ
Τα λιονταράκια μας τα έπιασε για τα καλά η χειμωνιάτικη διάθεσή τους. Τέρμα τα τσαμπουκαλίκια και οι αγριάδες. Χουχούλιασμα και πάλι χουχούλιασμα. Ούτως ή άλλως το τρίγωνο Αφροδίτη – Ερμή – Δία προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για «αποκατάσταση σχέσεων». Βάλτε τον εγωισμό σας σε χειμέρια νάρκη και όλα θα πάνε καλά. Ξεκουράστε το πνεύμα σας διαβάζοντας ποίηση αλλά μην αφήνετε το σώμα σας να χαλαρώσει. Σας προτείνουμε γυμναστική στο σπίτι (δουλέψτε κυρίως τους πλάγιους κοιλιακούς σας). Τυχερό σας νούμερο το νούμερο του τηλεφώνου σας.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ!!!
ΖΥΓΟΣ
Τα βάζετε από εδώ, τα βάζετε από εκεί, αλλά πάντα κάτι περισσεύει. Σας έφαγε η ισορροπία αλλά δεν λέτε να καταλάβετε ότι «η ισορροπία είναι σαν το καζάνι που βράζει και κάποια στιγμή θα εκσφενδονίσει το καπάκι». Αφήστε τα πράγματα τα εξελιχθούν και να εκτονωθούν και μην προσπαθείτε να τα περιορίσετε ωραιοποιώντας την εικόνα τους. Είναι ο μήνας σας και γι’ αυτό χαλαρώστε και γλεντήστε το. Οργανώστε ένα πάρτυ γενεθλίων στη Σχολή και καλέστε όλο το χωριό (και τους φορείς).
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Δεν θα βάλετε μυαλό (δις). Μαζί σας η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια. Οι τελευταίες ελπίδες ήταν το πείραμα CERN αλλά κι αυτό, με κάποιο τρόπο, δάκτυλός σας κατάφερε να το εξουδετερώσει. Τι θέλετε επιτέλους; Αναρωτιέστε διαρκώς αν «στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε». Πάντα ανικανοποίητοι και με τον καλό το λόγο πάνω – πάνω. Πάντως θα πρέπει να σας αναγνωρίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια έχετε καταλήξει σε ένα –τουλάχιστον- ασφαλές συμπέρασμα: «Πρέπει να ‘σαι πολύ λέρα, για να κυβερνάς γαλέρα».
ΤΟΞΟΤΗΣ
Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσείς… τον χαβά σας. Πιστεύετε πως άλλη δουλειά δεν έχουμε από το να ασχολούμαστε μαζί σας; Δεν είστε το κέντρο του κόσμου κι όσο πιο νωρίς το αντιληφθείτε τόσο το καλύτερο για τον κόσμο. Εξοικειωθείτε με τον πραγματικό σας εαυτό και σταματήστε να παριστάνετε κάτι που δεν είστε. Μπορούμε να σας αγαπήσουμε γι’ αυτό που είστε πραγματικά! Μην το παιδεύετε άλλο. Ασχοληθείτε με ομαδικά παιχνίδια και σταματήστε το τένις και το μπάντμιντον. Αφήστε το φθινόπωρο να αλώσει τον εσωτερικό σας κόσμο και μην δραματοποιείτε την μελαγχολία σας. Σας προτείνουμε την ποιητική συλλογή της Κατερίνας Γώγου «ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών»
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Όποια πέτρα και να σηκώσουμε είστε από κάτω. Εσάς δεν σας αγγίζει ούτε η «μελαγχολία του Σεπτέμβρη», ούτε το κλίμα που βαραίνει λόγω Υγράς Ασίας. Ξέρετε να αποφεύγετε σκοπέλους αλλά μην εφησυχάζετε. Η προδοσία έρχεται από φίλους και κινδυνεύετε να βρεθείτε μπλεγμένοι. Αποφύγετε επενδύσεις υψηλού ρίσκου. Δουλέψτε τον εσωτερικό σας κόσμο όσο είναι καιρός. Ξέρουμε, κατά βάθος είστε καλά παιδιά, αλλά αυτό το «βάθος» μοιάζει να είναι …απύθμενο. Η σύνοδος Ερμή, Αφροδίτης και Πλούτωνα μοιάζει να σας λέει ότι είναι η ώρα να πέσετε με τα μούτρα στο «Χριστουγεννιάτικο Χωριό». Δηλώστε (αν δεν δηλώσατε) εθελοντής και κλείστε από τώρα τον ρόλο του Αι Βασίλη.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Η καλύτερή σας. Η σχέση σας με τον χωροχρόνο είναι εντελώς υποκειμενική κι αυτό δικαιολογεί πολλά από τα πράγματα που κάνετε και μας φαίνονται αλλόκοτα. Συνεχίστε έτσι. Η ζωή στα χέρια σας αποθεώνεται και δεν θα μιζεριάσουμε δίνοντάς σας συμβουλές για το πώς θα διορθωθείτε. Είστε η κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που εν μέσω τυφώνα, θα βάλετε τα μεταξωτά σας (αφού θα φυσάει), τις κίτρινες γαλότσες σας, θα πάρετε την κατάλληλη ομπρελίτσα σας (άσπρο πουά σε κόκκινο φόντο) και όταν όλος ο κόσμος θα τρέχει να προφυλαχθεί, εσείς θα βγείτε βόλτα ακούγοντας στο γουώκμαν Πίτσα Παπαδοπούλου. Θα μπορούσατε να ανήκετε στο χώρο των ξωτικών. Σας ζηλεύουμε.
ΙΧΘΥΣ
Ένα ατελείωτο αχ και βαχ. Νομίζετε ότι κανείς δεν σας καταλαβαίνει, ότι είστε μόνοι στον κόσμο, ότι «η ζωή είναι ωραία αλλά τα ‘χει με άλλον»… Η περίπτωσή σας τείνει να γίνει ανίατη. Η διέξοδος που σας προτείνουμε είναι οτιδήποτε αφορά Καλές Τέχνες και γράμματα αλλά προς θεού, αποφύγετε την ποίηση και τα μπλουζ. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν θα πρέπει να συναναστραφείτε με Υδροχόους (θα σας στείλουν στο ψυχιατρείο). Αντίθετα, οι Τοξότες είναι μια πιο ασφαλής επιλογή. Τις κρύες φθινοπωρινές νύχτες, αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε, κοιμηθείτε. Τις μέρες, δουλέψτε κι εσείς στα πλαίσια του Χριστουγεννιάτικου Χωριού. Κάπου εκεί μπορεί και να βρείτε τον εαυτό σας. Προτεινόμενος ρόλος Μπάμπυ το ελαφάκι.
ΟΦΙΟΥΧΟΣ
Τεριρέμ… Τεριρέμ
Πώς την πάτησες Εφραίμ;!
ΚΡΙΟΣ
Η Νέα Σελήνη στρώνει κάπως τα πράγματα. Όχι όμως όσο θα θέλατε κι αυτό σας κάνει ανήσυχους. Τα αισθηματικά σας δείχνουν κι αυτά βαλτωμένα και έχετε την εντύπωση ότι δεν υπάρχει φως από πουθενά. Δίκιο έχετε! Παρόλα αυτά, αφήστε τον χρόνο να κυλήσει υπέρ σας. Αξιοποιήστε τον συμμετέχοντας στην θεατρική ομάδα του Σ.Π.Σ. αλλά προσέξτε!!! Όχι άλλα μελοδράματα… Όχι άλλες τραγωδίες… Όχι άλλα κωμειδύλλια… Προτείνετε τη θεατρική απόδοση του «Φως στο Τούνελ»…
ΤΑΥΡΟΣ
Σας είπαμε να πιάσετε την ζωή από τα κέρατα αλλά εσείς το παρακάνατε. Δεν γίνεται να τα κάνετε όλα μαζί. Καταφέρατε να έχετε τα συναισθήματά σας σε ένα διαρκές μποτιλιάρισμα. Ηρεμήστε!!! Έχετε πολλές επιλογές… Μάθετε σανσκριτικά… Διαβάστε τη Μαχαμπχαράτα σε μετάφραση Λορέντζου Μαβίλη… Νοικιάστε καμιά ταινία παραγωγής Bolywood… Ή αν αρέσκεστε να δείχνετε προχωρημένοι, αρχίστε γιόγκα με όσο το δυνατόν περισσότερα ομμμμμ… Ελάτε… πάμε μαζί…
ομμμμμ… ομμμμμ… ομμμμμ
ΔΙΔΥΜΟΙ
...και ο μήνας έχει εννιά! Πως τα καταφέρνετε και δεν μπλέκετε τον ένα σας εαυτό με τον άλλο είναι άξιο συγχαρητηρίων. Δεν πα να είναι ανάδρομος ο Ερμής, δεν πα να γίνεται χαμός στον οίκο της Αφροδίτης, εσείς θα βρείτε τρόπο να είστε ταυτόχρονα παντού και να αναπληρώνετε κενά (γενικώς). Μα δεν σας τρομάζει τίποτα; Μόνο μια συμβουλή από εμάς: αποφύγετε τουλάχιστον την «διπλή» ζωή γιατί ο κίνδυνος να πιαστείτε στην φάκα είναι περισσότερο από ορατός. Τυχερός σας αριθμός το 3 (τουλάχιστον).
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Η συμπαθής τάξη των «καρκινακίων» εξακολουθεί να περνάει δύσκολα. Κάτι που χειμωνιάζει, κάτι που ο ΣΚΑΪ έκοψε τα πολλά κι ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ για την κατσαρίδα του Νεπάλ, κάτι που ξεποδαριαστήκατε στην διαδρομή «τρίγωνο – αερογέφυρα – καθρέφτης – τρίγωνο» (κι άκρη δεν βγάλατε), το ηθικό σας έπιασε πάτο. Μην ανησυχείτε! Υπάρχουν και χειρότερα. Θα μπορούσατε να είστε στην κατηγορία «διαρκές πάρτυ» μες στη φούρλα και το νταχτιρντί κάτι που δεν σας πάει.. Βάλτε νέους στόχους και ισορροπείστε. Σας προτείνουμε να δείτε σοβαρά το ενδεχόμενο να πάρετε μαθήματα Latin χορών, που και την διάθεσή σας θα ανεβάσουν και θα γλιτώσετε το πιο πάνω ξεποδάριασμα.
ΛΕΩΝ
Τα λιονταράκια μας τα έπιασε για τα καλά η χειμωνιάτικη διάθεσή τους. Τέρμα τα τσαμπουκαλίκια και οι αγριάδες. Χουχούλιασμα και πάλι χουχούλιασμα. Ούτως ή άλλως το τρίγωνο Αφροδίτη – Ερμή – Δία προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για «αποκατάσταση σχέσεων». Βάλτε τον εγωισμό σας σε χειμέρια νάρκη και όλα θα πάνε καλά. Ξεκουράστε το πνεύμα σας διαβάζοντας ποίηση αλλά μην αφήνετε το σώμα σας να χαλαρώσει. Σας προτείνουμε γυμναστική στο σπίτι (δουλέψτε κυρίως τους πλάγιους κοιλιακούς σας). Τυχερό σας νούμερο το νούμερο του τηλεφώνου σας.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΤΕ!!!
ΖΥΓΟΣ
Τα βάζετε από εδώ, τα βάζετε από εκεί, αλλά πάντα κάτι περισσεύει. Σας έφαγε η ισορροπία αλλά δεν λέτε να καταλάβετε ότι «η ισορροπία είναι σαν το καζάνι που βράζει και κάποια στιγμή θα εκσφενδονίσει το καπάκι». Αφήστε τα πράγματα τα εξελιχθούν και να εκτονωθούν και μην προσπαθείτε να τα περιορίσετε ωραιοποιώντας την εικόνα τους. Είναι ο μήνας σας και γι’ αυτό χαλαρώστε και γλεντήστε το. Οργανώστε ένα πάρτυ γενεθλίων στη Σχολή και καλέστε όλο το χωριό (και τους φορείς).
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Δεν θα βάλετε μυαλό (δις). Μαζί σας η επιστήμη έχει σηκώσει τα χέρια. Οι τελευταίες ελπίδες ήταν το πείραμα CERN αλλά κι αυτό, με κάποιο τρόπο, δάκτυλός σας κατάφερε να το εξουδετερώσει. Τι θέλετε επιτέλους; Αναρωτιέστε διαρκώς αν «στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε». Πάντα ανικανοποίητοι και με τον καλό το λόγο πάνω – πάνω. Πάντως θα πρέπει να σας αναγνωρίσουμε ότι τα τελευταία χρόνια έχετε καταλήξει σε ένα –τουλάχιστον- ασφαλές συμπέρασμα: «Πρέπει να ‘σαι πολύ λέρα, για να κυβερνάς γαλέρα».
ΤΟΞΟΤΗΣ
Εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσείς… τον χαβά σας. Πιστεύετε πως άλλη δουλειά δεν έχουμε από το να ασχολούμαστε μαζί σας; Δεν είστε το κέντρο του κόσμου κι όσο πιο νωρίς το αντιληφθείτε τόσο το καλύτερο για τον κόσμο. Εξοικειωθείτε με τον πραγματικό σας εαυτό και σταματήστε να παριστάνετε κάτι που δεν είστε. Μπορούμε να σας αγαπήσουμε γι’ αυτό που είστε πραγματικά! Μην το παιδεύετε άλλο. Ασχοληθείτε με ομαδικά παιχνίδια και σταματήστε το τένις και το μπάντμιντον. Αφήστε το φθινόπωρο να αλώσει τον εσωτερικό σας κόσμο και μην δραματοποιείτε την μελαγχολία σας. Σας προτείνουμε την ποιητική συλλογή της Κατερίνας Γώγου «ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών»
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Όποια πέτρα και να σηκώσουμε είστε από κάτω. Εσάς δεν σας αγγίζει ούτε η «μελαγχολία του Σεπτέμβρη», ούτε το κλίμα που βαραίνει λόγω Υγράς Ασίας. Ξέρετε να αποφεύγετε σκοπέλους αλλά μην εφησυχάζετε. Η προδοσία έρχεται από φίλους και κινδυνεύετε να βρεθείτε μπλεγμένοι. Αποφύγετε επενδύσεις υψηλού ρίσκου. Δουλέψτε τον εσωτερικό σας κόσμο όσο είναι καιρός. Ξέρουμε, κατά βάθος είστε καλά παιδιά, αλλά αυτό το «βάθος» μοιάζει να είναι …απύθμενο. Η σύνοδος Ερμή, Αφροδίτης και Πλούτωνα μοιάζει να σας λέει ότι είναι η ώρα να πέσετε με τα μούτρα στο «Χριστουγεννιάτικο Χωριό». Δηλώστε (αν δεν δηλώσατε) εθελοντής και κλείστε από τώρα τον ρόλο του Αι Βασίλη.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Η καλύτερή σας. Η σχέση σας με τον χωροχρόνο είναι εντελώς υποκειμενική κι αυτό δικαιολογεί πολλά από τα πράγματα που κάνετε και μας φαίνονται αλλόκοτα. Συνεχίστε έτσι. Η ζωή στα χέρια σας αποθεώνεται και δεν θα μιζεριάσουμε δίνοντάς σας συμβουλές για το πώς θα διορθωθείτε. Είστε η κατηγορία εκείνων των ανθρώπων που εν μέσω τυφώνα, θα βάλετε τα μεταξωτά σας (αφού θα φυσάει), τις κίτρινες γαλότσες σας, θα πάρετε την κατάλληλη ομπρελίτσα σας (άσπρο πουά σε κόκκινο φόντο) και όταν όλος ο κόσμος θα τρέχει να προφυλαχθεί, εσείς θα βγείτε βόλτα ακούγοντας στο γουώκμαν Πίτσα Παπαδοπούλου. Θα μπορούσατε να ανήκετε στο χώρο των ξωτικών. Σας ζηλεύουμε.
ΙΧΘΥΣ
Ένα ατελείωτο αχ και βαχ. Νομίζετε ότι κανείς δεν σας καταλαβαίνει, ότι είστε μόνοι στον κόσμο, ότι «η ζωή είναι ωραία αλλά τα ‘χει με άλλον»… Η περίπτωσή σας τείνει να γίνει ανίατη. Η διέξοδος που σας προτείνουμε είναι οτιδήποτε αφορά Καλές Τέχνες και γράμματα αλλά προς θεού, αποφύγετε την ποίηση και τα μπλουζ. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν θα πρέπει να συναναστραφείτε με Υδροχόους (θα σας στείλουν στο ψυχιατρείο). Αντίθετα, οι Τοξότες είναι μια πιο ασφαλής επιλογή. Τις κρύες φθινοπωρινές νύχτες, αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε, κοιμηθείτε. Τις μέρες, δουλέψτε κι εσείς στα πλαίσια του Χριστουγεννιάτικου Χωριού. Κάπου εκεί μπορεί και να βρείτε τον εαυτό σας. Προτεινόμενος ρόλος Μπάμπυ το ελαφάκι.
ΟΦΙΟΥΧΟΣ
Τεριρέμ… Τεριρέμ
Πώς την πάτησες Εφραίμ;!
Ο Συμπέθερος
Βαλτιμόρη, 10 Σεπτεμβρίου 1924
Dear Sympetheros,
Η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο… παρακμάζει οικονομικά και κοινωνικά… και ο Πρόεδρος Κούλιτζ[1], νομίζει πως το Έθνος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αμιγές και με ιστορία… Δεν πάνε πολλές μέρες από όταν άνοιξαν ξανά τα σχολεία και βρέθηκα αντιμέτωπος με μια σειρά γεγονότων που μου προκάλεσαν ντροπή, οργή και θυμό… Στον αυλόγυρο του σχολείου που βρίσκεται απέναντι από το κατάστημά μου, καθημερινά ακούω τα γνήσια τέκνα Αμερικανών από την Ιρλανδία, την Ουαλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και άλλες χώρες, να συμπεριφέρονται σε μικρά παιδιά μεταναστών από την Ελλάδα με τον χειρότερο τρόπο… Ύβρεις και λόγια που μόνο τα στόματα των γονέων τους θα μπορούσαν να μεταγγίσουν στα αθώα τους μυαλουδάκια… Μάλλον δεν ξέρουν οι γονείς των παιδιών αυτών πως οι Έλληνες δεν είναι τυχαίος λαός… Δε γνωρίζουν, γιατί δεν έχουν διαβάσει, πως ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο, έχοντας αποτελέσει δομικό στοιχείο για αυτό που σήμερα ονομάζουμε Σύγχρονος Δυτικός Πολιτισμός… Είναι οι γονείς αυτών των παιδιών που θεωρούν τους Έλληνες μετανάστες ως στοιχεία απροσάρμοστα και συχνά παραβατικά[1]… Και οι δάσκαλοι και οι δασκάλες παραμένουν άπραγοι… Καμία ενέργεια… καμία παρέμβαση… για να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες φιλίας που μόνο το σχολικό περιβάλλον μπορεί!!!
[1] Κάλβιν Κούλιτζ: ο 30ος Πρόεδρος των Η.Π.Α., θεωρείται μία από τις πιο ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες. Όταν δεν έκανε μασάζ στο κεφάλι του με βαζελίνη κατά τη διάρκεια των πρωινών γευμάτων στο κρεβάτι του και όταν δεν καβαλούσε τον προσωπικό του μηχανοκίνητο ταύρο, χτυπούσε το κουδούνι στην πόρτα του Λευκού Οίκου και έτρεχε να κρυφτεί
[1] http://www.iospress.gr/ios1999/ios19991128b.htm
Διαβάστε το… "Απ' Αθηνών εις Σικάγον. Εντυπώσεις Ελληνίδος ταξιδιώτιδος" και τα σχόλια που ακολουθούν
Ελλάδα, 21 Σεπτεμβρίου 2008,
Αγαπητέ Συμπέθερε,
Όλοι οι λαοί έχουν συνεισφέρει το κάτι τις τους στον πολιτισμό των ανθρώπων… Ο πολιτισμός ως κατάσταση δυναμική, διαμορφώνεται και εξελίσσεται με τη σύμπραξη όλων των ανθρώπων, άσχετα από την εθνική τους καταγωγή, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους και τα φυλετικά τους γνωρίσματα… Κανένας λαός δε θεωρείται σπουδαιότερος άλλου… Και για να μαθαίνεις Συμπέθερε και για να τα πεις και στα εγγόνια σου, διάβασε κι αυτά, ενδεικτικά (η λίστα θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη):
- Ferid Murad: Αλβανικής καταγωγής Βιοχημικός, Βραβείο Nobel Ιατρικής το 1998
- Agnes Gonxha Bojaxhiu (γνωστή και ως Μητέρα Τερέζα): Αλβανίδα που έχει ανακηρυχθεί Οσία από την Καθολική Εκκλησία για το έργο της στην Ινδία, Βραβείο Nobel Ειρήνης το 1979
- Ismail Kadare: Αλβανός Συγγραφέας, Βραβείο Booker International Prize, υποψήφιος για το Nobel Λογοτεχνίας
- Μιρέλα Μανιάνι: Μία από τις πιο σπουδαίες ακοντίστριες όλων των εποχών, καταγόμενη από την Αλβανία, απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα. Ολυμπιονίκης και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.
- Elias Canetti: Βούλγαρος Συγγραφέας, Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας το 1981
- George Emil Palade: Ρουμάνος Μοριακός Βιολόγος, Βραβείο Nobel Ιατρικής το 1974
- Elie Wiesel: Εβραϊκής καταγωγής Ρουμάνος, Βραβείο Nobel Ειρήνης 1986
- Abdus Salam: Πακιστανός Φυσικός, Βραβείο Nobel Φυσικής το 1979
- Mohamed El Baradei: Αιγύπτιος, Βραβείο Nobel Ειρήνης το 2005
- Ahmed H Zewail: Αιγύπτιος Χημικός, Βραβείο Nobel Χημείας το 1999
- Naguib Mahfouz: Αιγύπτιος Συγγραφέας, Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας το 1988
- Muhammad Yunus: Μπαγκλαντές, Βραβείο Ειρήνης το 2006
- Doris Lessing: Ιρανή Λογοτέχνης, Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας το 2007
- Shirin Ebadi: Ιρανή, Βραβείο Nobel Ειρήνης το 2003
Είπες κάτι Συμπέθερε?
Dear Sympetheros,
Η χώρα πάει από το κακό στο χειρότερο… παρακμάζει οικονομικά και κοινωνικά… και ο Πρόεδρος Κούλιτζ[1], νομίζει πως το Έθνος των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αμιγές και με ιστορία… Δεν πάνε πολλές μέρες από όταν άνοιξαν ξανά τα σχολεία και βρέθηκα αντιμέτωπος με μια σειρά γεγονότων που μου προκάλεσαν ντροπή, οργή και θυμό… Στον αυλόγυρο του σχολείου που βρίσκεται απέναντι από το κατάστημά μου, καθημερινά ακούω τα γνήσια τέκνα Αμερικανών από την Ιρλανδία, την Ουαλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και άλλες χώρες, να συμπεριφέρονται σε μικρά παιδιά μεταναστών από την Ελλάδα με τον χειρότερο τρόπο… Ύβρεις και λόγια που μόνο τα στόματα των γονέων τους θα μπορούσαν να μεταγγίσουν στα αθώα τους μυαλουδάκια… Μάλλον δεν ξέρουν οι γονείς των παιδιών αυτών πως οι Έλληνες δεν είναι τυχαίος λαός… Δε γνωρίζουν, γιατί δεν έχουν διαβάσει, πως ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο, έχοντας αποτελέσει δομικό στοιχείο για αυτό που σήμερα ονομάζουμε Σύγχρονος Δυτικός Πολιτισμός… Είναι οι γονείς αυτών των παιδιών που θεωρούν τους Έλληνες μετανάστες ως στοιχεία απροσάρμοστα και συχνά παραβατικά[1]… Και οι δάσκαλοι και οι δασκάλες παραμένουν άπραγοι… Καμία ενέργεια… καμία παρέμβαση… για να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες φιλίας που μόνο το σχολικό περιβάλλον μπορεί!!!
[1] Κάλβιν Κούλιτζ: ο 30ος Πρόεδρος των Η.Π.Α., θεωρείται μία από τις πιο ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες. Όταν δεν έκανε μασάζ στο κεφάλι του με βαζελίνη κατά τη διάρκεια των πρωινών γευμάτων στο κρεβάτι του και όταν δεν καβαλούσε τον προσωπικό του μηχανοκίνητο ταύρο, χτυπούσε το κουδούνι στην πόρτα του Λευκού Οίκου και έτρεχε να κρυφτεί
[1] http://www.iospress.gr/ios1999/ios19991128b.htm
Διαβάστε το… "Απ' Αθηνών εις Σικάγον. Εντυπώσεις Ελληνίδος ταξιδιώτιδος" και τα σχόλια που ακολουθούν
Ελλάδα, 21 Σεπτεμβρίου 2008,
Αγαπητέ Συμπέθερε,
Όλοι οι λαοί έχουν συνεισφέρει το κάτι τις τους στον πολιτισμό των ανθρώπων… Ο πολιτισμός ως κατάσταση δυναμική, διαμορφώνεται και εξελίσσεται με τη σύμπραξη όλων των ανθρώπων, άσχετα από την εθνική τους καταγωγή, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους και τα φυλετικά τους γνωρίσματα… Κανένας λαός δε θεωρείται σπουδαιότερος άλλου… Και για να μαθαίνεις Συμπέθερε και για να τα πεις και στα εγγόνια σου, διάβασε κι αυτά, ενδεικτικά (η λίστα θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη):
- Ferid Murad: Αλβανικής καταγωγής Βιοχημικός, Βραβείο Nobel Ιατρικής το 1998
- Agnes Gonxha Bojaxhiu (γνωστή και ως Μητέρα Τερέζα): Αλβανίδα που έχει ανακηρυχθεί Οσία από την Καθολική Εκκλησία για το έργο της στην Ινδία, Βραβείο Nobel Ειρήνης το 1979
- Ismail Kadare: Αλβανός Συγγραφέας, Βραβείο Booker International Prize, υποψήφιος για το Nobel Λογοτεχνίας
- Μιρέλα Μανιάνι: Μία από τις πιο σπουδαίες ακοντίστριες όλων των εποχών, καταγόμενη από την Αλβανία, απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα. Ολυμπιονίκης και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.
- Elias Canetti: Βούλγαρος Συγγραφέας, Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας το 1981
- George Emil Palade: Ρουμάνος Μοριακός Βιολόγος, Βραβείο Nobel Ιατρικής το 1974
- Elie Wiesel: Εβραϊκής καταγωγής Ρουμάνος, Βραβείο Nobel Ειρήνης 1986
- Abdus Salam: Πακιστανός Φυσικός, Βραβείο Nobel Φυσικής το 1979
- Mohamed El Baradei: Αιγύπτιος, Βραβείο Nobel Ειρήνης το 2005
- Ahmed H Zewail: Αιγύπτιος Χημικός, Βραβείο Nobel Χημείας το 1999
- Naguib Mahfouz: Αιγύπτιος Συγγραφέας, Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας το 1988
- Muhammad Yunus: Μπαγκλαντές, Βραβείο Ειρήνης το 2006
- Doris Lessing: Ιρανή Λογοτέχνης, Βραβείο Nobel Λογοτεχνίας το 2007
- Shirin Ebadi: Ιρανή, Βραβείο Nobel Ειρήνης το 2003
Είπες κάτι Συμπέθερε?
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)